အမ်ားေကာင္းက်ိဳး (သုိ႔) ဘုံေကာင္းက်ိဳး

"No man is island" ဆုိသလုိပဲ က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ ကၽြန္းေတြလုိ တစ္ေယာက္တည္း ေနလုိ႔မရပါဘူး။ လူဘ၀ထဲစတင္၀င္ေရာက္လာကတည္းက အသုိင္းအ၀ိုင္းၾကားမွာ မိသားစုၾကားမွာ က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ အုပ္စုနဲ႔ေနထုိင္ရွင္သန္ၾကရပါတယ္။ ဒါကုိက လူ႔သဘာ၀လုိ႔ေခၚဆုိရမွာပဲ။ ဒီလုိအုပ္စုဖြဲ႔ေနတတ္တာ လူေတြတင္မဟုတ္ပါဘူး။ အျခားသက္ရွိတိရိစၦာန္မ်ားလည္း အုပ္စုဖြဲ႔ေနတတ္သလုိ၊ အခ်ိဳ႕သစ္ပင္မ်ားပင္ အုပ္စုလုိက္ ရွိေနတတ္တာကုိ သတိထားမိမွာပါ။ ဒီေတာ့ ဒီလုိအုပ္စုဖြဲ႔ေနတတ္တဲ့သဘာ၀စရုိက္ရွိတဲ့ သက္ရွိတုိင္းအတြက္ "ငါ"ဆုိတဲ့ တစ္ဦးခ်င္းစီဟာ "အုပ္စု၊ အသုိင္းအ၀ိုင္း"ဆုိတာနဲ႔ ကုိင္းကၽြန္းမွီ ကၽြန္းကုိင္းမွီ ရွင္သန္ေနထိုင္ၾကရတာလည္း သဘာ၀က်ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သဘာ၀က်က်ဆက္ေျပာရရင္ေတာ့ "ငါ့အက်ိဳး" နဲ႔ "အမ်ားအက်ိဳး၊ ဘုံအက်ိဳး၊ အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕အက်ိဳး" ဟာလည္း တစ္ခုမွတစ္ခု ဘယ္ထုတ္လုိ႔မရေအာင္ အေရးပါေနတာကုိ သတိထားမိမွာပါ။
က်ေနာ္တုိ႔တေတြ ေဘာလုံးကစားနည္းကုိ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ၾကမွာပါ။ ေဘာလုံးကစားနည္းဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း ယွဥ္ျပိဳင္ရတဲ့ကစားနည္းမဟုတ္ဘဲ အဖြဲ႔လုိက္ ကစားရတဲ့ ကစားနည္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ။ ဒီလုိ အဖြဲ႔လုိက္ကစားေနရင္းနဲ႔ ကစားသမားတစ္ဦးခ်င္းစီကလည္း မိမိတို႔အက်ိဳးကုိ ရွာယူႏုိင္ပါတယ္။ ဥပမာ- တုိက္စစ္မွဴးဟာ ဂုိးမ်ားမ်ားသြင္းျခင္းအားျဖင့္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာႏုိင္ျပီး မိမိအတြက္ သီးသန္႔အက်ိဳးကုိခံစားရႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိပဲ အလယ္တန္းမွာကစားတဲ့သူ၊ ေနာက္တန္းမွာကစားတဲ့သူ၊ ဂုိးဖမ္းသမား စသျဖင့္ မိမိတုိ႔ရဲ႕အရည္အခ်င္းအတုိင္း ကိုယ္က်ိဳးရရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္ရည္မွန္းခ်က္ေအာင္ျမင္မႈဟာ အသင္းရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈပါပဲ။ အသင္းဟာ ဂုိးမ်ားမ်ားသြင္းေပးတဲ့ ကစားသမားတစ္ေယာက္တည္းေၾကာင့္ ကစားပြဲကုိ အႏုိင္ရတာမဟုတ္ပါ။ ကစားသမားတုိင္း သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ေတာ္ျပီး အသင္းလုိက္ စည္းလုံးမႈ၊ အကြက္ေစ့မႈနဲ႔ ၾကိဳးစားၾကလုိ႔သာ အႏိုင္ရတာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကစားသမားတစ္ဦးခ်င္းစီနဲ႔ အသင္းဟာ ကၽြန္းကိုင္းမွီ ကိုင္းကၽြန္းမွီလုိ အခ်င္းခ်င္းမွီခုိေနပါတယ္။ ကမၻာေက်ာ္အဂၤလိပ္ေဘာလုံးအသင္း လီဗာပူးအသင္းရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ေလးကုိ သေဘာက်မိပါတယ္ - You will never walk alone!
က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံေတာ္၊ ျပည္ေထာင္၊ ျပည္နယ္၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၊ အသိုင္းအ၀ိုင္း၊ မိသားစု ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ တစ္ဦးခ်င္းစီဟာလည္း အျပန္အလွန္မွီခိုေနရသလုိ ကုိယ့္အက်ိဳးနဲ႔ ႏိုင္ငံ့အက်ိဳး၊ ျပည္ေထာင္စုအက်ိဳး၊ ျပည္နယ္အက်ိဳး၊ မိသားစုအက်ိဳး စတာေတြလည္း တစ္ခုမွတစ္ခု ဖယ္ထုတ္လုိ႔မရေအာင္ ခ်ိတ္ဆက္ေနပါတယ္။ ႏုိင္ငံမတုိးတက္ျခင္းဟာ မိမိအတြက္လည္း အက်ိဳးထိခိုက္ေစသလုိ၊ မိမိရဲ႕အက်ိဳးထိခုိက္ျခင္းဟာလည္း ႏုိင္ငံတုိးတက္ဖုိ႔ အတားအဆီးျဖစ္ေစပါတယ္။ မိသားစုအက်ိဳးထိခိုက္တာ မိမိအက်ိဳးထိခိုက္တာပါပဲ။ မိမိအက်ိဳးထိခုိက္တာလည္း မိသားစုအက်ိဳးထိခုိက္ပါတယ္။ ဒီလုိဆိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔မွာ double duty -တာ၀န္ႏွစ္ထပ္-ရွိေနတာ ေသခ်ာေနပါျပီ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အမ်ားအက်ိဳး (သုိ႔) ဘုံအက်ိဳးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အေရးပါမႈထဲက ဖယ္ထုတ္လုိ႔မရပါဘူး။ ဒါဟာ တာ၀န္၀တၱရားတစ္ခုပါ။
ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး ဂၽြန္ (၂၃)က ဒီဘုံအက်ိဳးကုိ "လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလုံးရဲ႕ စုေပါင္းအေျခအေနေတြျဖစ္ျပီး အဲဒီစုေပါင္းစုအေျခအေနၾကီးကေန လူအုပ္စုလုိက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ဦးခ်င္းစီေသာ္လည္းေကာင္း သူတုိ႔ရဲ႕ပန္းတုိင္ဆီကုိ ပုိျပီးခိုင္မာစြာနဲ႔ ပုိျပီးလြယ္ကူစြာ ေရာက္ရွိႏုိင္ေအာင္၊ ရည္မွန္းခ်က္ေတြျပည့္ေအာင္ လမ္းဖြင့္ေပးပါတယ္"လုိ႔ Materet Magistra စာခၽြန္ေတာ္ထဲမွာ မိန္႔ဆုိခဲ့ပါတယ္။
ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးဂၽြန္ (၂၃)ရဲ႕ မိန္႔ဆုိခ်က္ကုိ ထပ္မံရွင္းျပရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီလုိပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ တစ္ဦးခ်င္းစီျဖစ္ျဖစ္၊ အဖြဲ႔လိုက္ျဖစ္ျဖစ္ ေအာင္ျမင္တုိးတက္ခ်င္ၾကပါတယ္။ စီးပြားေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ပညာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ က်န္းမာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေနာက္ဆုံး ဘာသာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္ လူ႔ဘ၀ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးေတြကုိ လူတုိင္းလူတုိင္း လုိခ်င္တပ္မက္ၾကတာ မဆန္းပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီလုိအက်ိဳးေက်းဇူးေတြကုိ တစ္ဦးခ်င္းစီ တကုိယ္ေကာင္းဆန္ဆန္နဲ႔ လုယူျပိဳင္ဆုိင္ ရယူေနၾကမယ္ဆုိရင္ ဆုိးယုတ္မႈေတြသာ ျဖစ္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိမဟုတ္ဘဲ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ အားအင္ေတြ၊ အရည္အခ်င္းေတြကုိ အဖြဲ႔အစည္းလုိက္ ေပါင္းစည္းျပီး အတူတကြ ၾကိဳးစားၾကရင္ေတာ့ အထက္ကေျပာတဲ့အက်ိဳးေက်းဇူးေတြကုိ ရဖုိ႔ပုိျပီးေသခ်ာသလုိ ပုိျပီးလြယ္ကူပါတယ္။
ျမန္မာစကားပုံလုိပဲ - အတူေရြ႕ရင္ ေရြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလုိ အတူတူ ေရြ႕ၾကတဲ့အခါ ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့ဘုံပန္းတုိင္ကုိေရာက္ဖုိ႔ ဆက္ကပ္ရတာေတြလည္း ရွိေနတတ္ပါတယ္။ တကယ့္ကုိ ဆက္ကပ္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီလုိအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အဲဒီလုိ ဆက္ကပ္ေနတဲ့သူကုိ ပစ္ထားျပီး ဘုံပန္းတုိင္ၾကီးကုိပဲ အတၱဆန္ဆန္နဲ႔ ဦးတည္ေနရမွာမဟုတ္ဘဲ ဒီဘုံပန္းတုိင္ၾကီးဆီေရာက္ဖုိ႔ အဲဒီဆက္ကပ္ေနတဲ့သူတစ္ဦးဟာ ဘယ္ေလာက္အေရးပါသလဲဆုိ သေဘာေပါက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒီလုိ ဆက္ကပ္ေနရတဲ့သူေတြကုိလည္း စာနာေပးရမယ္၊ ဂရုစုိက္ေပးရမယ္၊ အားေပးရမယ္၊ ျပန္လည္ေဖးမၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဘုံပန္းတုိင္ကုိေရာက္ဖုိ႔ အသင္းထဲမွာရွိတဲ့ မည္သူမဆုိဟာ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္းမခံရသင့္သလုိ၊ ဂရုမစုိက္ဘဲ ပစ္ထားျခင္းလည္း မခံရသင့္ပါ။ တန္းတူအက်ိဳးခံစားခြင့္ အျပည့္အ၀ရွိၾကပါတယ္။ ဒီအတြက္ Solidarity - အခ်င္းခ်င္းစာနာစိတ္ ရွိကုိရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒီလုိ Solidarity -ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ရွိျခင္းဟာ က်ေနာ္တုိ႔အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ေစာင့္ေရွာက္သူအျဖစ္ ျမင္ေစပါတယ္။ ဒီလုိျမင္ႏုိင္မွ က်ေနာ္တုိ႔အခ်င္းခ်င္း "စည္းလုံးညီညြတ္ၾကျပီး မိမိေနထုိင္ရာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းကုိ အေကာင္းဆုံး ေဆာက္တည္ႏုိင္လာၾကမွာ"ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေဆာင္းပါးေလးဖတ္ျခင္းအားျဖင့္ "ငါလုပ္မွ ငါစားရမွာ" "ငါငတ္ရင္ ဘယ္သူမွ ေပးမွာမဟုတ္ဘူး" "ငါသာလွ်င္ ငါဘုရင္" စတဲ့ တကုိယ္ေကာင္းဆန္တဲ့အတၱအေတြးေတြကုိ စြန္႔လြတ္ႏုိင္ျပီး "ငါေနတဲ့ ဒီလူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းမွာ ငါလည္း တစ္ေယာက္အပါအ၀င္မုိ႔၊ ငါနဲ႔ ဒီလူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းဟာ သူ႔အက်ိဳးကုိယ္ေပး ကုိယ္အက်ိဳးသူေပးေနပါလား"ဆုိတဲ့ ေလာကနိယာမၾကီးကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ျပီး က်ေနာ္တုိ႔ေနထိုင္ေနတဲ့ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းၾကီးမွာ အမ်းအက်ိဳးျပဳရင္း ကုိယ္က်ိဳးေအာင္ႏိုင္ပါတယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ထားေလးမ်ား ေမြးျမဴလာႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။


ဒိုမီနီကန္ကုိရင္

ဘုံက်ဴးေသာအျပစ္ (သုိ႔) ဘုံအျပစ္

အျပစ္လုိ႔ေျပာလုိက္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔တေတြက တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္း တစ္သီးတျခား က်ဳးလြန္ၾကတာကုိပဲ ေပးျမင္မိၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါကုိ ကက္သလစ္အသင္းေတာ္မွာေတာ့ တစ္ဦးတည္းက်ဴးလြန္တဲ့ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာအျပစ္လုိ႔ သြန္သင္ထားပါတယ္။ ဒီ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ အာပတ္ေျဖျခင္းစကၠရမင္တူးကုိ ျပဳလုပ္ၾကတဲ့အခါတုိင္း တစ္ဦးခ်င္းစီ ဘုန္းေတာ္ၾကီးဆီခ်ည္းကပ္ျပီး ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ အျပစ္မ်ားကုိ အာပတ္ေျဖဆုိၾကျပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕အျပစ္ခြင့္လြတ္ျခင္းကုိ ရယူၾကျပီး အသင္းေတာ္နဲ႔ျပန္လည္ေၾကေအးသင့္ျမတ္ လာၾကပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္က်ဴးလြန္တဲ့အျပစ္အတြက္ ကုိယ္တုိင္ေျဖဆုိၾကတာေပါ့။ တျခားသူေတြက်ဴးလြန္တဲ့အျပစ္ ကုိယ္နဲ႔ဘာဆုိင္လဲေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ရဲ႕သြန္သင္ခ်က္မွာ အျခားသူေတြက်ဴးလြန္တ့ဲအျပစ္ဟာလည္း ကုိယ္နဲ႔သက္ဆုိင္ႏုိင္ပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အလုိတူအလုိပါ အျပစ္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ ဒါကုိ ဘုံက်ဴးတဲ့အျပစ္လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ဘုံက်ဴးတဲ့အျပစ္ဟာ ဘယ္လုိအျပစ္မ်ိဳးျဖစ္မလဲလုိ႔ စဥ္းစားေနမိမွာပါ။

ဘုံက်ဴးတဲ့အျပစ္ဟာ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုအတြင္း၊ အုပ္စုတစ္စုအတြင္းမွာ ရွိေနႏုိင္ပါတယ္။ လူအခ်င္းခ်င္းႏွိပ္စက္ၾကတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း၊ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာေတြကုိ တန္ဖုိးမထားဘဲ ခ်ိဳးေဖာက္ေနၾကတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း၊ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးေတြကုိ ဖိႏွိပ္ျပီး အဆင့္အတန္းခြဲ႔ျခားၾကတဲ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း၊ တရားမွ်တမႈနဲ႔ တန္းတူအခြင့္ေရးေတြကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳျပီး လူနည္းစုေကာင္းစားဖုိ႔အတြက္ မတရားမႈေတြနဲ႔ ဒုစရုိက္မႈေတြကုိ က်ဴးလြန္းေနၾကတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြၾကားမွာ ဘုံက်ဴးတဲ့အျပစ္ေတြ ျပည့္ေနပါတယ္။ ဒီလုိ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ ေနထုိင္ခ်ိန္ မိမိကုိယ္တုိင္လည္း ဘုံက်ဴးတဲ့အျပစ္ရဲ႕ တရားခံေတြထဲက တရားခံတစ္ဦး ျဖစ္ေနႏုိင္ပါတယ္။ ဒါကုိ ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ရဲ႕ Compendium of the Social Doctrine of the Church မွာ “အခ်ိဳ႕အျပစ္ေတြဟာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ နီးစပ္သူအား ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ တုိက္ခိုက္ဖုိ႔ရန္ ေသခ်ာအကြက္ခ် စီစဥ္ထားတဲ့ အျပစ္ေတြပါ။ ဘုံအျပစ္ဟာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးၾကား၊ တစ္ဦးနဲ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုအၾကား၊ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုအၾကားမွာ တရားမွ်တျခင္းအား ဆန္႔က်င္က်ဴးလြန္တဲ့အျပစ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။” ကက္သလစ္ဓမၼသျဂႋဳပညာရွင္ Gregory Baum ကလည္း ဘုံအျပစ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး အခုလုိေျပာဆုိထားပါတယ္။ -“ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ အျပစ္ကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရြးခ်ယ္က်ဴးလြန္တတ္ၾကေပမယ့္ ဘုံအျပစ္ကေတာ့ အစုလိုက္မ်က္စိ ကြယ္ေနသလုိပါပဲ။” အမွန္တကယ္ပါပဲ- က်ေနာ္တုိ႔လူသားေတြဟာ တခါတရံ အုပ္စုလုိက္ မ်က္စိကန္းေနတတ္ပါတယ္။ အမ်ားမုိးခါးေရေသာက္သလုိ ကုိယ္လည္း လုိက္ေသာက္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါကုိ သတိထားမိဖုိ႔ဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔တေတြကုိယ္တုိင္ တခါတေလ အဲဒီအဖြဲ႔အစည္းအျပင္ဘက္ ထြက္ၾကည့္တတ္ဖုိ႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ တျခားသူေတြရဲ႕ ရႈေထာင့္ကေန ျပန္ၾကည့္တတ္ဖုိ႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဒါေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ သတိထားမိျပီဆုိရင္ေတာ့ ဘုံေကာင္းစားဖုိ႔၊ အမ်ားသူမ်ား ေကာင္းစားဖုိ႔၊ တရားမွ်မႈေတြကုိ ျပန္လည္ ထုတ္ေဖာ္လာႏုိင္မွာပါ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ကုိယ္တုိင္ တစ္ေယာက္တည္းေနလုိ႔မရတဲ့ သတၱ၀ါေတြျဖစ္တာမုိ႔ တကုိယ္ေတာ္ေကာင္းစားဖုိ႔အေရး တစ္ခုတည္းနဲ႔ေတာ့ မရွင္သန္ႏုိင္ၾကတာ အမွန္ပါပဲ။ ဒ့ါေၾကာင့္ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း အမ်ားသူငွာ ေကာင္းစားဖုိ႔အေရးဟာလည္း ကုိယ္နဲ႔တနည္းတဖုံ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။

