၁၃ ၾကိမ္ေၿမာက္ သာမာန္တနဂၤေႏြေန႕

ယေန႕ က်မ္းစာေတာ္ၿမတ္တြင္ ေယဇူးခရစ္ေတာ္အား ဆမာရိယရြာက လက္မခံၾကသည့္အခါ တပည့္ေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါး၏ တုန္႕ၿပန္႕မႈ႕ႏွင့္ ခရစ္ေတာ္၏တုန္႕ၿပန္႕မႈ႕ကြာၿခားပုံကုိ ဖတ္ရႈရပါလိမ့္မယ္။ ထုိကြာၿခားပုံကုိ မစဥ္းစားခင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕အေနၿဖင့္ ဆမာရိယရြာ၏ေနာက္ခံ သမုိင္းႏွင့္ အေၾကာင္းအရာတခ်ိဳ႕ကုိ သိထားသင့္ပါတယ္။ 

ဆမာရိယာဆုိတာ ေရွးယခင္က မရွိခဲ့ပါဘူး။ သုိ႕ေသာ္လည္း အစီးရီးယမ္းေတြရဲ႕လက္ေအာက္မွာ ကၽြန္ဘ၀ေရာက္ခဲ့ၿပီး ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတခ်ိဳ႕ဟာ လူၿခားမ်ားႏွင့္ေရာစပ္ၿပီး ယခုကဲ့သုိ႕ ဆမာရိယလူမ်ိဳး ၿဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႕ဟာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမစစ္ၾကေတာ့သည့္အတြက္ ေဂ်ရူဇလင္ ဗိမာန္ေတာ္မွာ ပါ၀င္ရွိခုိးခြင့္ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ရပါတယ္။ ဂ်ဴးေတြက ဆမာရိယေတြကုိ အမ်ိဳးမစစ္သူေတြအၿဖစ္ ခ်ိဳးႏွိမ္ခဲ့ၿပီး သူတုိ႕ဟာ သီးၿခားရပ္တည္ခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး ဘယ္ေလာက္ထိ အၿဖစ္ဆုိးလဲဆုိရင္ ဂ်ဴးတစ္ေယာက္က ဆမာရိယတစ္ေယာက္ႏွင့္ပင္ စကားေၿပာဆုိတာ မရွိပါဘူး။ လုံး၀ေရွာင္က်ဥ္ ၾကပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္က ဆမာရိယမိန္းမတစ္ဦးထံမွာ ေရတခြက္ေတာင္းသည့္ က်မ္းပုိဒ္ကုိ မွတ္မိဦးမယ္ဆုိလွ်င္ ထုိအခ်ိန္က ၎ဆမာရိယအမ်ိဳးသမီးမွာ တုန္လႈပ္အံ့အားသင့္ခဲ့ရတာကုိ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေၿပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဆမာရိယႏွင့္ ဂ်ဴးဟာ ၿပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းပါပဲ။

ထုိေၾကာင့္ ဆက္စပ္ေတြးၾကည့္ရလွ်င္ၿဖင့္ ဆမာရိယရြာမွ ေယဇူးသခင္လုိ ဂ်ဴးအား လက္မခံဖုိ႕ ဆုံးၿဖတ္လုိက္တာ ၎တုိ႕ဘက္မွၾကည့္လွ်င္ မွားမည္မဟုတ္ပါ။ ထုိ႕အတူ ေယဇူးသခင္လုိ ကယ္တင္ရွင္ကုိ လက္မခံသည့္ ဆမာရိယတုိ႕အား ေဒါသၿဖစ္ခဲ့သည့္ ဂ်ဴးစစ္စစ္ တပည့္ေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါးအေနနဲ႕လည္း မွားမည္ မထင္ပါ။ ဒီေတာ့ ဘာေတြမွားေနလဲ၊ ဘယ္ေနရာမွာ လြဲေခ်ာ္ေနလဲ၊ ဘယ္လုိဆုံးၿဖတ္ေနၾကသလဲ။ ေယဇူးခရစ္ေတာ္ကေတာ့ ၿပစ္တင္ဆုံးမခဲ့တယ္တဲ့။ ဒီေန႕ ဒီတရားက ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ဘ၀မွာ ေယာင္ၿပန္ဟပ္ေနပါတယ္။ မိမိက မိမိႏွင့္အၿမင္မတူသူ၊ အေတြးေခၚမတူသူ၊ ယုံၾကည္ခ်က္မတူသူကုိ ဘယ္လုိဆုံးၿဖတ္တတ္ေလ့ရွိပါသလဲ။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ေတြ၊ တရားစီရင္ခ်က္ေတြ သိပ္ကုိ ၿပင္းထန္ ၿမန္ဆန္ေနပါသလား။