ခရစ္ယာန္သမၼာက်မ္းစာမွာဆုိရင္လည္း အစၥေရးလူမ်ိဳးစု တစ္စုလုံးနဲ႔တင္စားျပီး အားလုံးရဲ႕ ဘုံအျပစ္ကုိ ဦးစားေပးေျပာေလ့ရွိတာကုိ သတိထားမိပါလိမ့္မယ္။ အစၥေရးလူမ်ိဳးေတြ ဘာဘီလုံမင္းရဲ႕လက္ေအာက္မွာ ကၽြန္ဘ၀ေရာက္ခဲ့ရတာ ဘုံအျပစ္ေၾကာင့္ပါပဲ။ ထုိ႔အတူ အီဂ်စ္ဘုရင္ရဲ႕လက္ေအာက္မွာ ကၽြန္ဘ၀ေရာက္ခဲ့ရတာလည္း ဘုံအျပစ္ေၾကာင့္ပါပဲဆုိျပီး ဘုရားသခင္က ပေရာ္ဖက္ေတြကေနတဆင့္ သတိထားမိေအာင္ ေဟာေျပာခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ လူမ်ိဳးစုတစ္စုလုံး ေနာင္တယူျပီး သမၼတရားဘက္ကုိ ေျပာင္းလဲဖုိ႔ “ေနာင္တရၾကေလာ့။”ဆုိျပီး ေဟာေျပာေစခဲ့ပါတယ္။ အာဒံနဲ႔ဧ၀တုိ႔က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့အျပစ္ဟာလည္း ဘုံအျပစ္ျဖစ္တာမုိ႔ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔ထိေအာင္ လူသားထုတစ္ခုလုံး အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ခံစားေနရတာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္မုိ႔ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာအျပစ္ေတြကုိသာမဟုတ္ဘဲ ဘုံအျပစ္ကုိ အထူးေျပာခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အျပစ္ဆုိတာကုိက အားလုံးနဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့ သေဘာသဘာ၀ ရွိေနတယ္ဆုိတာကုိ ျပသတာပါပဲ။ သံေပါလူးကလည္း “အျပစ္နဲ႔ေသျခင္းတရားဟာ ေလာကတစ္လုံးကုိ လႊမ္းမုိးေနတယ္” လုိ႔မိန္႔ဆုိထားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒါေတာ့ ငါက်ဴးလြန္တာမဟုတ္ဘူး၊ ဒါေတာ့ သူက်ဴးလြန္တယ္ဆုိျပီး ဟုိဟုိဒီဒီလက္ညဳိးထုိး စြပ္စြဲေနရုံနဲ႔ မျပီးပါဘူး။ Napoleon ေျပာသလုိပဲ ကမၻာၾကီးမွာ ဒုကၡေ၀ဒနာေတြနဲ႔ျပည့္ေနရတာဟာ မေကာင္းတဲ့လူေတြ အၾကမ္းဖက္လုိ႔မဟုတ္ဘဲ ေကာင္းတဲ့လူေတြ တိတ္ဆိတ္ေနလုိ႔ ျဖစ္ရတာဆုိသလုိေပါ့။ ဒီလုိ တိတ္ဆိတ္ေနတာဟာ တိတ္တဆိတ္အျပစ္က်ဴးသူပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ တာ၀န္ယူထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ တိတ္ဆိတ္ေနလုိ႔မရဘဲ ၀တၱရားရွိကုိရွိေနတယ္ဆုိတာ သတိထားႏုိင္ၾကပါေစ။

ဒုိမီနီကန္ကုိရင္

ရဟႏၱာသူေတာ္စင္အေပါင္းပြဲေန႔ၾကီး

ႏုိ၀င္ဘာ ၁ရက္ေန႔။

Άγιοι που δε θα γιορταστούν γιατί δε θα τους βρουν ημέρα που ταιριάζει. 

ဂရိလုိေရးထားတဲ့ စာေၾကာင္းရဲ႕အဓိပၸာယ္ကေတာ့ "သင့္ေတာ္တဲ့ရက္ရွာမေတြ႔၍ ပြဲေတာ္မက်င္းပေပးျဖစ္ေသာ ရဟႏၱာသူေတာ္စင္မ်ားအားလုံး" လုိ႔ဆုိပါတယ္။ ဒီစာေၾကာင္းေလးဟာ ရဟႏၱာသူေတာ္စင္မ်ားအားလုံးရဲ႕ ပြဲေန႔ၾကီးက်င္းပရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးကုိ ေပၚလြင္ေစပါတယ္။

အသင္းေတာ္၏ယုံၾကည္ရာခ်က္မွာ အသင္းေတာ္တစ္ခုတည္းရွိျပီး အသင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕ဦးေခါင္းဟာ ေယဇူးခရစ္ေတာ္ဘုရားကုိယ္ေတာ္တုိင္ျဖစ္ျပီး မ်ားစြာေသာ ခႏၱာအစိတ္အပုိင္းမ်ားရွိပါတယ္။ ဒီ တစ္ခုတည္းေသာအသင္းေတာ္ထဲမွာပင္ နယ္ပယ္ (State)သုံးခုနဲ႔ နားလည္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ပထမနယ္ပယ္ကေတာ့ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံအသင္းေတာ္ၾကီး၊ ဒုတိယနယ္ပယ္ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ကမၻာေပၚအသင္းေတာ္နဲ႔ တတိယနယ္ပယ္ကေတာ့ ေအာက္နက္ရာအရပ္မွ အသင္းေတာ္ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ ယုံၾကည္ရာအခ်ဳပ္ထဲတြင္လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ ေယဇူးခရစ္ေတာ္ဟာ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးကုိ ကယ္တင္ဖုိ႔အတြက္ ဖြားျမင္ျခင္းကုိခံယူေတာ္ျပီး အေသခံေတာ္မူရာမွ ေအာက္နက္ရာအရပ္သုိ႔ ဆင္းၾကြေတာ္မူပါတယ္။-ထုိေနာက္ သုံးရက္ေျမာက္ေသာေန႔မွာ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ေတာ္မူျပီး ေကာင္းကင္ဘုံသုိ႔ တက္ၾကြေတာ္မူတယ္လို႔ ယုံၾကည္ရာခ်က္မွာ အသင္းေတာ္ႏွင့္အတူ က်ေနာ္တုိ႔ ၀န္ခံၾကပါတယ္။

ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံအသင္းေတာ္ၾကီးဟာ ေလာကစုံစမ္းေႏွာက္ယွက္မႈေတြနဲ႔ အခက္ခဲေတြကုိ ေအာင္ျမင္ျပီးတဲ့ ရဟႏၱာသူေတာ္စင္မ်ားရွိရာ ေနရာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္ကုိယ္တုိင္ စံပယ္ျပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေရႊမ်က္ႏွာေတာ္ကုိ ဖူးခြင့္ရျပီးသူမ်ားရဲ႕ အရပ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ခရစ္ယာန္ေတြအားလုံး ေမွ်ာ္လင့္ေတာင္းတေနၾကတဲ့ ထာ၀ရဆုလာဒ္ၾကီးပဲမဟုတ္ပါလား။

ဒီလုိ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္မွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ေရႊမ်က္ႏွာေတာ္ကုိ ဖူးေမွ်ာ္ခြင့္ရေနၾကျပီးျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြကုိ ရဟႏၱာသူေတာ္စင္မ်ားအျဖစ္ ကမၻာေပၚအသင္းေတာ္ၾကီးက ေၾကျငာေပးပါတယ္။ ဒါမွ ကမၻာေပၚအသင္းေတာ္တြင္ ရွိေနၾကတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ လူသားေတြဟာ အဲဒီရဟႏၱာသူေတာ္စင္မ်ားကုိ အတုယူက်င့္ၾကံျပီး ခရစ္ေတာ္ေနာက္ကုိ ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ အသင္းေတာ္ၾကီးအတြင္ ရဟႏၱာသူေတာ္စင္မ်ားစြာကုိ ေၾကျငာျပီးျဖစ္ေပမယ့္ လူမသိ၊သူမသိနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ေနာက္လုိက္ရင္း ယုံၾကည္ျခင္းအတြက္ အသက္ေပးခဲ့တဲ့ သူေတာ္စင္မ်ားစြာလည္း ရွိေနပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေန႔ ႏို၀င္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔ကုိ လူသိ၊ လူမသိ အားလုံးေသာရဟႏၱာ သူေတာ္စင္မ်ားအား ေအာက္ေမ့သတိရ က်င္းပၾကပါတယ္။

ပထမသံေယာဟန္က်မ္းမွာမိန္႔ဆုိခဲ့သလုိပဲ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးဟာ ေယဇူးခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ ဘုရားသခင္၏သားသမီးမ်ားအျဖစ္သုိ႔ ေခၚေတာ္မူျခင္းခံရျပီး အားလုံးဟာ ရဟႏၱာသူေတာ္စင္မ်ားအျဖစ္သုိ႔ လမ္းဖြင့္ဖိတ္ေခၚၾကိဳဆုိခံေနရတာကုိ သတိရေစခ်င္ပါတယ္။ ဘာကုိသတိရမိသလဲဆုိေတာ့ ...ေရွးဦးကာလ ခရစ္ေတာ္ေနာက္လုိက္မ်ားကုိ ခရစ္ယာန္မ်ားလုိ႔ အေခၚမခံရခင္ကာလမွာတုန္းက သူတုိ႔ကုိ ဂရိဘာသာစကားနဲ႔ Οἱ Ἁγιοι ဆုိျပီး သန္႔ရွင္းေသာသူေတာ္စင္မ်ားလုိ႔ ေခၚဆုိၾကပါတယ္။ အဲဒီေ၀ၚဟာရကေနတဆင့္ က်ေနာ္တုိ႔ဘုိးဘြားေတြကုိ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီလုိေခၚဆုိခဲ့ၾကသလဲဆုိတာကုိ ျမင္မွန္းဆႏုိင္ပါတယ္။

ရဟႏၱာသူေတာ္စင္ေပါင္းပြဲေန႔ၾကီးကုိ ေအဒီ ၃၇၃ ခုႏွစ္မွာ က်င္းပေနၾကျပီးျဖစ္ေၾကာင္း အေစာဆုံးသက္ေသခံခ်က္အျဖစ္ စိန္အက္ဖရင္စီးရီးယမ္း၏ ၾသ၀ါဒမွာေတြ႔ရွိႏုိင္ပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔တေတြလည္း ရဟႏၱာသူေတာ္စင္မ်ားအျဖစ္သုိ႔ အေခၚခံထားရတာကုိ မေမ့ၾကဖုိ႔၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕သားသမီးမ်ားအျဖစ္ ထုိက္ထိုက္တန္တန္ ရွင္သန္သက္ေသခံၾကဖုိ႔ ဒီေန႔ပြဲေတာ္အားျဖင့္ ျပန္လည္သတိယူ ခြန္အားယူၾကပါစုိ႔။

ေကာင္းကင္အရပ္ရွိ ရဟႏၱာသူေတာ္စင္အေပါင္းတို႔- ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အဖုိ႔ငွာ ဆုေတာင္းေပးေတာ္မူပါ။

ဒိုမီနီကန္ကုိရင္

dom.koyin@gmail.com

အတင္းအဖ်င္း ကင္းရွင္းပါေစ

အတင္းအဖ်င္းဆုိတာေတာ့ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ရွင္းျပစရာ လုိမယ္မထင္ပါဘူး။ ျမန္မာလူမ်ိဳးအားလုံး ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ရွိလွဆုံး ေ၀ါဟာရတစ္စုလုိ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ရပ္ထဲရြာထဲမွာဆုိ တစ္အိမ္တက္ တစ္အိမ္ဆင္းနဲ႔ သူတစ္ပါးမေကာင္းေၾကာင္းကို လွည့္လည္ေျပာဆုိတတ္သူေတြကုိ ျမင္ဖူး ၾကဳံဖူးၾကမွာပါ။ တခ်ိဳ႕ေတြဆုိ BBC လုိ႔ဘြဲ႔ေတြပင္ ရလာတတ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ အင္တာနက္ေခတ္ဆုိေတာ့ တစ္အိမ္တက္ တစ္အိမ္ဆင္းဟာ လုိင္းေပၚကေန သက္ေတာင့္သက္တာ ေျပာလုိ႔ရတာေပါ့။ Facebook လုိ social network အၾကီးစားမွာ အတင္းအဖ်င္းဇရပ္လုိ အသုံးခ်လာသူေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးပဲေလ။

ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးအရွင္သူျမတ္ၾကီးကေတာ့ - အတင္းအဖ်င္းဟာ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈထက္ပုိဆုိးတယ္လုိ႔ ေျပာဆုိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သဟဇာတျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တုိ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းကုိ အဆုိးဆုံးျဖစ္ေစတဲ့ အဆုိးဆုံးရန္သူဟာလည္း အတင္းအဖ်င္းပါလုိ႔ မိန္႔ဆုိပါတယ္။
အရွင္သူျမတ္ၾကီးက -
တစ္ခါက သာသနာအုပ္စုတစ္ခုမွာ အတင္းေျပာတတ္လြန္းတဲ့ အမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ဦးရွိတယ္။ အေၾကာင္းရာအကုန္လုံးကုိ ေျပာဆိုတတ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူမရဲ႕အိမ္က ဘုရားေက်ာင္းနဲ႔ကပ္ေနတာပါ။ သူမရဲ႕ျပတင္းေပါက္ကေနၾကည့္ရင္ ဘုရားေက်ာင္းထဲက ဘုရားစင္ကုိပင္ျမင္ေနရပါတယ္။ မစၦားတရားေတာ္ျမတ္ကုိ ေန႔တုိင္းလာတက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေန႔တေန႔ရဲ႕အျခားအခ်ိန္ေတြကုိေတာ့ တျခားသူေတြအေၾကာင္း လွည့္လည္ေျပာဆုိရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သြားတာပဲ။

တေန႔က်ေတာ့ သူမကတုတ္ေကြးျဖစ္ျပီး ေနမေကာင္းလုိ႔ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းၾကီး ဖုန္းလွမ္းဆက္ပါတယ္. က်မေတာ့ တုတ္ေကြးမိျပီး အိပ္ရာေပၚမွာပါ ဘုန္းဘုန္း။ က်မအတြက္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္စကၠရမင္တူးပင့္လာခဲ့ေပးပါ၊ ဘုန္းဘုန္း။ ဒါနဲ႔ ဘုန္းၾကီးက - ဒီ့အတြက္ ဘာမွမပူနဲ႔။ နင့္ရဲ႕လွ်ာက အဲဒီေလာက္ရွည္တာဆုိေတာ့ နင့္အိမ္ျပတင္းေပါက္ကေန ကုိယ္ေတာ္ျမတ္လွမ္းပင့္လုိ႔ရမွာပါလုိ႔ စ၊ေနာက္လိုက္တယ္။

အရွင္သူျမတ္ၾကီးက ဆက္လက္ျပီး - ဘုန္းၾကီးမေကာင္းေၾကာင္းေျပာတဲ့သူေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ။ ခရစ္ေတာ္ကုိ သက္ေသမခံဘဲ သနားစရာ၊ တစ္ကုိယ္တည္းေနရတဲ့ ဘုန္းၾကီးအေၾကာင္းကုိ ေျပာေနတယ္။ ေျပာခ်င္တာက အတင္းအဖ်င္းကုိပါ။ ခရစ္ယာန္မိသားစုအတြင္းမွာ ရုပ္အဆုိးဆုံးအရာဟာ အတင္းအဖ်င္းပဲ။ Do you know that gossip is terrorism? အတင္းအဖ်င္းဟာ အၾကမ္းဖက္မႈဆုိတာ သင္သိသလား။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ အတင္းအဖ်င္းေျပာသူဟာ အၾကမ္းဖက္သမားလုိပဲ ျပဳမူတယ္။ ရုပ္တရက္ခ်ည္းကပ္ျပီး ရုပ္တရက္ စကားလုံးဗုံးေတြၾကဲေတာ့တာပဲေလ။ ျပီးေတာ့ သူကထြက္သြားတယ္။

တခ်ိဳ႕မိတ္ေဆြေတြက ဒါကုိ အတင္းအဖ်င္းေျပာတာလုိ႔ ၀င္မခံဘဲ ေ၀ဖန္တာလုိ႔ ေစာဒကတက္ပါလိမ့္မယ္။ အသင္းေတာ္ေကာင္းဖုိ႔၊ အဖြဲ႔အစည္းေကာင္းဖုိ႔၊ မိသားစုေကာင္းဖုိ႔ ေ၀ဖန္တာပါလုိ႔ ေစာဒကတက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေ၀ဖန္ျခင္းနဲ႔ အတင္းအဖ်င္းဟာ လုံး၀ကြာျခားတယ္ဆုိတာ သိသင့္ပါတယ္။ ေ၀ဖန္ျခင္းမွာ Objectively ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းနဲ႔ စိတ္ရင္းမွန္နဲ႔ ေထာက္ျပေျပာဆုိေပမယ့္ အတင္းအဖ်င္းမွာေတာ့ စိတ္ရဲ႕အလိုအတုိင္း ေျပာလုိရာကုိ၊ မွန္သည္မွားသည္ ခ်င့္ခိ်န္မႈမရွိဘဲ စကားလုံးဗုံးၾကဲတာပါပဲ။ ဒါဟာ အၾကမ္းဖက္မႈတစ္ခုပါပဲ။

ဒီေတာ့ဗ်ာ - အတင္းအဖ်င္းေတြ ကင္းရွင္းဖုိ႔ ၾကိဳးစားၾကရမယ္။ ေ၀ဖန္မႈဆုိရင္လည္း စိတ္ရင္းေစတနာအရင္းဆုံးမွန္ကန္ပါေစ။ မေျပာခင္ စဥ္းစားပါ၊ ေျပာရင္လည္း စကားလုံးေရြးခ်ယ္ပါ။ မိမိရဲ႕စိတ္ရင္းေစတနာေပၚလြင္ေအာင္ ထားပါ...
ဗုဒၶဆရာေတာ္ၾကီး ဦးဥတၱမသာရကေတာ့ ဒီလုိေလးမိန္႔ဖူးပါတယ္-

ေမတၱာႏွင့္ တစ္ေလာကလံုးကို ျဖန္႔ျပီး စိတ္ရွင္းရွင္းထား ေနတတ္သူဟာ
အမႈိက္သရိုက္နဲ႔တူတဲ့ သူ႔ေၾကာင္းကုိယ္အေၾကာင္း
႐ႈပ္႐ႈပ္ ယွက္ယွက္ ေတြကို မစဥ္းစားဘူး။

ကိုယ့္လာေျပာလည္း နားမေထာင္ဘူး။
စိတ္ကိုရွင္းရွင္းထားမွ ခ်မ္းသာတယ္။

ဒုိမီနီကန္ကုိရင္

dom.koyin@gmail.com

ကက္သလစ္ေတြ ကယ္တင္ျခင္းရရွိျပီးျပီလား

အေမး။       ။    ။ကက္သလစ္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕အက်င့္အားျဖင့္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးတယ္လို႔ယူဆေနၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကိုယုံၾကည္ျပီး ကယ္တင္ျခင္းရရွိဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဧဖက္ၾသဝါဒစာေစာင္မွာ ယုံၾကည္ေသာအားျဖင့္ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ကယ္တင္ျခင္းေရာက္ရ၏။ ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ေရာက္သည္မဟုတ္။ ဘုရားသခင္သနားေတာ္မူရာ ျဖစ္သတည္း။ ကိုယ္ကုသိုလ္ေၾကာင့္ ကယ္တင္ေတာ္မူျခင္းသို႔ေရာက္သည္မဟုတ္။ သို႔ျဖစ္၍ အဘယ္သူမွ်ဝါၾကြားစရာ အခြင့္မရွိ။ ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

 အေျဖ။      ။      ။ပထမဦးဆုံးကၽြနိုပ္တို႔ နားလည္ထားသင့္တာကေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က်မ္းစာေတာ္ျမတ္ကို

ကိုယ္ၾကိဳက္သလိုဘာသာျပန္မရဘူး၊အဓိပၸယ္ဖြင့္ဆိုလို႔မရဘူးဆိုတာ

နားလည္ထားသင့္ပါတယ္။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ က်မ္းစာတစ္ခုနဲ႕တစ္ခုကဆက္စပ္ေနျပီး သခင္ေယဇူးကိုယ္တိုင္ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ကိုးကားအသုံးျပဳခဲ့တာေတြရွိသလို သခင္ေယဇူးေဟာေျပာခဲ့တာေတြကလည္း ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေထာက္ျပခဲ့တာေတြရွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဓမၼသစ္က်မ္းကို နားလည္ဖို႔ၾကိဳးစားတဲ့အခါမွာလည္း က်မ္းစာတစ္ခုနဲ႔တစ္ခုရဲ့ဆက္စပ္မႈကို ေနာက္က်မ္းစာတစ္ေစာင္ကေန သိဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။

ဧဖက္ ၂:၅ ဒုစရိုက္အျပစ္၌ ေသလ်က္ရွိေနေသာ  ငါတို႔ကို ခရစ္ေတာ္ႏွင့္အတူ အသက္ရွင္ေစ ေတာ္မူၿပီ။ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္သာ ကယ္တင္ျခင္း သို႔  ေရာက္ရ၏။

စိန္ေပါလ္ ေျပာထားတဲ့အတိုင္းဆို ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ကယ္တင္ျခင္းရတာမဟုတ္ဘူး၊ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္

လို႔ ေထာက္ျပထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ ဧဖက္ အခန္းၾကီး ၂ အခန္းငယ္ ၁၀ ကိုျပန္ၾကည့္ရေအာင္

ဧဖက္ ၂:၁၀ အဘယ္ေၾကာင့္ နည္းဟူမူကား၊ ငါတို႔သည္ ေကာင္းေသာ အက်င့္တို႔ကို က်င့္ရမည္အေၾကာင္း၊ ေယရႈခရစ္၌ ျပဳျပင္၍  ဖန္ဆင္းေတာ္မူရာ ျဖစ္ၾက၏။ ထိုေကာင္းေသာ အက်င့္တို႔၌  ငါတို႔သည္ က်င္လည္ရမည္အေၾကာင္း၊ ဘုရားသခင္သည္ ငါတို႔ကို ျပင္ဆင္ေတာ္မူႏွင့္ၿပီ။ ဟု အက်င့္(အလုပ္) နဲ႕ပက္သက္ျပီး ျပန္ေထာက္ျပထားပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလည္းဆိုေတာ့ ကမာၻဦးက်မ္း၊ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကတည္းက ဘုရားသခင္က လူကိုဖန္ဆင္းတဲ့အခါ သူရဲ့ပုံစံနဲ႔အညီ ဖန္ဆင္းထားျခင္းကို ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။ လူကိုဘုရားသခင္ သူရဲ႕ပုံစံနဲ႕အညီဖန္ဆင္းထားတယ္ဆိုတဲ့အရာကေတာ့ လူဟာသဘာဝအေလွ်ာက္ ေလာကသဘာဝအျပစ္ကိုေရွာင္ျပီးေတာ့ ေကာင္းေသာအမႈကိုျပဳေစခ်င္တဲ့ သေဘာထားကို ေျပာျပေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရဲ့ကယ္တင္ျခင္းေက်းဇူးကို ရရွိတဲ့လူဟာ ေကာင္းေသာအမႈကိုျပဳတဲ့အခါ အက်င့္ကအဲဒီကယ္တင္ျခင္းေက်းဇူးေတာ္နဲ႔ ဆန္က်င္ျခင္းျဖစ္ေစတာမဟုတ္ဘဲနဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းေက်းဇူးေတာ္ရရွိျခင္းေၾကာင့္သာ ေကာင္းေသာအမႈ(အက်င့္) ကိုျပဳတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုနားလည္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းတဲ့အမႈကိုျပဳတာနဲ႔ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ဘယ္လိုမွဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေနတဲ့ သေဘာတရားမရွိပါဘူး။ ဒါနဲ႔ပက္သက္ျပီး ေနာက္က်မ္းပိုဒ္ျပန္ၾကည့္ရေအာင္

ရွင္ယာကုပ္ ၂:၁၄-၁၈

၁၄ ငါ့ညီအစ္ကိုတို႔၊ တစံုတေယာက္ေသာသူက၊ ငါသည္ယံုၾကည္ျခင္း ရွိ၏ဟုေျပာလ်က္၊ အက်င့္ကို မက်င့္ ဘဲေနလွ်င္ အဘယ္အက်ဳိးရွိသနည္း။ ထုိယံုၾကည္ျခင္း သည္ ထုိသူကုိကယ္တင္ႏုိင္သေလာ့။

၁၅ ညီအစ္ကိုႏွမတို႔သည္ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိ၍ ၊ ေန႔တိုင္းစာရေသာ အစာမရွိေသာ အခါ၊

၁၆ သင္တို႔တြင္ တစံုတေယာက္ေသာသူက၊ ၿငိမ္ဝပ္စြာ သြားၾကေလာ့။ ေႏြးၾကေလာ့။ ဝၾကေလာ့ဟု ေျပာလ်က္၊ သူတို႔ကိုယ္ႏွင့္ေတာ္ေလ်ာ္ေသာ  အသံုးအေဆာင္ကိုမေပး ဘဲေနလွ်င္ အဘယ္အက်ဳိးရွိသနည္း။

၁၇ ထုိနည္းတူ၊ အက်င့္ႏွင့္ ကင္းေသာ ယံုၾကည္ျခင္း သည္ တပါးတည္းရွိေသာ  ေၾကာင့္အေသျဖစ္၏။

၁၈ တနည္းကား၊ သင္သည္ယံုၾကည္ျခင္း ရွိ၏။ ငါသည္အက်င့္ရွိ၏။ သုိ႔ျဖစ္၍ သင္သည္ အက်င့္မရွိဘဲသင္၏ ယံုၾကည္ျခင္း ကိုျပေလာ့။ ငါမူကား၊ အက်င့္အားျဖင့္ငါ၏ ယံုၾကည္ျခင္း ကိုျပမည္ဟု ေျပာစရာရွိ၏။

ဒီက်မ္းပိုဒ္ကိုေထာက္ရႈရရင္ ရွင္ယာကုပ္ေျပာတာရွင္းရွင္းေလးျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႕ရမွာပါ။ ဘုရားသခင္က ကယ္တင္ျခင္းေက်းဇူးေတာ္၊ယုံၾကည္ျခင္းေက်းဇူးေတာ္ေပးထားပါတယ္။ အဲဒီယုံၾကည္ျခင္းေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ကယ္တင္ျခင္းရတယ္ဆိုေပမယ့္ ကယ္တင္ျခင္းေက်းဇူးေတာ္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေသတဲ့အခ်ိန္မွာေကာင္းကင္ဘုံမွာ အျပည့္အဝခံစားရပါမယ္။ ကယ္တင္ျခင္းကလည္းရရျပီးသား။ ဒါေပမယ့္ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံမဝင္ခင္ အဲဒီၾကားထဲမွာ မိမိရဲယုံၾကည္ျခင္းကို ေကာင္းေသာအမႈအက်င့္ အထူးသျဖင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအေစခံျခင္း၊ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး သနားၾကင္နာျခင္းစေသာ အရာေတြနဲ႕ သက္ေသမျပႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ုပ္တို႔ရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းဟာ ေသေနေသာယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္တယ္၊ ေသေနေသာယုံၾကည္ျခင္းကဘယ္လိုကယ္တင္ျခင္းကို ေပးႏိုင္မလဲဆိုတာ ရွင္ယာကုပ္က ျပန္ေျပာထားပါတယ္။

ရွင္ေပတရုၾသဝါဒစာ ဒုတိယေစာင္ ၂း၈

အေၾကာင္းမူကား ဆိုးယုတ္ေသာသူတို႔အလယ္တြင္ ေနထိုင္ခဲ့ေသာထိုေျဖာင့္မတ္သူသည္ မိမိေတြ႕ျမင္ၾကားသိခဲ့ရေသာ မေကာင္းမူမ်ားေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ မိမိ၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္ဝိညာဥ္၌ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရေလ၏။

ေနာက္က်မ္းပိုဒ္တစ္ခုၾကည့္ရေအာင္

ေကာရိန္႔သုၾသဝါဒစာ ပထမေစာင္ ၂း ၁၅

ဝိညာဥ္နွင့္ဆိုင္ရာကိုလိုက္နာ က်င့္ၾကံသူတုိ႔သည္ အရာခပ္သိမ္းကိုစီရင္ဆုံးျဖတ္ျပီး သူကိုယ္တိုင္မွာမူ မည္သူ၏စီရင္ဆုံးျဖတ္ျခင္းကိုမခံရေပ။

ဆိုျပီးစိန္ေပါလ္က ဆိုထားပါတယ္။

အခုလိုအခ်ိန္ခါေတြ အထူးသျဖင့္ ကက္သလစ္ေတြကိုစြပ္စြဲေျပာဆိုတဲ့ သင္တို႔ရဲ႕ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳျခင္းေတြ ႏိုဗီနာျပဳလုပ္ျခင္းေတြဒါမွမဟုတ္ စကၠရမင္းတူးခံယူျခင္းေတြဟာ မလိုဘူး ယုံၾကည္ရင္ ကယ္တင္ျခင္းရျပီဆိုတဲ့သူေတြလြဲေနတာကေတာ့ သံေပါလူးျဖစ္ေစ၊သံေပတရူးျဖစ္ေစ အဲဒီအခ်ိန္အခါက သူတို႔ေျပာေနတာေတြက ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြကို ေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြဟာ မိုးဇယ္ရဲ႕တရားဥပေဒကိုဘဲ ခံယူျပီးေတာ့ သခင္ခရစ္ေတာ္ကိုလက္မခံတဲ့သူ၊ လက္မခံခ်င္တဲ့အေျခအေနေတြမွာရွိေနတဲ့သူေတြကို ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကသူတို႔ေျပာခ်င္တာက မင္းတို႔ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြ ဘယ္ေလာက္ဘဲ ဒီဥပေဒေတြရဲ႕ေအာက္မွာေကာင္းတဲ့အရာေတြကိုဘယ္ေလာက္ဘဲလုပ္ပါေစ သခင္ခရစ္ေတာ္ကိုမယုံၾကည္ဘူးဆိုရင္ ကယ္တင္ျခင္းမရႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာခ်င္တာျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးေျပာရရင္ ယုံၾကည္ျခင္းကိုေဘးဖယ္ထားျပီးေတာ့ ေကာင္းမႈတစ္ခုတည္းနဲ႕ေကာင္းကင္ ဘုံေရာက္ဖို႔ၾကိဳးစားေနတဲ့ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြကို အဲဒီေခတ္၊အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ခရစ္ေတာ္ကိုယုံၾကည္ျခင္းမရွိဘူး၊ ဒါ့အျပင္ ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံျခင္းမရွိဘဲနဲ႕ ပညတ္ေတာ္ ၁၀ ပါးနဲ႕ မိုးဇယ္ေပးထားတဲ့ဥပေဒေတြကိုဘဲလုပ္ရင္ ငါတို႔လည္းေကာင္းကင္ဘုံေရာက္မယ္ ဆိုျပီးခံယူေနၾကတဲ့ အဲဒီအခ်ိန္က ဂ်ဴးေတြကိုေရးေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္တို႕ယုံၾကည္ျခင္းရရွိျပီးသားသူေတြအတြက္က်ေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမလဲ သံေပါလူးနဲ႕သံေပတရူးေျပာခ်င္က ေကာင္းမႈဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ ယုံၾကည္ျခင္းကိုလက္မခံရင္ ေကာင္းကင္ဘုံမေရာက္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ယုံၾကည္ျခင္းကိုလက္ခံထားျပီးေတာ့ေကာင္းမႈ(အက်င့္)မလုပ္ရဘူးလို႔ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး၊ ယုံၾကည္ျခင္းကိုလက္ခံထားျပီးေတာ့ ေကာင္းမႈလုပ္တာဟာ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႕ဆန္က်င္ေနတယ္၊အပိုေတြျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ဘဲလုပ္ျပီးေတာ့ ယုံၾကည္ျခင္းကိုလက္မခံလို႔ သူတို႔က ေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ခရစ္ေတာ္ကိုအသက္သခင္အျဖစ္ယုံၾကည္ျခင္း၊ ဘုရားေပးတဲ့ေက်းဇူးေတာ္ကိုလက္ခံျခင္းျပီးေတာ့ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳျခင္းဆိုတာဟာ သံဟဇာတျဖစ္ျပီးေတာ့ ျပဳလုပ္ရမယ့္ အရာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ေျပာထားပါတယ္။ မသဲ ၂၅ း ၃၁-၄၆ ကိုရႈရန္။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တရားဥပေဒေအာက္မွာေနတယ္ဆိုတဲ့သူေတြက သူတို႔ကိုတရားစီရင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံမွာလက္မခံတဲ့အတြက္ သူတို႕ဘာမ်ားအမွားလုပ္ခဲ့မိလို႔လဲလို႔ ေမးတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သခင္ခရစ္ေတာ္က ငါေရငတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သင္တို႕ငါ့ကိုေရမေပးဘူး၊ ငါေထာင္က်တ့ဲအခ်ိန္မွာ လာမၾကည့္ဘူးဆိုျပီး Good Work of Mercy၊ေကာင္းေသာအမႈကုိလ်စ္လ်ဴရႈခဲ့ၾကတဲ့ တရားဥပေဒေအာက္မွာ ေနခဲ့ၾကတဲ့သူေတြကို ေကာင္းကင္ဘုံက လက္မခံဘူးဆိုတာကို သခင္ေယဇူးရဲ႕တရားေဟာခ်က္မွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေလးက အင္မတန္မွကို ရွင္းေနပါတယ္။

ေနာက္ဥပမာတစ္ခုကိုၾကည့္ရေအာင္။။ ေကာင္းေသာဆာမာရိတန္အေၾကာင္းပါ။ ေနာက္ဆုံးမွာ သခင္ေယဇူးက သင္တို႕လည္းထိုနညးတူျပဳၾကေလာ့လို႔ဆိုထားပါတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ေကာင္းမူကုသိုလ္ျပဳျခင္းက ယုၾကည္ျခင္းကိုဆန္႔က်င္တာမဟုတ္ဘဲနဲ႕ ဘုရားသခင္ေပးသနားတဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းေက်းဇူးေတာ္ရဲ႕ေအာက္က အသီးအပြင့္သက္ေသသာျဖစ္ပါတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းကို မလက္ခံဘဲနဲ႔ ေကာင္းေသာအမႈကိုျပဳျခင္းက မလုံေလာက္ပါဘူး။ ေကာင္းေသာအမႈကိုျပဳျပီး ယုံၾကည္ျခင္းကိုလက္ခံျခင္းက ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေရာက္ေစဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ကယ္တင္ျခင္းေက်းဇူး၊ယုၾကည္ျခင္းနဲ႕ေကာင္းေသာအမႈဆိုတာ အဲဒါျဖစ္ပါတယ္။

ကယ္တင္ျခင္းလည္းလိုအပ္ေနတယ္၊ယုံၾကည္ျခင္းကိုလက္မခံဘဲနဲ႕ ေကာင္းမႈေတြဘယ္ေလာက္လဲလုပ္လုပ္အလားဘဲ။ ကယ္တင္ျခင္းကလည္းရျပီ၊ေက်းဇူးေတာ္ကိုလည္းရျပီ၊ ယုံၾကည္ျခင္းကိုလည္းလက္ခံထားျပီး ေကာင္မႈကုသလိုလ္လုပ္တာ ဘာမွျဖစ္မသြားဘူး ပိုေတာင္ေကာင္းလာတာျဖစ္တယ္။

 ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ကက္သလစ္ေတြဟာ သခင္ခရစ္ေတာ္ကိုယံုၾကည္မွသာလွ်င္ ကယ္တင္ျခင္းေက်းဇူးေတာ္ကိုရရွိမယ္ဆိုတာကိုယုံၾကည္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္ ယုံၾကည္တဲ့အတြက္ ေကာင္းမႈေတြကိုလုပ္တာျဖစ္ပါတယ္။

(CCC.၂၀၁၁) ခရစ္ေတာ္သခင္၏ ေမတၱာေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေတာ္၌ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကုသိုလ္ရရွိမႈ၏အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္။ ေက်းဇူးေတာ္သည္ ခရစ္ေတာ္သခင္၌ လက္ေတြ႕က်ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ေပါင္းစပ္ေစျခင္းျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပဳအမႈမ်ားကို သဘာဝထက္လြန္ကဲျခင္းအဆင့္သို႔ ျမွင့္တင္ေပး၍ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္ႏွင့္ လူတို႔ေရွ႕တြင္ ကုသိုလ္ျဖစ္ေစသည္။ ရဟႏာၱအရွင္သူျမတ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ကုသိုလ္မ်ားကို ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္သက္သက္ျဖစ္သည္ဟု ေအာက္ေမ့ၾကသည္။ 

င္ယာ္က်မ္းပိုဒ္ျပန္ၾကည့္ရေအာင္ န္ၾကည့္ရေအာင္ နဲ႔ ဘယ္လိုမွဆန္က်င္ဘက္ျဖသ္နကိုနားလည္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ္

Joseph Khai

ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ က်င့္ၾကံေနထုိင္ျခင္း (အပုိင္း ၅)