ကၽြႏု္ပ္တုိ႕အားလုံး လြတ္လပ္ၿခင္းကို သေဘာက်ၾကပါတယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးေခၚခ်င္တယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေၿပာဆုိခ်င္တယ္၊ ေရးသားခ်င္တယ္၊ ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္ စသၿဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအရာေတြမွာ လြတ္လပ္မႈ႕လုိခ်င္ၾကပါတယ္။ သုိ႕ေသာ္လည္း မိမိတို႕လြတ္လပ္ၿခင္းၿဖင့္ တစ္ပါးသူ၏လြတ္လပ္ၿခင္းကို လႊမ္းမုိးခ်ဳပ္ကုိင္ခ်င္ေနမိသလားဆုိတာ စဥ္းစားမိဖုိ႕ လုိပါလိမ့္မယ္။ မိမိကုိယ္တုိင္လည္း လြတ္လပ္လုိသည့္ဆႏၵရွိသလုိ တပါးသူကုိလည္း လြတ္လပ္ခြင့္ေပးထားဖုိ႕ လုိပါလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ အၿပန္အလွန္ေလးစားမႈ႕ႏွင့္ လက္ခံတတ္မႈ႕ကုိ အေရးၾကီးပါတယ္။ မိမိႏွင့္အၿမင္မတူသူ၊ သေဘာထား မတုိက္ဆုိင္သူကုိ အၿမင္ေစာင္းေစာင္းနဲ႕ ေကာက္ခ်က္ခ်မိတာ သိပ္ၿမန္တတ္ပါတယ္။ သုိ႕ေသာ္လည္း ဒါဟာ အမွန္တဲ့လား။ မိမိရဲ႕အတၱမာနေၾကာင့္ တပါးသူ၏အၿမင္မတူမႈကုိ ေလးစားတတ္ရမည့္အစား ေစာ္ကားေနတယ္ဟု ေတြးမိတတ္ပါတယ္။ ခိုက္ရန္ၿဖစ္ခ်င္တယ္၊ တြယ္လိုက္ခ်င္တယ္ ရွင္းလုိက္ခ်င္တယ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ တပည့္ေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါးလုိပဲ ဆမာရိယရြာကုိ ေကာင္းကင္မွမီးက်လာၿပီး ဖ်က္စီးလုိက္ပါလားဟု ကိုယ့္မာနကုိ ထုတ္ေဖာ္ေစခ်င္ၾကတယ္။ ထုိတပည့္ေတာ္ၾကီးတုိ႕ရဲ႕အေတြးဟာ မွန္ႏုိင္ေပမယ့္လည္း လုပ္ရပ္ေတြမွားေနတာေတာ့ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ၿပစ္တင္မႈ႕က ေထာက္ၿပေနပါတယ္။

ဒါေတြဟာ လြတ္လပ္ၿခင္းႏွစ္ခု ထိပ္တုိက္ေတြ႕ဆုံရတုိင္း ၿဖစ္ေပၚေလ့ရွိတဲ့ ရုန္းရင္းဆန္ခပ္သဘာ၀ပါ။ သုိ႕ေသာ္လည္း ခရစ္ေတာ္၏သြန္သင္ခ်က္က ထုိကဲ့သုိ႕ ရုန္းရင္းဆန္ခပ္မႈ႕၊ အၾကမ္းဖက္မႈ႕ႏွင့္ အရာရာကုိ မေၿဖရွင္းၾကဖုိ႕ပါ။ ကၽြႏု္ပ္တို႕မွာ ေၿဖရွင္းစရာနည္းလမ္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ရွာတတ္ပါေစ။

ကုိရင္ (ဒိုမီနီကန္)