မိမိတုိ႔အား ယုံၾကည္ျခင္းခြန္အားတုိးပြားေစမည့္ အခ်က္ (၈)ခ်က္။

၁။ေန႔စဥ္မစၧားတရားေတာ္ျမတ္တြင္ ပါ၀င္ခြင့္ရလွ်င္ ပါ၀င္ပါ။ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ကုိလည္း အတတ္ႏုိင္ဆုံး ထုိက္တန္စြာပင့္ယူႏုိင္ရန္ ၾကိဳးစားပါ။
၂။ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ဖူးေမွ်ာ္ျခင္းမွာ မၾကာခဏပါ၀င္ပါ။
၃။ အာပတ္ေျဖျခင္းကုိ ပုံမွန္လုပ္ႏုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားျပီး ၾသတၱပစိတ္ကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းထားပါ။
၄။ က်မ္းစာကုိေန႔စဥ္ဖတ္ပါ။
၅။ စိတ္ပုတီးစိတ္၍ဆုေတာင္းပါ။
၆။ အသင္းေတာ္အတြင္းလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္ပါ။ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအျဖစ္ တစ္ခါတစ္ရံ ပါ၀င္လႈပ္ရွားပါ။
၇။ ျဖဴစင္ျခင္းကုိ ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံပါ။
၈။ လူငယ္အဖြဲ႔ေတြမွာ ပါ၀င္လႈပ္ရွားပါ။

ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ၾကီး ဒန္နီရဲ ေျပာတာကုိ ျပန္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ - ကက္သလစ္ယုံၾကည္ျခင္းဟာ သိပ္ကုိၾကြယ္၀သလုိ သိပ္ကုိရႈပ္ေထြးပါတယ္။ မိမိတုိ႔ကုိယ္ကုိ ကက္သလစ္ပါလုိ႔ဆုိသူေတြလည္း သူတုိ႔ဘ၀မွာ ပုိ၍နက္ရႈိင္းတဲ့ ကက္သလစ္ယုံၾကည္ျခင္းကုိ ရွာေဖြေတြ႔ရွိေနတုန္းပါပဲ။ လူငယ္ဘ၀ေရာက္မွ ကက္သလစ္ျဖစ္လာတဲ့သူေတြဆုိ ပုိျပီးေတာ့သိသာပါတယ္။- သူတုိ႔ကုိယ္သူတုိ႔ တျခားကမၻာကုိ ေျပာင္းေရြ႕လာသလုိပဲ ထင္မွတ္တတ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ကက္သလစ္ယုံၾကည္ျခင္းမွာ အလင္းသစ္နဲ႔ဘ၀သစ္ကုိ အဓိပၸာယ္သစ္ေတြနဲ႔ ျပန္ရွင္လာခဲ့လုိ႔ပါပဲ။ အဲ -ကက္သလစ္ယုံၾကည္ျခင္းကုိ ၀န္ခံရြတ္ဆုိတဲ့သူေတြဟာ သီးျခားစိတ္ထားေလးေတြရွိလာပါတယ္။ အဲဒီလူေတြကုိ (Thinking Catholics) စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ေသာ ကက္သလစ္မ်ားလုိ႔ ေခၚခ်င္ပါတယ္။ ကမၻာၾကီးအေၾကာင္း၊ မိမိပတ္၀န္းက်င္ရွိ လူေတြအေၾကာင္း၊ ပုိင္ဆုိင္မႈေတြအေၾကာင္း၊ ဆုေတာင္းျခင္းအေၾကာင္း၊ ၀ိညာဥ္ေရးရာ ရင့္က်က္လာျခင္းအေၾကာင္း၊ စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္လာၾကပါတယ္။ (Archbishop Daniel E. Pilarczyk, Being Catholic: How We Believe, Practice, and Think, pg. 7, 2016)

ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ဧ၀ံေဂလိတရားေတာ္ကုိ က်င့္ၾကံတဲ့သူေတြဟာ ခရစ္ေတာ္သခင္၌ ဘ၀ရွင္သန္ျခင္းကုိ ထိေတြ႔ခံစားရေစပါတယ္။ (CCC 2038) က်ေနာ္တုိ႔တေတြလည္း မိမိတုိ႔ယုံၾကည္လက္ခံထားတဲ့ ကက္သလစ္ခရစ္ယာန္ယုံၾကည္ျခင္းကုိ အသင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕လမ္းျပမႈေတြနဲ႔အတူ က်င့္ၾကံေနထုိင္ရင္း ခရစ္ေတာ္သခင္၌ ဘ၀ရွင္သန္ျခင္းကုိ ထိေတြ႔ခံစားရသည္မ်ားကုိ တဖန္သက္ေသခံသြားၾကပါစုိ႔။

ဥေရာပေရာက္ျမန္မာကက္သလစ္မ်ားေတြ႔ဆုံပြဲႏွင့္ လူငယ္သင္တန္းမွ-
ဒုိမီနီကန္ကုိရင္

ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္က်င့္ၾကံေနထုိင္ျခင္း (အပုိင္း ၄)

ေမးခြန္း ၄။ အကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ယုံၾကည္ျခင္းကုိ ဘယ္လုိက်င့္ၾကံေနထုိင္သြားၾကမလဲ။

Faith without practice is dead! က်င့္ၾကံမႈမရွိတဲ့ယုံၾကည္ျခင္းဟာ အေသျဖစ္၏။ (ရွင္ယာကုပ္ ၂း၁၄-၂၆) မွာ ရွင္ျပထားပါေသးတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ အထက္ပုိင္းမွာ ယုံၾကည္ျခင္းအေၾကာင္းလည္း ၾကားနာထားျပီ၊ ဘယ္သူ႔ကုိယုံၾကည္ၾကလုိ႔ ဘာကုိယုံၾကည္ၾကသလဲဆုိတာလည္း ၾကားနားျပီးေနျပီ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ သိနားလည္စြာနဲ႔ ယုံၾကည္လက္ခံျပီဆုိတာနဲ႔ ဘယ္လုိက်င့္ၾကံေနထုိင္ၾကမယ္ဆုိတာ သိသင့္သေလာက္သိျပီး ျဖစ္မွာပါ။

ခရစ္ယာန္ေတြအဓိက က်င့္ၾကံတာကေတာ့ Christ-liked ခရစ္ေတာ္ႏွင့္တူေသာသူမ်ားျဖစ္ဖုိ႔ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ကုိစံနမူနာထားျပီး ေကာင္းကင္ဘုံရွိ သင္တုိ႔၏ဖခင္သည္ ျပီးျပည့္စုံသကဲ့သုိ႔ သင္တုိ႔သည္လည္း ျပီးျပည့္စုံၾကေလာ့ (မာေတဦး ၅း၄၈)မွာ ဆုိထားသလုိပဲ က်ေနာ္တုိ႔တေတြလည္း ျပီးျပည့္စုံေအာင္ခရစ္ေတာ္ေနာက္လုိက္ရင္း က်င့္ၾကံေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေရွးဦးခရစ္ယာန္မ်ားကုိ သန္႔ရွင္းသူမ်ား၊ သူေတာ္စင္မ်ား၊ လမ္းေနာက္လိုက္သူမ်ား စသျဖင့္ ေခၚဆုိၾကပါတယ္။ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္မႈေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကဳံေနရလည္း ခရစ္ယာန္ေတြဟာ ခရစ္ေတာ္ဘုရားရွင္နဲ႔ အတတ္ႏုိင္ဆုံးတူေအာင္ က်င့္ၾကံ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ခရစ္ေတာ္သခင္ဟာ လမ္း၊ အမွန္တရားနဲ႔ အသက္ျဖစ္၍ ငါ့ကုိအမွီမျပဳဘဲ မည္သူမွ် ခမည္းေတာ္ဘုရားထံသုိ႔ မလာေရာက္ႏုိင္ လုိ႔ ေယာဟန္ ၁၄း၆မွာ အတည္အလင္းဆုိထားတာေၾကာင့္ပါ။

ခရစ္ေတာ္ရဲ႕တရားလမ္းေတြကုိ သမၼာက်မ္းစာနဲ႔ ျမတ္ေသာအစဥ္အလာအားျဖင့္ ခုိင္မာစြာ သိရွိျပီး က်င့္ၾကံႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ၾကီးအေနနဲ႔ Rule of Faith ယုံၾကည္ျခင္းနိတၱိဆုိျပီး အျမဲတမ္း သြန္သင္လမ္းျပေပးလ်က္ရွိပါတယ္။ ဒီလုိသြန္သင္လမ္းျပေပးဖုိ႔အတြက္ အသင္းေတာ္ၾကီးကုိ ခရစ္ေတာ္သခင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ (မာေတဦး ၁၆း၁၈)မွာ သံေပတရူးကုိ ေက်ာက္တည္ျပီး တည္ေထာင္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအသင္းေတာ္ၾကီးဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀၀ေက်ာ္လာသည့္တုိင္ေအာင္ စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ တရားေတာ္ေတြကုိ မူရင္းလည္းမေပ်ာက္၊ ပုိျပီးလည္း နားလည္ႏုိင္ေအာင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဓမၼသၿဂႋဳလ္ပညာရွင္ၾကီးမ်ားရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ သြန္သင္လမ္းညႊန္ေနတာပါ။ 
အသင္းေတာ္ၾကီးအတြင္းမွာ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ ေဆးေၾကာ္ျခင္းမဂၤလာခံယူရရွိၾကတယ္။ အသင္းေတာ္ၾကီးအတြင္းမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိမ္းသိန္းလာတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ယုံၾကည္ျခင္းအေမြကုိ ရရွိၾကတယ္။ အသင္းေတာ္ၾကီးအတြင္းမွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ေတာ္ထြက္စကားေတာ္ကုိ ၾကားနာၾကတယ္။ ဘုရားသခင္ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္အတုိင္း ဘယ္လုိေနထုိင္သြားၾကရမယ္ဆုိတာကုိ အသင္းေတာ္ၾကီးအတြင္းမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ေလ့လာယူၾကတယ္။ ခရစ္ေတာ္ေပးခဲ့တဲ့ စကၠရမင္တူးမ်ားအားျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ျမွင့္တင္ေပးတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ခြန္အားေပးတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ႏွစ္သိမ့္ေပးတယ္။ အသင္းေတာ္ၾကီးအတြင္း စံနမူနာအားျဖင့္ ရဟႏၱာသူေတာ္စင္ေတြ ရွိေနတယ္။ အသင္းေတာ္အတြင္း သန္႔ရွင္းျမင့္ျမတ္တ့ဲ မစၧားတရားေတာ္ျမတ္ကုိ ပူေဇာ္ၾကတယ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ပူေဇာ္ျခင္းမွာ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ ပူးေပါင္းပါ၀င္ကာ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ခႏၱာကုိယ္ျဖစ္လာၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီခြန္အားေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္ ရွင္သန္ၾကတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ ကက္သလစ္ခရစ္ယာန္မ်ားအတြက္ မိမိတုိ႔ယုံၾကည္ျခင္းကုိ က်င့္ၾကံသက္ေသခံဖုိ႔ရာ - ႏွစ္မ်ိဳးေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ပထမကေတာ့ ခရစ္ယာန္ဘ၀ရဲ႕ အေျခခံအခ်က္ (၅)ခ်က္ျဖစ္ျပီး ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ အသင္းေတာ္ရဲ႕ က်င့္၀တ္ (၅) ခ်က္ပါ။ ေနာက္ျပီး က်ေနာ္တုိ႔အား ယုံၾကည္ျခင္းခြန္အားတုိးေစတဲ့ အခ်က္ (၈)ခ်က္ကုိလည္း ေ၀မွ်ေပးပါ့မယ္။

ခရစ္ယာန္ဘ၀ရဲ႕ အေျခခံ (၅)ခ်က္
---------------------------------------
၁။တပည့္ေတာ္ၾကိီးမ်ားစီရင္ထားေသာ ယုံၾကည္ျခင္းအခ်ဳပ္ (၁၂)ခ်က္
၂။စကၠရမင္တူးမ်ား
၃။ပညတ္ေတာ္ ၁၀ ပါး
၄။တနဂၤေႏြေန႔ မစၧားတရားေတာ္ျမတ္
၅။ဆုေတာင္းျခင္း။

အသင္းေတာ္၏က်င့္၀တ္ ၅ ခ်က္။
--------------------------------------
၁။တနဂၤေႏြေန႔ မစၧားတရားေတာ္ျမတ္ႏွင့္ ပြဲေတာ္ေန႔မ်ား
၂။အာပတ္ေျဖျခင္းစကၠရမင္တူးအား တႏွစ္လွ်င္ အနည္းဆုံးတစ္ၾကိမ္ ခံယူျခင္း
၃။ကုိယ္ေတာ္ျမတ္စကၠရမင္တူးအား အနည္းဆုံး ပါစကားကာလတြင္ ပင့္ယူျခင္း
၄။အသားေရွာင္ ၀ါေရွာင္ျပဳရမည့္ေန႔မ်ားကုိ ေစာင့္ထိန္းျခင္း
၅။အသင္းေတာ္အား အလွဴဒါနျဖင့္ ပံ့ပုိးျခင္း။

အကၽြႏု္ပ္တုိ႔အား ယုံၾကည္ျခင္းခြန္အားတုိးပြားေစမည့္ အခ်က္ ၈ ခ်က္။အားထပ္မံေဖာ္ျပေပးပါမည္။
ဆက္ရန္-

ဥေရာပေရာက္ျမန္မာကက္သလစ္မ်ားေတြ႔ဆုံပြဲႏွင့္ လူငယ္သင္တန္းမွ-
ဒုိမီနီကန္ကုိရင္

ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ က်င့္ၾကံေနထုိင္ျခင္း (အပုိင္း ၃)

ေမးခြန္း ၃။ အကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ဘယ္သူ႔ကုိယုံၾကည္ၾကပါသလဲ။ ဘာကုိယုံၾကည္ၾကပါသလဲ။

က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ ဘ၀မွာ မွန္မွန္ကန္ကန္ရွင္သန္ဖုိ႔ မိမိယုံၾကည္တာကဘာလဲ၊ ဘာကုိ မိမိတုိ႔ယုံၾကည္ေနတာလဲဆုိတာကုိ အေသအခ်ာသိဖုိ႔လုိအပ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိပဲ ဘုရားသခင္ဘက္က စတင္ဖိတ္ေခၚတဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းေက်းဇူးေတာ္မွာ က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ တုိးလွ်ိဳးနာခံဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ေတာ့ - မိမိဘ၀ကုိ ဧ၀ံေဂလိတရားေတာ္အတုိင္း ညွိယူကာ က်င့္ၾကံေနထုိင္ဖုိ႔ပါပဲ။ (ကုိယ္ၾကိဳက္တဲ့ တရားေလးပဲေကာက္ႏႈတ္ျပီး တရားေတာ္ကုိ ကုိယ့္ဘ၀နဲ႔ ညွိယူတာမဟုတ္ဘဲ တရားေတာ္တစ္ခုလုံးကုိ မိမိဘ၀ရဲ႕ မီးအိမ္အျဖစ္ထားျပီး ညွိယူေလွ်ာက္လွမ္းၾကရဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။) ဆာလံက်မ္း ၁၁၉း၁၀၉ မွာဆုိထားသလုိပဲ - ကုိယ္ေတာ္၏ႏႈတ္ေတာ္ထြက္စကားသည္ အကၽြႏု္ပ္၏ေျခတုိ႔အတြက္ မီးခြက္ျဖစ္၍ အကၽြႏု္ပ္သြားရာလမ္းကုိ အလင္းေပးပါ၏။-

က်ေနာ္တုိ႔တေတြ ေဆးေၾကာျခင္းမဂၤလာအားျဖင့္ ခရစ္ယာန္မ်ားျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္။ ေအဒီ ၁၅၀၀ ေနာက္ပုိင္းမွ ျဖစ္ပ်က္လာခဲ့တဲ့ အသင္းေတာ္အတြင္း ဂယက္ထမႈေတြေၾကာင့္ ပရုိတက္စတန္႔မ်ား၊ ႏွစ္ခ်င္းမ်ား၊ စသျဖင့္ ဂုိဏ္းကြဲမ်ားစြာေပၚလာတာေၾကာင့္ ဟုိးယခင္ကတည္းက တည္လာခဲ့တဲ့ အသင္းေတာ္ၾကီးကုိ ယေန႔တိတိက်က် ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ၾကီးလုိ႔ ေခၚတြင္လာတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ ကက္သလစ္ခရစ္ယာန္မ်ားလုိ႔ အျခားခရစ္ယာန္မ်ားနဲ႔ မမွားေအာင္ ေခၚဆုိၾကတယ္။
ဒီေတာ့ ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕ သြန္သင္လမ္းျပမႈေတြနဲ႔အတူ က်ေနာ္တုိ႔ ဘာကုိယုံၾကည္သလဲ၊ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္သူ႔ကုိ ယုံၾကည္သလဲ။ အသင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕ အေျခခံယုံၾကည္ျခင္းဟာ တပည့္ေတာ္ၾကီးမ်ား စီရင္ထားတဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းအခ်ဳပ္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ -

၁။ အားလုံးစုံကုိ တတ္ႏုိင္ေတာ္မူထေသာ၊ မုိးေျမတုိ႔ကုိ ဖန္းဆင္းေတာ္မူထေသာ ခမည္းေတာ္ဘုရားကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ယုံၾကည္ေလးျမတ္ျခင္းရွိပါ၏။
၂။ ခမည္းေတာ္၏ တစ္ပါးတည္းေသာ သားေတာ္ေယဇူးခရစၥတူး၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏သခင္သည္ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ပဋိသေႏၶယူေတာ္မူ၍ ကညာမာရိယာမွ ဖြားျမင္ေတာ္မူသည္။
၃။ ပုံစီဦးပီလာတူးမင္းလက္ထက္ ဒုကၡစရိယာက်င့္ခံေတာ္မူ၍၊ တံက်င္၌သတ္ထားသျဖင့္ အသက္ေတာ္ထြက္၍ အေလာင္းေတာ္ကုိ သၿဂႋဳလ္သည္။
၄။ ေအာက္နိမ့္ရာအရပ္သုိ႔ ဆင္းၾကြေတာ္မူ၍ တတိယေန႔တြင္ ေသသည့္သူတုိ႔အစုမွ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ေတာ္မူသည္။
၅။ ေကာင္းကင္ဘုံသုိ႔ တက္ေတာ္မူ အားလုံးစုံကုိ တတ္ႏုိင္ေတာ္မူေသာ ခမည္းေတာ္ဘုရား လက္ယာဘက္မွာ ထုိင္၍ေနေတာ္မူသည္။
၆။ ထုိမွ ရွင္သူ၊ေသသူတုိ႔ကုိ စီရင္စစ္ေၾကာေတာ္မူရန္ ၾကြလာေတာ္မူလိမ့္မည္။ ဤအေၾကာင္းအခ်က္တုိ႔ကုိ ယုံၾကည္ေလးျမတ္ျခင္းရွိပါ၏။
၇။ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ဘုရားကုိလည္းေကာင္း၊
၈။ သန္႔ရွင္းေသာ ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ကုိလည္းေကာင္း၊
၉။ သူေတာ္သူျမတ္အေပါင္းတုိ႔သည္ တစ္လုံးတစ္၀တည္းျဖစ္၍ အခ်င္းခ်င္း အက်ိဳးကုသုိလ္တုိ႔ကုိ ခံစားရေၾကာင္း၊
၁၀။ အျပစ္ဟူသမွ်ကုိ လြတ္ေၾကာင္း၊
၁၁။ ကုိယ္ခႏၶာရွင္ျပန္ထေျမာက္မည့္အေၾကာင္း၊
၁၂။ အစဥ္ထာ၀ရ အသက္ရွင္မည့္အေၾကာင္းတုိ႔ကုိလည္း ယုံၾကည္ေလးျမတ္ျခင္းရွိပါ၏။ -အာမင္။

ကက္သလစ္ယုံၾကည္ရာကုိ ထပ္မံ၍ ေဖာ္ထုတ္ေျပာဆုိရလွ်င္-

၁။ ဖန္ဆင္းရွင္ထာ၀ရဘုရားသခင္၊
၂။ ေယဇူးခရစ္ေတာ္ႏွင့္ ပါစကားနက္နဲဖြယ္ရာ
၃။ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ဘုရား
၄။ ပုဂၢိဳလ္သုံးပါး ဘုရားတစ္ဆူ
၅။ ခရစ္ေတာ္တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ အသင္းေတာ္
၆။ ျမတ္ေသာအစဥ္အလာႏွင့္ သမၼာက်မ္းစာ
၇။ ခရစ္ေတာ္ေပးခဲ့ေသာ စကၠရမင္တူး ၇ ပါး
၈။မုိးဇယ္မွတဆင့္ ဘုရားသခင္ေပးခဲ့ေသာ ပညတ္ေတာ္ ၁၀ ပါး
၉။ အသင္းေတာ္၏သြန္သင္ခ်က္
၁၀။ ခရစ္ေတာ္ဘုရား၏မယ္ေတာ္ မာရိယာ
၁၁။ ဖန္ဆင္းျခင္း
၁၂။ ထာ၀ရအသက္
၁၃။ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္း
၁၄။ အျပစ္ႏွင့္ ငရဲ။

(သာမန္နားလည္လြယ္ေအာင္ ယုံၾကည္ရာေတြကုိ အက်ဥ္းခ်ဳံးေဖာ္ျပျခင္းသာျဖစ္သည္။)

ဆက္ရန္-

ဥေရာပေရာက္ျမန္မာကက္သလစ္မ်ားေတြ႔ဆုံပြဲႏွင့္ လူငယ္သင္တန္းမွ။
ဒုိမီနီကန္ကုိရင္

ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ က်င့္ၾကံေနထုိင္ျခင္း (အပုိင္း ၂)

ေမးခြန္း ၂။ ယုံၾကည္ျခင္းဆုိသည္မွာ ဘာလဲ။

ေဟေျဗဦးက်မ္း ၁၁း၁ မွာ “ယုံၾကည္ျခင္းဆုိသည္မွာ မိမိတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္အရာႏွင့္ပတ္သက္၍ အာမခံခ်က္ရရွိျခင္းႏွင့္ မျမင္ႏုိင္ေသာအရာတုိ႔အမွန္ပင္ တည္ရွိေၾကာင္းအခုိင္အမာ သိရွိျခင္းပင္ျဖစ္၏။” ဟု ဆုိထားပါတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းဆုိတာ အေကာင္းဆုံးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္လာမယ့္ အနာဂတ္အမွန္တရားဆီကုိ ဦးေဆာင္ေခၚယူသြားျခင္းလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္း၊ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း၊ ခ်စ္ေလးျမတ္ျခင္းဆုိတာ ဘုရားႏွင့္တုိက္ရုိက္သက္ဆုိင္တဲ့ပါရမီမ်ား (Theological virtues) လုိ႔ အသင္းေတာ္ၾကီးက သြန္သင္ထားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီပါရမီေတြဟာက်ေနာ္တုိ႔ လူသားရဲ႕ၾကိဳးစားမႈနဲ႔က်င့္ၾကံလုိ႔ ရႏုိင္တာမဟုတ္ဘဲ ဘုရားသခင္ဘက္က စတင္ျပီး လူသားကုိ ေက်းဇူးေတာ္ေပးလုိ႔ လူသားက က်င့္ၾကံႏုိင္တာျဖစ္ပါတယ္။

သမၼာက်မ္းစာတစ္အုပ္လုံးမွာ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ အေကာင္းဆုံးနဲ႔အရွည္ဆုံးအခန္းပုိဒ္ေတြကေတာ့ အာျဗဟံအေၾကာင္းပါပဲ။ အခန္းၾကီး ၁၁ - ၅၀ ထိေအာင္ရွည္လွပါတယ္။ ဒါဟာ ယုံၾကည္ျခင္းဘယ္ေလာက္ အေရးၾကီးလဲဆုိတာ ျပသေနတာပါပဲ။ အာျဗဟံအေၾကာင္း အက်ဥ္းခ်ဳံးေျပာရရင္ေတာ့ -
အာျဗဟံဟာ ေနာဧရဲ႕န၀မမ်ိဳးဆက္ျဖစ္တဲ့ တဲရာရဲ႕ သားသုံးေယာက္ထဲက တစ္ဦးျဖစ္တယ္။ သူတုိ႔ဟာ ဦးျမိဳ႕မွာေနထုိင္ေနခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီျမိဳ႕မွာပဲ ဖခင္ၾကီး တဲရာေခါင္းခ်သြားခဲ့တယ္။ အာျဗဟံက ဆာရကုိ လက္ထပ္ခဲ့တယ္ -ဒါေပမယ့္ ဆာရဟာ ျမဳံေနလုိ႔ သားသမီးမထြန္းကားခဲ့ေသးပါဘူး။ ဘယ္လုိျဖစ္ျဖစ္ ဦးျမိဳ႕ဆုိတာက အဲဒီေခတ္ကာလက ၾကြယ္၀ဖြံ႔ျဖိဳးတုိးတက္ေနခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ျဖစ္တဲ့အတြက္ အာျဗဟံတုိ႔ဟာ ေကာင္းေကာင္းေန၊ ေကာင္းေကာင္းစားနဲ႔ ဘ၀ဟာ အဆင္ေျပေနခဲ့မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုိၾကြယ္၀ဖြံ႕ျဖိဳးတဲ့ျမိဳ႕မွာ မေကာင္းတဲ့ဓေလ့စရုိက္ေတြလည္း ထြန္းကားေနခဲ့တယ္။ နတ္ဘုရားေတြကုိ ပူေဇာ္ပသလုိက္ၾကနဲ႔ လူကုိေတာင္ ပူေဇာ္ရာအျဖစ္အသုံးျပဳၾကနဲ႔ ဘုရားစစ္ဘုရားမွန္နဲ႔ ေ၀းကြာေနခဲ့ၾကတယ္။

အဲဒီမွာပင္ ဘုရားသခင္က (ကမၻာဦးက်မ္း ၁၂း၁) ဧျဗဟံကုိ အဲဒီျမိဳ႕ကေန စြန္႔ခြာခုိင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ တည္ျငိမ္ေကာင္းစားေနတဲ့ဘ၀ကုိ စြန္႔ျပီး မေသခ်ာေသးတဲ့ ဘုရားသခင္ျပမယ္ဆုိတဲ့ ကတိေပးေနရာကုိ ခရီးႏွင္ရမယ္။-ေၾသာ္ မေသခ်ာမေရမႈ႔ေတြနဲ႔။ အသက္ကျဖင့္ ၇၅ ႏွစ္ရွိေနျပီ။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ဧျဗဟံက စြန္႔စားမႈ႔ကုိ စတင္ခဲ့တယ္။ သူ႔ဇနီး ဆာရ၊ သူ႔တူျဖစ္တဲ့ ေလာ့ တုိ႔နဲ႔အတူ ခရီးစတင္ထြက္ခြာလာခဲ့ေတာ့တယ္။
ခရီးတေလွ်ာက္ အခက္ခဲမ်ိဳးစုံပါပဲ။ ကာႏြန္ျပည္မွာ အဆာငတ္ကပ္ေဘးဆုိက္လုိ႔ ဖာေရာ့မင္းထံမွာ သူ႔ဇနီးဆာရကုိ ညီမဟန္ေဆာင္ခုိင္းတာ၊ ဖာေရာ့မင္းက ၾကိဳက္မိသြားလုိ႔ ဒုကၡ။ သူ႔ဇနီးမွန္းသိသြားလုိ႔ ေပးထားတဲ့ ႏြားေတြ၊ ျမည္းေတြ၊ သုိးေတြ၊ သစ္ကုလားအုပ္ေတြျပန္လုိက္သိမ္းလုိ႔ ေျပးလုိက္ရတယ္။

တိရစၧာန္ေတြအတြက္ စားက်က္မေလာက္လုိ႔ သူနဲ႔ သူ႔တူ ေလာ့တုိ႔လမ္းခြဲခဲ့ၾကရျပန္တယ္။ ဒီၾကားထဲ ေလာ့ေနတဲ့ျမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ ေဆာဒုံနဲ႔ေဂါေမာရျမိဳ႕က အျပစ္ေတြမ်ားလုိ႔ ဘုရားက မီးရႈိ႕ဖ်က္စီးမယ္ေျပာလုိ႔ အာျဗဟံတစ္ေယာက္ ေစ်းစစ္သလုိစစ္ျပီး အသနားခံရေသးတယ္။ ေနာက္ဆုံး အာျဗဟံေစ်းစစ္တဲ့အထိေတာင္ အဲဒီျမိဳ႕ေတြက မေကာင္းၾကေတာ့လုိ႔ မီးရႈိ႕ဖ်က္စီးတဲ့အခါ ေလာ့တုိ႔မိသားစုကုိ ကယ္ထုတ္ရေသးတယ္။
ျမဳံေနတဲ့ အာျဗဟံရဲ႕ဇနီး ဆာရဟာ ကေလးေမြးဖြားဖုိ႔ လုံး၀မျဖစ္ႏုိင္တဲ့အေျခေနမွာ ဘုရားသခင္က မင္းရဲ႕မ်ိဳးဆက္ကုိ ေကာင္းကင္ကၾကယ္ေတြေလာက္မ်ားေစရမယ္တဲ့ - ဒုကၡပဲ။ ျဖစ္ႏုိင္ပါဦးမလား။ ဒါနဲ႔ သူ႔ေယာက်္ားကုိသနားလုိ႔ ဆာရက အေစခံမနဲ႔ေပးအိပ္ျပီး ကေလးေမြးဖြားေစခဲ့ေပမယ့္ ဘုရားသခင္က အာျဗဟံနဲ႔ဆာရတုိ႔ေမြးတဲ့သားရတနာက မ်ိဳးဆက္ကုိသာ ဆုိလုိခဲ့တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ တစ္ဦးတည္းေသာသား အုိက္ဇက္ကုိေမြးဖြားေပးႏုိင္ခဲ့တယ္။

ေၾသာ္-ေျပးၾကည့္မွ ဒီသားတစ္ေယာက္ပဲရွိတာကုိ ဘုရားသခင္က သူ႔ကုိပူေဇာ္ပါဆုိျပီး စမ္းသပ္ခဲ့ျပန္ေသးတယ္။ - ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲလုိ႔ အာျဗဟံတေယာက္ သံသယေတြန႔ဲ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနမွာပဲ။
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အာျဗဟံကေတာ့ ဘုရားသခင္ကုိ လုံး၀ယုံၾကည္ခဲ့တယ္၊ လုံး၀ခ်စ္ေၾကာက္ရုိေသခဲ့တယ္၊ လုံး၀နာခံခဲ့တယ္။ သူရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသားကုိလည္း ယဇ္ပူေဇာ္ဖုိ႔ လုပ္ခဲ့တယ္။ အခ်ိန္မွီ တၾကားတမန္ေရာက္လာျပီး ဆြဲထားခဲ့တယ္ - ျပီးေတာ့ သူ႔ကုိစမ္းသပ္တာ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေန႔ အာျဗဟံအမ်ိဳးႏြယ္ကေန က်ေနာ္တုိ႔ ခရစ္ယာန္ေတြ၊ ဂ်ဴးေတြ၊ မြတ္စလင္ေတြ စတဲ့ဘာသာၾကီး ၃ ခုေပၚထြန္းလာခဲ့တယ္။ အာျဗဟံရဲ႕မ်ိဳးဆက္ေတြ ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေတြလုိ မ်ားလွတယ္။

ယုံၾကည္ျခင္းဆုိတာကုိ နားေလေစႏုိင္သလုိ၊ ၾကဳံရာအခက္ခဲေတြကုိ ဒီယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ အာျဗဟံက သက္ေသခံေနပါတယ္။

ယုံၾကည္ျခင္းကုိ အဘိဓါန္မွာေတာ့ ယုံၾကည္ျခင္းဆုိသည္မွာ တစ္စုံတစ္ဦးအေပၚ ယုံၾကည္စိတ္ထားျခင္း ဒါမွမဟုတ္ တစ္စုံတစ္ရာမွာ ယုံၾကည္သက္၀င္ျခင္းကုိ ဆုိလုိပါတယ္။ ခရစ္ယာန္အနက္ဖြင့္ဆုိခ်က္မွာေတာ့ အနႏၱတန္ခုိးရွင္ ထာ၀ရဘုရားသခင္အေပၚမွာ လုံး၀ေသခ်ာတဲ့ ယုံၾကည္ျပီး ဘုရားရွင္ျပဳေတာ္မူေသာ အရာမ်ားႏွင့္ ကတိေတာ္မ်ားအေပၚမွာ လုံး၀စိတ္ခ်မႈရွိျခင္းပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီယုံၾကည္ျခင္းဟာ ဘုရားသခင္ေပးတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္သက္သက္သာျဖစ္လုိ႔ ဘုရားသခင္ဘက္မွ ဖိတ္ေခၚသံကုိ လူသားေတြက ျပန္လည္တုန္႔ျပန္ျခင္းလုိ႔လည္း ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္သာ က်ေနာ္တုိ႔ လူသားမ်ားဟာ “အကၽြႏု္ပ္ယုံၾကည္ပါ၏” လုိ႔ေျပာဆုိႏုိင္တဲ့ စြမ္းအားသတၱိရွိလာၾကပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ အသင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕ ျမတ္ေသာအယူ၀ါဒဟူေသာ CCC ရဲ႕သြန္သင္ခ်က္မွာေတာ့ - ယုံၾကည္ျခင္းဟာ ဘုရားသခင္ႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာ ပါရမီ (Theologica virtue) ျဖစ္ျပီး ၎ပါရမီအားျဖင့္ ဘုရားသခင္အေပၚမွာ ယုံၾကည္ၾကျပီး ဘုရားျပဳေတာ္မူေသာ အမႈရာအားလုံးနဲ႔ ကတိေတာ္မ်ားအေပၚမွာ ယုံၾကည္ၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ လူသားဟာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ မိမိကုိယ္ကုိတစ္ခုလုံးကုိ ဘုရားသခင္ထံမွာ အေသအခ်ာ ႏွစ္ျမွဳပ္ထားႏုိင္လာတယ္။ (ccc. 1814-1816, 1842)

ဒီလုိယုံၾကည္ႏုိင္တာဟာ မ်က္ကန္းယုံၾကည္တာမဟုတ္ပါ။ စိန္ေသာမတ္စ္အကြိဳင္နက္စ္ေျပာသလို ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ စဥ္းစားညဏ္ (Faith and Reason) ႏွစ္ခုလုံးေပါင္းစပ္ျပီးမွ ယုံၾကည္ႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွင္ယာကုပ္ၾသ၀ါဒစာ ၁း၅-၆ မွာ “သင္တုိ႔တြင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ ညဏ္ပညာကုိ လုိအပ္လွ်င္ ဘုရားသခင္ထံေတာင္းေလွ်ာက္ပါေစ။ ကုိယ္ေတာ္သည္ အျပစ္တင္ျခင္းမရွိဘဲ ရက္ေရာစြာေပးေလ့ရွိသျဖင့္ သူ႔အားညဏ္ပညာကုိေပးသနားေတာ္မူလိမ့္မယ္။ သုိ႔ေသာ္ သူသည္ သံသယစိတ္မရွိဘဲ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ေတာင္းေလွ်ာက္ရမည္။” ဆုိထားပါတယ္။ သိပ္မွန္ပါတယ္ - သံသယၾကီးသူအတြက္ ယုံၾကည္ျခင္းဆုိတဲ့ပါရမီဟာ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေနႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ စိတ္ခ်သူအတြက္ေတာ့ ယုံၾကည္ျခင္းက ပါရမီျဖည့္ေပးျပီး မ်ားစြာေသာညဏ္ပညာ အသိဗဟုသုတေတြရွိရာကုိ လမ္းျပပါလိမ့္မယ္။

(ဆက္ရန္-)
ဥေရာပေရာက္ျမန္မာကက္သလစ္မ်ား ေတြ႔ဆုံပြဲႏွင့္ လူငယ္သင္တန္းမွ။
ဒုိမီနီကန္ကိုရင္

ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ က်င့္ၾကံေနထုိင္ျခင္း (အပိုင္း ၁)

ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ က်င့္ၾကံေနထုိင္ျခင္းဆုိတာ ေရွ႕သြားေနာက္လုိက္ပါပဲ။ Practice makes perfect ဆုိသလုိ ယုံၾကည္ျခင္းဆုိသည့္ ပါရမီၾကီးကုိ က်င့္ၾကံေနထုိင္ျခင္းအားျဖင့္ ပုိ၍ပုိ၍ ျပည့္စုံလာေစသလုိ၊ တဖက္မွာလည္း ယုံၾကည္ျပီဆုိကတည္းက ၎ယုံၾကည္ျခင္းအတုိင္း ေနထုိင္အသက္ရွင္ေနတယ္လုိ႔ ယူဆလုိ႔ရပါတယ္။

အေျဖေကာင္းလုိခ်င္ရင္ အေမးေကာင္းေမးတတ္ဖုိ႔ လုိပါလိမ့္မယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္က်င့္ၾကံေနထုိင္ျခင္းအတြက္ ေမးခြန္း ေလးခုႏွင့္စဥ္းစားအေျဖရွာျပီး သုံးသပ္ႏုိင္ပါတယ္။
၁။ ဘာေၾကာင့္ အကၽြႏု္ပ္တုိ႔လူသားေတြမွာ ယုံၾကည္ႏုိင္စြမ္းရွိေနပါသလဲ။
၂။ ယုံၾကည္ျခင္းဆုိတာ ဘာလဲ။
၃။ အကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ဘာကုိယုံၾကည္ၾကပါသလဲ - ဘယ္သူ႔ကုိ ယုံၾကည္ၾကပါသလဲ။
၄။ အကၽြႏု္ပ္တုိ႔ယုံၾကည္ျခင္းကို ဘယ္လုိက်င့္ၾကံေနထုိင္သြားၾကမလဲ။

က်ေနာ္တုိ႔လူသားမ်ားဟာ အျခားေသာဖန္ဆင္းခံေတြအားလုံးထက္ ထူးကဲသာလြန္တာက ယုံၾကည္ႏုိင္တဲ့ စြမ္းရည္ရွိလုိ႔ပါပဲ။ ဒါဟာလည္း ဖန္ဆင္းျခင္းအစျပဳကတည္းက ဘုရားသခင္က လူသားကုိ တထူးတျခားဖန္ဆင္းခဲ့တာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာဦးက်မ္း အခန္းၾကီး တစ္ တခုလုံးမွာ ဖန္ဆင္းျခင္းအေၾကာင္းကုိ ေျပာဆုိထားျပီး တထူးတျခား အခန္းငယ္ ၂၆ မွာ - ဘုရားသခင္က ငါတုိ႔ပုံသ႑ာႏွင့္တူေသာ လူကုိ ဖန္ဆင္းၾကစုိ႔ဟုဆုိကာ ဘုရားႏွင့္သ႑ာန္တူ လူသားကုိ ဖန္ဆင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျပစ္ေၾကာင့္ လူေတြဟာ ဇေ၀ဇ၀ါနဲ႔ မေရမရာတဲ့ယုံၾကည္မႈ၊ ေတြးေခၚမႈေတြကုိ လက္လွမ္းမွီသလုိ ဆြဲဖမ္းဆုပ္ကုိင္ေနၾကရတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘုရားသခင္ကေတာ့ ဖန္းဆင္းခံေတြကုိ ျပစ္မထားဘဲ ကယ္တင္ျခင္းသမုိင္းကုိ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္က စတင္ခဲ့တယ္။ ဒီ့အတြက္ေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔မွာ ယေန႔ ကယ္တင္ရွင္ရွိတယ္ဆုိတဲ့ အသိနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္းတရားကုိ ေျပာဆုိလာႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။

ယုံၾကည္ျခင္းဆုိင္ရာေမးခြန္းဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔လူသားအားလုံးနဲ႔ သက္ဆုိင္ေနတဲ့ ေမးခြန္းပါပဲ။ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး ဘက္နက္ (၁၆)အျမဲတမ္းေမးေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါကုိ YOUCAT ဘုရားစကားစာအုပ္ထဲမွာလည္း အေျဖေကာင္းေကာင္းရတဲ့အထိ ရွင္းရွင္းလြယ္လြယ္ ဖိတ္ႏုိင္ပါတယ္။

လူဆုိတာ မိမိအေၾကာင္းအမွန္တရားတစ္ခုခုကုိ မရွာပဲ ရွင္သန္ဖုိ႔ခက္ခဲပါတယ္။ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ မဟုတ္ရင္ ဘ၀ေသဆုံးသလုိ အဆုံးေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ရွာေဖြျခင္းဟာ ဘ၀ရဲ႕အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ အမွန္တရားကုိ ရွာေဖြရင္းနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔တေတြကုိ သာမန္ရုပ္၀တၳဳေလာကထဲသာမကဘဲ အဲဒါေတြကုိေက်ာ္ျပီး လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ ၾကဳံေတြ႔ရတဲ့အရာေတြကုိ ထြက္မေျပးဘဲ၊ ရင္ဆုိင္လက္ခံႏုိင္ျပီး ဘ၀ကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ရွင္သန္လာေစႏုိင္ပါတယ္။ ဘ၀အဓိပၸာယ္ေတြျပည့္စုံလာသလုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလည္း အျမဲေ၀ဆာလာပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ခရစ္ယာန္ေတြမွာ ဘ၀ရဲ႕တစ္ခုတည္းေသာ အမွန္တရားဟာ ဘုရားသခင္သာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေန႔ဘုရားရွာေနၾကတယ္။
YOCAT #3 မွာ က်ေနာ္တုိ႔ကုိဖန္ဆင္းကတည္းက ဘုရားသခင္က က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ႏွလုံးသားထဲမွာ ဘုရားရွင္ကုိ တမ္းတရွာေဖြေသာႏွလုံးသားကုိ ထည့္ေပးခဲ့တာမုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ ဘုရားကုိရွာေဖြမွသာ ဘ၀အဓိပၸာယ္ရွာေတြ႔မယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ သိပ္ကုိမွန္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ စိန္ၾသဂုတ္စတင္းပါ။

ၾသဂုတ္စတင္းဆုိတာ ဘ၀မ်ိဳးစုံက်င္လည္ျပီးမွ ေနာက္ဆုံးဘ၀ရဲ႕အေျဖကုိ ရွာေတြ႔ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ သူရဲ႕ငယ္စဥ္ဘ၀ဟာဆုိရင္ ဆုိးဆုိးေပေပရွိလွတယ္လုိ႔ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။ မိခင္ေမာနီကား ဘယ္ေလာက္ပဲဆုံးမ၊ ဆုံးမ၊ သူကေတာ့ ဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔ အရြဲ႕တုိက္ျပီး ဘ၀ရဲ႕အေျဖကုိ တျခားဆန္႔က်င့္ဘက္ေတြရွိရာ အေပ်ာ္အပါးေတြရွိရာမွာ ရွာေဖြေနခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ညဏ္ေကာင္းျပီး ေခတ္ပညာတတ္ပီပီ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္လည္း ၾကီးပါတယ္။ တခါတရံ အျခားဒႆနပညာရွင္ၾကီးေတြရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့ အေတြးအေခၚေတြေနာက္ လုိက္ျပီး သူ႔ဘ၀မွာ အျမဲတမ္း တစ္ခုခုလုိေနသလုိ ခံစားေနခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိခင္ေမာနီကားေျပာတဲ့ ဘုရားသခင္ကုိလည္း သူမယုံခ်င္ခဲ့ဘူး၊ မယုံႏုိင္ခဲ့ဘူး။

တေန႔မွာေတာ့ မီလန္ျမိဳ႕မွာ စိန္အန္းဘရုစ္ရဲ႕တရားကုိ ၾကားခဲ့ရျပီး သူ႔ဘ၀ေျပာင္းလဲဖုိ႔ လမ္းစေတြ႔လာခဲ့တယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ ဇေ၀ဇ၀ါနဲ႔ ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္ေနခ်ိန္ အိမ္ေရွ႕ထိုိင္ေနတုန္းတေန႔မွာ ခေလးတေယာက္ရဲ႕အသံကုိ ၾကားလုိက္ရတယ္ . ယူျပီးဖတ္ပါ၊ ယူျပီးဖတ္ပါဆုိျပီး ေျပာေနသံ။ ပထမေတာ့ ကေလးေတြကစားသံထင္ေနတာ၊ ဒါေပမယ့္ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႔သူလည္း သူ႔ေရွ႕က က်မ္းစာအုပ္ကုိ ေကာက္ယူျပီး ဖတ္လိုက္တယ္။ သူေကာက္ယူျပီး ဖြင့္ဖတ္လုိက္တဲ့ က်မ္းပုိဒ္က - ေရာမ ၁၃း၁၃-၁၄။
အဲဒီက်မ္းပိုဒ္ဖတ္ျပီးတာနဲ႔ သူတကုိယ္လုံး လြတ္လပ္ေပါ့ပါးျပီး အလင္းေတြ႔တဲ့ မ်က္ကန္းတစ္ေယာက္လုိ အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္တာကုိ ခံစားခဲ့ရတယ္။ စိန္အန္းဘရုစ္ထံမွာ ေဆးေၾကာျခင္းခံယူျပီး သူဟာ ခရစ္ယာန္ေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္လာရုံမကဘဲ ဟစ္ပုိျမဳိ႕ရဲ႕ဆရာေတာ္ၾကီး၊ ဓမၼပညာရွင္ၾကီးပါ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

သူရဲ႕ ကုိယ္တုိင္ေရးသက္ေသခံခ်က္ထဲမွာ - အကၽြႏု္ပ္တုိ႔အား ကုိယ္ေတာ္ရွင္အတြက္ ဖန္ဆင္းခဲ့သည္ျဖစ္၍ အကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ႏွလုံးသားသည္လည္း ကုိယ္ေတာ္ရွင္ထံ မနားခုိသေရြ႕ေတာ့ နာခုိရာမဲ့ေလလြင့္ေနဦးမည္သာျဖစ္သည္။ (Book I, Ch.1)

(ဆက္ရန္-)

ဒုိမီနီကန္ကုိရင္
(ဥေရာပေရာက္ျမန္မာကက္သလစ္မ်ားေတြ႔ဆုံပြဲႏွင့္ လူငယ္သင္တန္းမွ-)

ျမန္မာျပည္ႏွင့္ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွစ္-၂၀၁၇

ျငိမ္းခ်မ္းေရးဟူေသာစကားလုံးကုိ လူသားတုိင္းရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္မႈ႔ရွိလွေပသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၎စကားလုံး၏ပဓာန၊ အႏွစ္သာရကုိေတာ့ လူတုိင္းမပုိင္ဆုိင္ႏိုင္ၾကေပ။-၎ကုိရရွိဖုိ႔အတြက္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ တစ္ဦးခ်င္းမွစ၍၊ မိသားစုအတြင္း၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း၊ ႏုိင္ငံအတြင္း၊ ကမၻာႏုိင္ငံမ်ားၾကားထိေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ၾကိဳးစားလာခဲ့ၾကသည္မွာ ေရွးပေ၀သဏီ လူသားတုိ႔တည္ရွိျခင္းမွစလုိ႔ ယေန႔ထိေအာင္ပင္ ျဖစ္သည္မွာ မျငင္းႏုိင္ေအာင္ သမုိင္းသက္ေသေတြက ဒုႏွင့္ေဒးပင္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မည္သူေတြ ျငိမ္းခ်မ္းရရွိလုိ႔ မည္သူေတြ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ထိန္းသိမ္းထားႏုိင္ပါသလဲ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိတာ ပုိင္ဆုိင္ဖုိ႔ မခက္ခဲသလုိလုိႏွင့္ တကယ္ပုိင္ဆုိင္ျပန္ေတာ့လည္း ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ သိပ္ကုိ ခက္ခဲလွျပန္သည္။ ေျပာရမည္ဆုိလွ်င္ “အထိမခံ ေၾကြပန္းကန္” ပါပဲ။ အထိမခံေအာင္ ကြဲလြယ္၊ေၾကြလြယ္ျဖစ္ရသည္မွာလည္း ၎ကုိထုဆစ္သူေတြ သုိ႔မဟုတ္ ၎ကုိထိန္းသိမ္းၾကသူေတြေၾကာင့္ဟု ေျပာရမည္ထင္သည္။ ဒီေတာ့ျဖင့္ လုိရင္းဦးတည္ခ်က္ကုိ တုိက္ရုိက္သြားရလွ်င္ေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ထုဆစ္သူမ်ားႏွင့္ ထိန္းသိမ္းသူမ်ားအၾကား သဟဇာတျဖစ္ျပီး ၎တုိ႔ထုဆစ္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ၎တုိ႔ထိန္းသိမ္းၾကရမည့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး၏ ပဓာန၊ အႏွစ္သာရ သေဘာတရားမ်ားကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာသုံးသပ္ျပီး ကုိင္တြယ္ၾကဖုိ႔လုိေပမည္။

ျငိမ္းခ်မ္းေရးအနက္အဓိပၸာယ္ကုိ အဂၤလိပ္စကားလုံး “PEACE”အား အေျခခံလုိက္ၾကည့္ေသာ္ မူရင္းလာတင္ဘာသာစကား PAX-PACIS (f) မွဆင္းလာျပီး အနက္အဓိပၸာယ္မွာ ပဠိပကၡမ်ားကင္းမဲ့ျပီး၊ အၾကမ္းဖက္မႈ႔မ်ားမရွိဘဲ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအၾကား၊ တစ္ဖြဲ႔ႏွင့္တစ္ဖြဲ႔အၾကား သဟဇာတက်က် လက္တြဲေနထုိင္ၾက၍ ျငိမ္းေအးလွသည့္ အေျခအေနႏွင့္အခ်ိန္အခါျဖစ္ေပသည္။ အမွန္စင္စစ္ အဓိပၸာယ္ေတြ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းၾကည့္မေနဘဲ ျငိမ္းခ်မ္းဟူေသာ ျမန္မာစကားလုံးႏွစ္လုံးကပင္ တုိက္ရုိက္နားလည္ရလွ်င္ အပူမီးေတြ၊ ရန္မီးေတြျငိမ္းသြားျပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိလာသည့္ အေျခေန၊ အခ်ိန္အခါဆုိသည္မွာ ထင္ထင္ေပၚေပၚရွိလွေပသည္။ ဤသည္ပင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပဠိပကၡမ်ားႏွင့္ တုိက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံကဲ့သုိ႔ေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ႏုိင္ငံမ်ားအတြက္ ျငိမ္းခ်မ္းဆုိေသာ စကားလုံးေလးႏွစ္လုံးသည္ ၎၏ပဓာန အႏွစ္သာရအတြက္ ပုိ၍ပုံေပၚလွေပသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ လြတ္လပ္ေရးရျပီး အခ်ိန္တုိကာလမွာပင္ စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ႏုိ္င္ငံေရးပဠိပကၡႏွင့္ လူမ်ိဳးစုမ်ားအၾကားျဖစ္ပြားေနေသာ တုိက္ပြဲမ်ားမွာ ကမၻာေပၚတြင္ သက္တမ္းအရွည္ဆုံးေသာ ႏုိင္ငံေရးပဠိပကၡစစ္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားေသာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံဟုပင္ သမုတ္ေခၚဆုိလာၾကသည့္တုိင္ေအာင္ပင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသူ၊ ႏုိင္ငံသားမ်ားသည္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ဆာေလာင္ငတ္မြတ္ေနၾကသည္မွာ သိသာလွေပသည္။ ဤသုိ႔ေသာ ကမၻာ့သက္တမ္းအရွည္ဆုံးေသာ ႏုိင္ငံေရးပဠိပကၡမီးမ်ားျငိမ္းျပီး ေအးခ်မ္းျပီး ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ သာယာသည့္ ႏုိင္ငံေတာ္တစ္ခုကုိ ပုိင္ဆုိင္လြန္းလွျပီ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္မူ လမ္းစဥ္ေတြက မေခ်ာေမြ႔သလုိ၊ အတားစီးေတြက ပိတ္ဆုိ႔ဟန္႔တားေနဆဲပင္။ ဒီအတြက္ေၾကာင့္ မေခ်ာေမြ႔သည့္ လမ္းေတြကုိ ညီညာလာေစဖုိ႔၊ ပိတ္ဆုိ႔ဟန္႔တားေနသည့္ အတားစီးမ်ားကို ဖယ္ရွားဖုိ႔ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ တစ္ဦးခ်င္းမွစ၍ ႏုိင္ငံသူ၊ႏုိင္ငံသားတုိင္း အားလုံးပါ၀င္လုပ္အားေပးၾကလွ်င္ျဖင့္ သိပ္မၾကာသည့္ ကာလအတြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ဆီသုိ႔ ဧကန္မုခ်ေရာက္ရွိလာေပေတာ့မည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္း ၁၃၅ မ်ိဳးအတူတကြေနထုိင္ၾကသည့္ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္သည့္ အေလ်ာက္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားအၾကား နားလည္မႈ႔ေကာင္းေကာင္း လုိအပ္ေပမည္။ တနည္းအားျဖင့္ ျမန္မာ့လူမ်ိဳးေရးကုိ ေကာင္းစြာနားလည္သေဘာေပါက္ျခင္းမွာ စစ္မွန္စည္းလုံးေသာ ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ရန္အတြက္ အုပ္ျမစ္ေကာင္းပင္ျဖစ္ေပမည္။ လူမ်ိဳးစုအၾကီးဆုံးျဖစ္သည့္အတုိင္း ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားသာ အစစအရာရာပုိင္ဆုိင္စုိးပုိင္ခြင့္ ကုိင္စြဲကာ က်န္ရွိ တုိင္းရင္းသားမ်ားအား စုိးစံရပုိင္ခြင့္မ်ား ေကာင္းစြာခြဲေ၀ေပးႏုိင္ခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့သည့္အတြက္ လက္နက္စြဲကုိင္ အဖြဲ႔စည္းမ်ားစြာေပၚေပါက္လာျပီး ျပည္တြင္းပဠိပကၡႏွင့္တုိက္ပြဲမ်ားျဖစ္လာခဲ့သည္မွာ ယေန႔ခ်ိန္ထိ မျငိမ္းေသးသည္မွာ သမုိင္း၏သင္ခန္းစာေကာင္းတစ္ခုပင္ျဖစ္ေပသည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားအၾကား လူမ်ိဳးၾကီး၀ါဒလႊမ္းမုိးမည္အား စုိးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕ေနရသည္မွာလည္း ျမင္သာလွေပသည္။ ထုိ႔အျပင္ ႏုိင္ငံ့ပဠိပကၡမ်ားအား ေတြ႔ဆုံညွိႏႈိင္း အေျဖရွာျခင္းနည္းလမ္းျဖင့္ အေသအခ်ာ မေျဖရွင္းဘဲ လက္နက္ခဲယမ္းမ်ားျဖင့္ အင္အားျပိဳင္ေျဖရွင္းလာခဲ့ၾကရာ ယေန႔ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားအၾကား ယုံၾကည္မႈ႔မ်ားေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ရျပီး ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအတြက္ အဟန္႔အတားၾကီးတစ္ခုပင္ျဖစ္လာခဲ့ေပသည္။ သုိ႔ပင္ေသာ္လည္း အနာဂတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးသည္ ျမန္မာႏုိ္င္ငံသူ၊ ႏုိင္ငံသားတုိင္း၏ ႏွလုံးသားတြင္ရွင္သန္ေနဆဲပင္။ ဤသည္ကုိ ထပ္၍ လစ္လ်ဴရႈ႕မခံရေစခ်င္။

၂၀၁၄ခုႏွစ္၏ ပါစကားသတင္းေကာင္းတြင္ ကာဒီနယ္ၾကီးခ်ားစ္ဘုိ မိန္႔ဆုိခဲ့သည့္အတုိင္း မတူျခားနားျခင္းဟာ သိကၡာတစ္ခုပင္။ ႏုိင္ငံေတာ္အတြင္းရွိ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားအၾကား မတူညီေသာ ယဥ္ေက်းမႈ႔ဓေလ့ထုံးစံမ်ားႏွင့္ စရုိက္လကၡဏာမ်ားကုိ အရွိကုိအရွိတုိင္း လက္ခံျပီး ႏွစ္ျမိဳ႕ေပြ႔ဖက္ၾကမည္ဆုိပါက အင္မတန္မွတင့္တယ္လွပျပီး စစ္မွန္စည္းလုံးေသာ ျပည္ေထာင္စုၾကီးအျဖစ္ ကမၻာ့မ်က္ႏွာျပင္မွာ ဂုဏ္သေရတင့္တယ္စြာျဖင့္ ေပၚထြန္းလာမည္မွာ ဧကန္မုခ်ပင္။ “One nation, one country”-လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံဟူေသာ ၀ါဒအားေဖ်ာက္ပစ္စြန္႔လြတ္ၾကျပီး “Diversity but one in unity”-မတူကြဲျပားေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေတာ္တစ္ခုအျဖစ္ စည္းလုံးညီညြတ္စြာေပါင္းစည္းၾကသည္ ဟူေသာ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္ေသာ ၀ါဒျဖင့္ ခရီးဆက္ၾကရေပမည္။ ထုိစည္းလုံးညီညြတ္စြာ ေပါင္းစည္းထားသည့္ႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးတြင္ ႏုိင္ငံသူ၊ႏုိင္ငံသားတုိင္းသည္ ၎တုိ႔၏ ႏုိင္ငံေရးရပိုင္ခြင့္မ်ားကုိ တန္းတူညီတူ ရရွိေစရန္ အာမခံေပးထားႏုိင္ရေပမည္။ မည္သူမွ် ေဘးဖယ္ခံဘ၀သုိ႔ မေရာက္ေစရဘဲ ခြဲျခားစြာဆက္ဆံခံရျခင္းလည္း မရွိေစရေပ။ ႏုိင္ငံေတာ္၏ဆုံးျဖတ္ခ်က္တုိင္းတြင္ တုိင္းရင္းသားအားလုံးတြင္လည္း တုိင္းရင္းသားအားလုံး၏ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားလည္း တန္းတူပါ၀င္ ႏုိင္ရေပမည္။

ဤသုိ႔ သဟဇာတျဖစ္ေသာ၊ စည္းလုံးညီညြတ္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးကုိ တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ မတူျခားနားေသာ တုိင္းရင္းသားမ်ားအားလုံးအၾကား နားလည္မႈ႔ေကာင္းႏွင့္လက္ခံတတ္ဖုိ႔ အင္မတန္မွ လုိအပ္ေပသည္။ မလွပခဲ့ေသာ သမုိင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားမွ သင္ခန္းစာေကာင္းမ်ားယူ၍ အနာဂတ္အတြက္ ေကာင္းမြန္လွပေသာ စာမ်က္ႏွာသစ္မ်ားဖြင့္ဖုိ႔ရန္ ျပင္ဆင္သင့္ေပသည္။ ဤသုိ႔ျပဳရန္အတြက္ ျပန္လည္ေၾကေအးသင့္ျမတ္ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ရန္ သဓိခ်လုိအပ္ေပသည္။ ရန္ကုိရန္ျဖင့္တုန္႔ျပန္ျခင္း၊ ကလဲ့စားေခ်ျခင္းတုိ႔ျဖင့္ ေျဖရွင္းျခင္းမွာ သံတရာဆုံးမည္မဟုတ္ဘဲ၊ ပဠိပကၡ ျပသနာမ်ားကုိ ပုိ၍ၾကီးထြားျခင္းသာ ျဖစ္ေစသည္။ ထုိေၾကာင့္ ခ်စ္စကုိရွည္ေစ၊ ရန္စကုိတုိေစ ဆုိသည့္အတုိင္း တုိင္းရင္းသားမိသားစုၾကီးအၾကား ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေမတၱာၾကိဳးကုိဆြဲဆံ့လုိ႔ ခ်ည္ေႏွာင္ထားၾကရေပမည္။ မုန္းတီးေရးကုိမူကာ နည္းလမ္းစုံျဖင့္ တုိက္ဖ်က္ပစ္ရေပေတာ့မည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားၾကားတြင္ မွားခဲ့သည္မ်ားကုိ ျပည္ပုန္းကားခ်လုိ႔ အျခားေသာ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမ်ား၊ ျပည္သူမ်ား၏ မ်က္ႏွာကုိေထာက္၍ အခ်င္းခ်င္းေတာင္းပန္ကာ ျပန္လည္ေၾကေအးၾကေစရန္ ေမတၱာရပ္ခံလုိ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကာဒီနယ္ၾကီးခ်ားစ္ဘုိ ႏႈိးေဆာ္သည့္အတုိင္း စစ္ပြဲမ်ားအားလုံး ရပ္စဲၾကပါ။ ၂၀၁၇ခုႏွစ္အား ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွစ္ျဖစ္ပါေစ။

ကာဒီနယ္ၾကီးခ်ားစ္ဘုိ၏ႏႈိးေဆာ္ျခင္းအား တလုံးတ၀တည္းေထာက္ခံ၍ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ ကက္သလစ္ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွလည္း စစ္ပြဲမ်ားအားလုံး ရပ္စဲၾကဖုိ႔ ထပ္ဆင့္ႏႈိးေဆာ္ကာ ၂၀၁၇ခုႏွစ္အား ျမန္မာ့ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွစ္အျဖစ္ ေၾကျငာျပီး အစားေရွာင္၊ ျခဳိးျခံျခင္းမ်ားျပဳလုပ္၍ ဆုေတာင္းၾကရန္အတြက္ ကက္သလစ္ဘာသာ၀င္မ်ားကုိ တုိက္တြန္းထားေလသည္။ ထုိ႔အျပင္ အျခားေသာ ညီအစ္ကုိဘာသာ၀င္မ်ားကုိလည္း ေစတီပုထုိးမ်ား၊ ဘုရားေက်ာင္းမ်ား၊ ဗလီေက်ာင္းမ်ားတြင္သြားေရာက္ဆုေတာင္းၾကရန္၊ ျငိမ္းခ်မ္းအတြက္ ဘာသာေပါင္းစုံဆုေတာင္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကရန္ ႏႈိးေဆာ္၍ ျမန္မာ့ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ စိတ္အားထက္သန္လ်က္ရွိေပသည္။

ျမန္မာ့ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ကမၻာ့ခရစ္ယာန္ ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ၾကီးတစ္ခုလုံး၏ ဦးေသွ်ာင္ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးဖရန္စစ္ကုိယ္တုိင္မွလည္း အင္မတန္မွ စိတ္အားထက္သန္လွေပသည္။ ယခုႏွစ္ ခရစ္ေတာ္၏ေမြးေန႔ပြဲေတာ္ျဖစ္သည့္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ေရာမျမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္ ကမၻာတ၀ွမ္းလုံးအား ေကာင္းၾကီးေပးဆုေတာင္းျခင္းတြင္ ျမန္မာ့ျငိမ္းခ်မ္းေရးကုိလည္း အေသအခ်ာ ထည့္သြင္းဆုေတာင္းေပးခဲ့ေလသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တြင္ တုိင္းရင္းသားမ်ားအၾကား ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္ၾကေစရန္ႏွင့္အတူ လုိအပ္ေသာအကူညီမ်ားေပးၾကရန္အတြက္လည္း ကမၻာ့အသုိင္းအ၀ိုင္းတစ္ခုလုံးအား ေမတၱာရပ္ခံေပးခဲ့ေလသည္။

ခရစ္သကၠရာဇ္ႏွစ္ ၂၀၁၇ခုႏွစ္သည္ ျမန္မာ့ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွစ္ျဖစ္သည္-ဟုထပ္မံေၾကြးေၾကာ္ပါရေစ။ မဂၤလာရွိ၍ အႏွစ္သာရျပည့္စုံလွသည့္ေၾကြးေၾကာ္သံျဖစ္သည့္အတြက္ ႏုိင္ငံသူ၊ႏုိင္ငံသားတုိင္း တဆင့္စကား တဆင့္ပါးလုိ႔ သတင္းေကာင္းကုိ ေ၀မွ်ေပးၾကပါ။ ႏွလုံးသားတုိင္းျဖင့္ ေပြ႔ဖက္၍ ခ်စ္စကုိ ရွည္ေစၾကပါ။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ အမုန္းတရားတုိ႔ကုိ ေနရာေပ်ာက္သြားေစၾကပါ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈ႔မ်ား တူယွဥ္တြဲမေနၾကသလုိ၊ အၾကမ္းဖက္မႈ႔ရွိသည့္ေနရာတုိင္းမွာ ဘုရားသခင္မရွိပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတာ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ မီးကုိမီးႏွင့္ျငိမ္းသတ္၍ မျဖစ္ႏုိင္သလုိ၊ စစ္ကုိစစ္ႏွင့္တုိက္၍လည္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးမရႏုိင္ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စစ္ပြဲမ်ားအားလုံးရပ္စဲၾကျပီး ျမန္မာ့ျငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ေပြ႔ဖက္ၾကပါစုိ႔။

မေနာေအာင္

ကုိယ္ခႏၱာႏွင့္စပ္လ်ဥ္းသည့္ ခရစ္ယာန္ (ကက္သလစ္)တုိ႔၏ ယုံၾကည္ရာအခ်က္

ေမး။      ။အခ်ိဳ႕ေသာဘာသာျခားတုိ႔ဟာ အသက္ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားလွ်င္ လူဟာတန္ဖုိးမရွိေတာ့တဲ့ ခႏၱာကုိယ္ၾကီးသာ က်န္ေနခဲ့ျပီဆုိျပီး တန္ဖုိးမထားဘဲ အလြယ္တကူမီးရႈိးဖ်က္စီးတာမ်ိဳးေတြ၊ အသုဘလုိက္ပုိ႔တဲ့အခါလည္း မီးသျဂၤိဳလ္စက္အေပါက္၀မွာ ပစ္ထားခဲ့ရုံနဲ႔ ျပီးေရာဆုိတာမ်ိဳးေတြ ေတြ႔ရတာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လွပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ေတြကေတာ့ မတူေသာယုံၾကည္ခ်က္ႏွင့္ ဓေလ့ကုိ ေလ့လာမိ၍ ကုိယ္ခႏၱာႏွင့္ ခရစ္ယာန္တို႔၏ ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ တစိတ္ေလာက္ရွင္းျပေပးပါလား။

ေျဖ။      ။ခ်စ္စြာေသာဓမၼမိတ္ေဆြ၊ အထက္ပါအေၾကာင္းရာမ်ားကုိ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္လည္း ေလ့လာမွတ္သားမိပါတယ္။ တခါတရံ အျခားဘာသာျခားမိတ္ေဆြ အခ်ိဳ႕၏ အသုဘကုိ လုိက္ပုိ႔ျဖစ္တဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာလည္း တခါတရံ အဲဒီအသက္ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားတဲ့ ခႏၱာကုိယ္ၾကီးကုိ တန္ဖုိးလုံး၀မဲ့ေနသလုိ ျပဳမူလုပ္ေဆာင္သြားတာမ်ိဳးေတြ႔ရတဲ့အခါ ကုိယ့္ယုံၾကည္ခ်က္ႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္လ်က္ ၀မ္းနည္းစာနာမိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ကက္သလစ္ခရစ္ယာန္မွာေတာ့ ေသျပီးခႏၱာကုိယ္ေတြဟာလည္း တန္ဖုိးရွိေနပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တန္ဖုိးရွိရွိ ဂရုစုိက္၍ စနစ္တက် သခ်ၤိဳင္းတစ္ခုမွာ ေျမျမဳပ္ျခင္း၊ ဂူသြင္းျခင္းမ်ိဳးကုိ ျပဳလုပ္ပါတယ္။ အသုဘအခမ္းနားမွာလည္း ရဟန္းတစ္ပါးျဖစ္ျဖစ္ ဦးေဆာင္ကာ အေလာင္းကုိ ေကာင္းၾကီးေပးျခင္းႏွင့္ ဆုေတာင္းျခင္းအခမ္းနားျဖင့္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ထုိ႔အျပင္ ႏွစ္စဥ္ ႏုိ၀င္ဘာ ၁ ရက္ေန႔အား ေသလြန္ေသာသူမ်ားအားလုံး၏ ၀ိညာဥ္မ်ားေန႔အျဖစ္သတ္မွတ္ျပီး အသင္းေတာ္အတြင္း အထူးဆုေတာင္းေပးျခင္းကုိ ျပဳလုပ္ပါတယ္။ ၎ကုိ သခ်ၤိဳင္းမီးထြန္းပြဲဟုလည္း အလြယ္တကူေခၚေ၀ၚသမုတ္ၾကပါတယ္။ ထုိ႔အျပင္ ေသလြန္သူအတြက္ ရံဖန္ရံခါဆုိသလုိ တရားေတာင္းျခင္း၍ ဆုေတာင္းေပးျခင္းမ်ိဳးလည္း ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါေသးတယ္။ အိမ္ေတြမွာလည္း ေသလြန္သူအတြက္ အထူးရည္စူး၍ ဆုေတာင္းေပးျခင္းမ်ိဳးလည္း လုပ္ျဖစ္ပါေသးတယ္။

ဒီေတာ့ ခရစ္ယာန္(ကက္သလစ္)မ်ားအတြက္ ေသျပီးခႏၱာကုိယ္ေတြကုိ ထုိသုိ႔ဂရုတစုိက္ တန္ဖုိးထားရျခင္း၏ အဓိက အေၾကာင္းအရင္း သုိ႔မဟုတ္ ယုံၾကည္ျခင္း ႏွင့္ သြန္သင္ခ်က္ေတြက ဘာမ်ားလဲ။

သမၼာက်မ္းစာေတာ္အရ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔တြင္ ေယဇူးခရစ္ေတာ္သခင္သည္ ကမၻာေလာကသုိ႔ျပန္လည္ဆင္းၾကြလာေတာ္မူျပီး ကြယ္လြန္ျပီးသူမ်ားအားလုံးႏွင့္ ေလာကသက္ရွိသတၱ၀ါမ်ားအားလုံးကုိ ရုပ္ခႏၱာႏွင့္တကြ ျပန္လည္ရွင္ျပထေျမာက္ေစမွာျဖစ္ျပီး ရုပ္ခႏၱာပ်က္စီးေပ်ာက္ဆုံးသူမ်ားကုိလည္း မူလရုပ္ခႏၱာမ်ား ျပန္လည္ေပးမည္ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာ္ရိန္႔သုပထမစာေစာင္ႏွင့္ ပထမေယာဟန္က်မ္းတုိ႔၏ သြန္သင္ခ်က္အရ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔တြင္ ျပန္လည္ရွင္ျပထေျမာက္မည့္ခႏၱာကုိယ္သည္ ေလာကအသက္ရွင္စဥ္မွ ခႏၱာကုိယ္ပင္ျဖစ္ျပီး သန္႔ရွင္းေျဖာင့္မတ္သူတုိ႔၏ ခႏၱာကုိယ္ေတြဟာ ဘုန္းဂုဏ္ေတာ္၀င္စား၍ ဒုကၡေ၀ဒနာမွ ထာ၀စဥ္ကင္းလြတ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔ေနာက္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ စံစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ (cf.  ပ-ေကာ္ ၁၅း ၃၅-၄၄၊ ပ-ေယာဟန္ ၃း၂)

ကက္သလစ္အသင္းေတာ္၏ယုံၾကည္ျခင္းအခ်ဳပ္ ၁၂ ခ်က္တြင္ ခႏၱာကုိယ္ရွင္ျပထေျမာက္မည့္အေၾကာင္းမွာ တစ္ခ်က္အပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုသုိ႔ ခႏၱာကုိယ္ႏွင့္တကြ ရွင္ျပန္ထေျမာက္မည့္အေၾကာင္းမွာ ခရစ္ယာန္ယုံၾကည္ျခင္းအတြက္ အဓိကက်လွပါတယ္။ တမန္ေတာ္ၾကီး ေပါလူးက - ေသျခင္းမွ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းမရွိလွ်င္ ခရစ္ေတာ္လည္းရွင္ျပန္ထေျမာက္ခဲ့ျခင္းမရွိလွ်င္ ငါတုိ႔၏ေဟာေျပာျခင္းသည္လည္း အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ျပီး သင္တုိ႔၏ယုံၾကည္ျခင္းသည္လည္း အခ်ည္းႏွီးသာျဖစ္မည္ - ဟုျပတ္သားစြာ ေဟာေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ခႏၱာကုိယ္ႏွင့္ဆက္စပ္လ်က္ က်ေနာ္တုိ႔ခရစ္ယာန္တို႔၏ ယုံၾကည္ခ်က္မွာ သံေပါလူးမိန္႔ဆုိသလုိ ခႏၱာကုိယ္ရွင္ျပန္ထေျမာက္မည့္အေၾကာင္းပင္ျဖစ္၍ အသင္းေတာ္၏မမွားႏိုင္ေသာ သြန္သင္ခ်က္အျဖစ္ သြန္သင္ထားပါတယ္။

ထုိသြန္သင္ခ်က္ကုိပင္ စတုတၳေျမာက္ေလထရမ္အစည္းပြဲၾကီး (၁၂၁၅)တြင္ ထပ္မံရွင္းလင္း၍ သြန္သင္ပါတယ္။ ေယဇူးသခင္သည္ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔တြင္ ရွင္သူ၊ေသသူတုိ႔အား ၎တုိ႔၏လုပ္ရပ္မ်ားအေပၚမူတည္၍ တရားစီရင္မည္ျဖစ္ျပီး က်ေနာ္တုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ကုိယ္ပုိင္ခႏၱာမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ရွင္ျပထေျမာက္ၾကမည္ျဖစ္ပါတယ္။ (ေရာမ ၂း၆-၁၁)။ ယခုလက္ရွိ ကက္သလစ္ျမတ္ေသာအယူ၀ါဒထဲမွ သြန္သင္ခ်က္မွာ ဂူထဲတြင္ က်ေနာ္တုိ႔၏ပ်က္စီးတတ္ေသာ ခႏၱာကုိယ္မ်ားကုိ ထည့္၍ျမဳပ္ႏွံထားၾကေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံးေသာေန႔တြင္ ခရစ္ေတာ္သည္ မပ်က္စီးေစတတ္ေသာ ၀ိညာဥ္ေရးရာျပည့္၀သည့္ ခႏၱာကုိယ္ျဖင့္ ျပန္လည္ရွင္ျပန္ေစမည္ျဖစ္ပါတယ္။

ဤယုံၾကည္ရာခ်က္ကုိ ေခတ္အဆက္ဆက္ အသင္းေတာ္ၾကီး၏ဖခင္ၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးကလဲမင္း (၁)၊ ကလဲမင္း (၂)၊ ဂ်ပ္စတင္း၊ ေတအုိဖီးလု႔စ္၊ အီေရနီးရု႔စ္၊ စီးရယ္၊ ၾသဂက္စတင္း တုိ႔သည္လည္း သြန္သင္လာခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒီေတာ့ ေမးခြန္းကုိ လြယ္လြယ္ေျဖရလွ်င္ က်ေနာ္တုိ႔ ခရစ္ယာန္မ်ားဟာ ခႏၱာကုိယ္ကုိ အသက္၀ိညာဥ္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားသည့္တုိင္ေအာင္ စနစ္တက် တန္ဖုိးထားေျမျမဳပ္ကာ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔တြင္ ျပန္လည္ ရွင္ျပထေျမာက္မည့္ေန႔ကုိ ေစာင့္ေနၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔အျပင္ ခႏၱာကုိယ္အား တကယ့္ကုိ တန္ဖုိးထားရျခင္းမွာလည္း ဘုရားသခင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ဖန္ဆင္းထား၍ ဘုရားသခင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ကိန္း၀ပ္ေတာ္မူတဲ့အတြက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆာလံက်မ္းမ်ားတြင္ က်ေနာ္တုိ႔၏ ခႏၱာမ်ားဟာ ဘုရားသခင္၏ဗိမာန္ေတာ္ျဖစ္သည္ဟုပင္ တင္စားၾကသလုိ ယုံၾကည္ၾကပါတယ္။

ဒုိမီနီကန္ကုိရင္

#Dominicankoyin

မဟာသနားဂရုဏာ အထူးဂ်ဴဗီလီႏွစ္ႏွင့္ သန္႔ရွင္းေသာတံခါးေတာ္

ခရစ္ေတာ္ထံမွာ ႏွလုံးသားတံခါးေတြကုိ က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ၾကပါ။ (ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး ဒုတိယေျမာက္ဂၽြန္ေပါလ္)

ယခုႏွစ္ ၂၀၁၅ ဒီဇင္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔ (မယ္ေတာ္သခင္မ၏အျပစ္မဲ့သေႏၶယူေတာ္မူျခင္းပြဲေန႔)မွစ၍ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္၏၀တ္ျပဳကုိးကြယ္ျခင္းျပကဒိန္၏ေနာက္ဆုံးေန႔ျဖစ္တဲ့ ေယဇူးဘုရင္ပြဲ (ႏုိ၀င္ဘာ ၂၀)အထိကုိ မဟာဂရုဏာအထူးဂ်ဴဗီလီႏွစ္ၾကီးအျဖစ္ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးအရွင္သူျမတ္မွ ဖြင့္လစ္ေပးျပီး အထူးဆုေတာင္းျခင္းႏွစ္တစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ 

ဘာေၾကာင့္ အထူးဂ်ဴဗီလီႏွစ္ဟု ေခၚရသလဲဆုိတာကေတာ့ ပုံမွန္ဂ်ဴဗီလီႏွစ္မဟုတ္တဲ့ သာမာႏွစ္တစ္ခုအား လုိအပ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဂ်ဴဗီလီႏွစ္အျဖစ္သတ္မွတ္လုိက္ရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ဟု သာမာန္ေျဖရပါလိမ့္မယ္။ အဓိကအားျဖင့္ေတာ့ ဂ်ဴဗီလီႏွစ္ဆုိတာ မူရင္းအားျဖင့္ ဓမၼေဟာင္းမွဆင္းသက္လာျပီး ဥပုသ္ႏွစ္ (၇)ႏွစ္ပတ္လည္၏ေနာက္ဆုံးႏွစ္၊ (သုိ႔) ဥပုသ္ႏွစ္ၾကီး၏ဥပုသ္ႏွစ္ကုိ ေခၚပါတယ္။ ၎ဥပုသ္ႏွစ္ၾကီး၏ဥပုသ္ႏွစ္ဟာ ၄၉ ႏွစ္ေျမာက္ႏွစ္ေလာ - ဒါမွမဟုတ္ ၎ေနာက္မွတဆက္တည္းႏွစ္ ၅၀ႏွစ္ေျမာက္ေလာဆုိတာေတာ့ တတ္အားမေျပာႏုိင္ၾကပါဘူး။ သုိေပမယ့္လည္း ဥပုသ္ႏွစ္၏အႏွစ္အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ၀တ္ျပဳရာက်မ္း ၂၅း၈-၁၃ အတုိင္း ဘုရားသခင္ရဲ႕သနားဂရုဏာျခင္းကုိသက္ေသခံရန္အတြက္ မိမိအသုိင္းအ၀ိုင္းအတြင္းရွိ အခ်င္းခ်င္း သနားဂရုဏာျပသရန္ - ေၾကြးမွီေၾကြးရပ္မ်ားေလ်ာ္ေပးျခင္း၊ ခြင့္လြတ္ျခင္း၊ အက်ဥး္သားဘ၀ေတြမွ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာေပးျခင္း၊ ျပန္လည္ထူေထာင္ေပးျခင္း၊ ကူညီေပးျခင္း စသျဖင့္ေတြကုိ လုပ္ေဆာင္ၾကဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဂ်ဴဗီလီဆုိတာ သနားဂရုဏာျခင္းႏွစ္ပါပဲ။ ထုိရည္ရြယ္ခ်က္အတိုင္း အသင္းေတာ္အတြင္း အျပစ္ခြင့္လြတ္ျခင္းမ်ား၊ ျပန္လည္ေၾကေအးသင့္ျမတ္ျခင္းမ်ား၊ သနားဂရုဏာေ၀ငွျခင္းမ်ားကုိ ဘုရားသခင္၏ ခြင့္လြတ္ျခင္းႏွင့္ သနားဂရုဏာတရားမ်ားအေပၚအာရုံျပဳကာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အခ်င္းခ်င္းအၾကား၊ အသင္းေတာ္အတြင္းမွာ ခမည္းေတာ္ဘုရားကဲ့သုိ႔သနားဂရုဏာပါဟူေသာေဆာင္ပုဒ္အားျဖင့္ အတုယူက်င့္ၾကံဖုိ႔ အထူးႏွစ္အျဖစ္ တုိက္တြန္းလုိက္ျခင္းလည္းျဖစ္ပါတယ္။ 

ဤဂ်ဴဗီလီႏွစ္၏အထူးလကၡဏာအျဖင့္ သန္႔ရွင္းေသာတံခါးဖြင့္ျခင္းကုိ ျပဳလုပ္ပါတယ္။ သမုိင္းအရေတာ့ ဤသုိ႔သန္႔ရွင္းေသာတံခါးဖြင့္ျခင္းကုိ ၁၅ ရာစုအတြင္း ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး မာတင္ (၅)မွ ၁၄၂၃ တြင္ ပထမဆုံးအျဖစ္ စိန္ဂၽြန္းဘာစီလီကာ (St. John Lateran)တြင္ ဖြင့္လစ္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိ႔ေနာက္မွ ၎၏အရုိက္ရာခံ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးမ်ားဟာ ထုိဓေလ့ကုိက်င့္သုံးလာျပီး အထူးသျဖင့္ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး အာလက္ဇင္းဒါး (Pope Alexander VI)ဟာ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္တြင္ အျခားေသာ အထူးဘာစီလီကာၾကီးမ်ားျဖစ္တဲ့ စိန္ပီတာ (ဗာတီကန္)၊ စိန္မဟာေမရီ ႏွင့္ စိန္ေပါလ္ေက်ာင္းၾကီးမ်ားမွ တံခါးေတာ္မ်ားကိုလည္း ခ်ဲ႔ထြင္ဖြင့္လစ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ 

ႏွစ္ ၂၀၀၀ ဂ်ဴဗီလီၾကီးမတုိင္ခင္အထိ စိန္ပီတာဘာစီလီကာမွ သန္႔ရွင္းေသာတံခါးေတာ္အား ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးကုိယ္ေတာ္တုိင္ ဖြင့္လစ္ေလ့ရွိျပီး အျခားေသာဘာစီလီကာမွ သန္႔ရွင္းေသာတံခါးေတာ္မ်ားကုိေတာ့ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး၏အထူးကိုယ္စားလွယ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ ဖြင့္လစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး ဒုတိယေျမာက္ဂၽြန္ေပါလ္ကေတာ့ ဘာစီလီကာေက်ာင္းၾကီးေလးေက်ာင္းမွ သန္႔ရွင္းေသာတံခါးေတာ္မ်ားကုိ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ဖြင့္လစ္ပါတယ္။ စိန္ပီတာဘာစီလီကာေက်ာင္းေတာ္ၾကီး သန္႔ရွင္းေသာတံခါးေတာ္ကေတာ့ ပထမဆုံးဖြင့္လစ္ရမွာျဖစ္ျပီး ေနာက္ဆုံးမွပိတ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဤသုိ႔ သန္႔ရွင္းေသာတံခါးေတာ္ကုိဖြင့္ျခင္း အမွတ္လကၡဏာဟာ-

(၁) အတြင္းႏွင့္အျပင္ ျခားနားျခင္းကုိ ျမင္ေတြ႔ေစျပီး အျပစ္ႏွင့္ေက်းဇူးေတာ္ကုိ ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ေစပါတယ္ (မိခါ ၇း၁၈-၁၉)

(၂) ၎ဟာ အ၀င္သစ္၊ ေနရာသစ္ကုိ၀င္ေစခြင့္ျပဳေပးျပီး အျပစ္တင္ရႈ႔ခ်ျခင္းထက္ သနားဂရုဏာကုိ ပုိျပီးျပသေပးပါတယ္။ (မာေတဦး ၉း၁၃)

(၃) ၎ဟာအကာအကြယ္ေပးျခင္းကိုေဆာင္ျပီး ကယ္တင္ျခင္းတရားကို ကာကြယ္ေပးေနပါတယ္ (ေယာဟန္ ၁၀း၇)

ထုိ႔အျပင္ အထူးအမွတ္လကၡဏာကေတာ့ ခရစ္ေတာ္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ျဖစ္ျပီး သံေယာဟန္က်မ္း ၁၀း၇ မွာ "ငါသည္တံခါးျဖစ္၏" ဟုမိန္႔ဆုိထားပါတယ္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ဆက္ႏြယ္ေနဖုိ႔အတြက္ ခရစ္ေတာ္တည္းဟူေသာ တံခါး၊ ၀င္ေပါက္တစ္ခုတည္းသာရွိပါတယ္။ ဆာလံက်မ္း ၁၁၇း၂၀ အတုိင္းပဲ ၎ဟာ ဘုရားသခင္၏တံခါးေတာ္ပါပဲ - ဤတံခါးေတာ္အားျဖင့္ တရားေသာသူတုိ႔၀င္ၾကရလိမ့္မယ္။ 

ဤသံရွင္းေသာတံခါးေတာ္မ်ားအားျဖင့္ ဘာသာ၀င္အားလုံးဟာ လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိေနရမွာျဖစ္ျပီး တခ်ိန္တည္းမွာလည္း မေကာင္းတဲ့အရာ၊အတိတ္ကာလမွ ညစ္ညမ္းမႈ႔မ်ားအားလုံးကုိ စြန္႔လြတ္ႏိုင္တဲ့ သတၱိရွိေနရမွာျဖစ္ပါတယ္။ (မာေတဦး ၁၃း၄၄-၄၆ ကုိဖတ္ပါ။)

ဤသန္႔ရွင္းေသာတံခါးေတာ္အားျဖတ္သန္းျခင္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြဟာ ေယဇူးခရစ္ေတာ္ဟာ အရွင္သခင္ဆုိတာကုိေၾကြးေၾကာ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ယုံၾကည္ျခင္းကုိ ျပန္လည္ႏုိးၾကားေစျပီး ခရစ္ေတာ္ကမ္းလမ္းတဲ့ဘ၀အသစ္ကုိ လက္ခံျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ထံမွာ ႏွလုံးသားတံခါးေတြကုိ က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ၾကပါ။ 

ဒုိမီနီကန္ကုိရင္

#Dominicankoyin

မဟာဂရုဏာဂ်ဴဗီလီႏွစ္ၾကီး

Misericordes sicut Pater - ဖခင္ၾကီးကဲ့သုိ႔ ဂရုဏာထားပါ။

Misericordia ဟူေသာ လာတင္ေ၀ါဟာရစကားလုံးကုိ ဂရုဏာဟူ၍ ဘာသာျပန္လုိက္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ခရစ္ယာန္တုိ႔နားလည္တဲ့ ဂရုဏာတရားဟာ လာတင္ဘာသာစကားျဖစ္သည့္ Miseria (သနားစဖြယ္ေကာင္းျခင္း) ႏွင့္ Cordia (ႏွလုံးသား) ဟူေသာ စကားလုံးႏွစ္လုံးကုိေပါင္းစပ္ထားတာပါ။ ပထမ စကားလုံးျဖစ္သည့္ Miseria (သနားဖြယ္ေကာင္းျခင္း) ဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူသားအျဖစ္၊ အျဖစ္မွန္အေျခေနမွန္ကုိညႊန္ျပေပးေနပါတယ္။ အျပစ္ထဲမွာ ရွင္သန္ေနထုိင္ရတဲ့ လူသားျဖစ္အင္ဟာ အလြန္ပင္သနားစဖြယ္ေကာင္းလွပါတယ္။ အမွန္တကယ္ပါပဲ - ရွင္သန္ရေနရတာကုိပင္ ဒုကၡဟု သတ္မွတ္ရမယ့္အေျခေနပါပဲ။ မိမိကုိယ္စြမ္းျဖင့္လည္း မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္တဲ့ မဟာဒုကၡၾကီးထဲက သနားစဖြယ္ေလးေတြပါ။

သုိ႔ေသာ္လည္း ထာ၀ရဘုရားသခင္ဟာ သနားၾကင္နာတတ္၍ ဂရုဏာတရား အလြန္ၾကီးမားလွပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒုတိယစကားလုံးျဖစ္သည့္ Cordia (ႏွလုံးသား)ဆုိတာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏွလုံးသားကုိ ညႊန္ျပေပးေနပါတယ္။ ထာ၀ရဘုရားသခင္၏ႏွလုံးသားမွာ ခ်စ္ေမတၱာမ်ားျပည့္လွ်ံလြန္၍ ေနာက္ဆုံး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လူသားမ်ားမထိုက္တန္သည့္အေျခေနတစ္ခု၊ ကယ္တင္ျခင္းေက်းဇူးေတာ္ကုိ ဂရုဏာအားျဖင့္ ရက္ရက္ေရာေရာေပးေနတာပါ။

ထုိေၾကာင့္ ဤမထုိက္တန္ပဲရရွိသည့္ေက်းဇူးေတာ္ ဂရုဏာကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြဟာလည္းျပန္လည္ေ၀ငွၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင္တုိ႔ဖခင္ကဲ့သုိ႔ ဂရုဏာထားပါဟူ မိန္႔ဆုိပါတယ္ (လု ၆း၃၆)။ ဒုကၡေရာက္ေနသူကုိ မွ်ေ၀ခံစားျပီး ကူညီပံ့ပုိးတတ္ျခင္းဟာ ဂရုဏာပါ (လု ၇း၁၃)။ ကုိယ့္ရဲ႕ရန္သူကုိပင္ သူနဲ႔မထုိက္တန္ဘူးဟုေတြးမိေသာ္လည္း အကူညီေပးတာဟာ ဂရုဏာပါ (လု ၁၀း၃၃)၊ မိမိရဲ႕သားဆုိးသမီးဆုိးမ်ားကုိလည္း ၎တုိ႔မထုိက္တန္ဘူးဟုေတြးမိေသာ္လည္း ျပန္လည္လက္ခံတာဟာ ဂရုဏာပါ (လု ၁၅း၂၀)၊ ေနာက္ဆုံး ေစတနာဟာလူတုိင္းႏွင့္မတန္ဟုေတြးမိသည့္တုိင္ေအာင္ ေစတနာဟာ လက္ခံသူထက္ ျပဳသူရဲ႕ဂရုဏာေၾကာင့္ ထုိက္တန္လာပါတယ္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤမဟာဂရုဏာဂ်ဴဗီလီႏွစ္ၾကီးမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြလည္း ေကာင္းကင္္ဘုံက ခမည္းေတာ္လုိပဲ မိမိတုိ႔အခ်င္းခ်င္း၊ တစ္ပါးသူအေပၚ၊ ေနာက္ဆုံး မိမိတုိ႔ရန္သူမ်ားအေပၚမွာပင္ ဂရုဏာတရားပြားမ်ားႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္း ခမည္းေတာ္ရွင္၏ဘုန္းဂုဏ္ေတာ္ကုိ ထြန္းေတာက္ေစဖုိ႔ ၾကိဳးစားသြားၾကပါစုိ႔။

ဒုိမီနီကန္ကုိရင္

ဘာစီလီကာ၊ ကက္သီျဒရယ္ႏွင့္ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းမ်ား

ခရစ္ယာန္ဘာသာတရားႏွင့္ ကုိးကြယ္ရာဗိသုကာအေဆာက္အအုံေတြကုိ ေရာက္ဖူးၾကမွာပါ။ ဤကုိးကြယ္ရာဗိသုကာအေဆာက္အအုံမ်ားဟာလည္း ကမၻာတ၀ွမ္းလုံး ေနရာအႏွံ႔မွာ ပုံစံမ်ိဳးစုံႏွင့္ ထြန္းကားလာခဲ့ၾကသည့္အတြက္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းအျဖစ္သာ ဗဟုသုတရွိေနၾကပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ေတြရဲ႕၀တ္ျပဳကုိးကြယ္ရာ အေဆာက္အအုံတစ္ခုထဲကုိ ၀င္လုိက္တာနဲ႔ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းဆုိ (church) ဆုိတာ လူတုိင္းလုိလုိသိၾကပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သမုိင္းအစဥ္လာႏွင့္ရပ္တည္လာခဲ့ၾကသည့္ ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ႏွင့္ ေအာ့သုိေဒါ့စ္ဘုရားေက်ာင္းၾကီးေတြရဲ႕ ကြာျခားမႈ႔ေလးေတြကုိေတာ့ ခြဲျခားႏုိင္သည့္ ဗဟုသုတနဲေနၾကပါလိမ့္မယ္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကက္သလစ္အသင္းေတာ္အတြင္းရွိ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းမ်ားကုိ ဘာစီလီကာ၊ ကက္သီျဒရယ္ႏွင့္ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းအျဖစ္ ကြာျခားတာေလးေတြကုိ ဗဟုသုတအျဖစ္ ေ၀မွ်လုိပါတယ္။

ပထမဦးဆုံး ဘာစီလီကာအေၾကာင္းကုိ မသြားခင္၊ ကက္သီျဒရယ္အေၾကာင္းကေနစရင္ ပုိျပီးရွင္းပါလိမ့္မယ္။ ကက္သလစ္အသင္းေတာ္အတြင္းမွာ Diocese ဆုိတဲ့ သာသနာနယ္မ်ားခြဲျခားျပီး စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္။ ထုိသာသနာနယ္တစ္ခုဆီတုိင္းမွာ ဆရာေတာ္တစ္ပါး (လုိအပ္လွ်င္ လက္ေထာက္ဆရာေတာ္မ်ား)သာအုပ္ခ်ဳပ္ဦးေဆာင္ျပီး ရဟန္းေတာ္မ်ားအားျဖင့္ parish သာသနာစုေလးေတြကုိ ဦးစီးဦးေဆာင္မႈ႔ျပဳပါတယ္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ သာသနာနယ္တစ္ခုမွာ ဆရာေတာ္တစ္ပါးသာရွိသည့္အတြက္ ဆရာေတာ္ေက်ာင္းထုိင္သည့္ေနရာ၊ သာသနာတစ္ခုဆီ၏ဗဟုိဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းၾကီးကုိ ကက္သီျဒရယ္ၾကီးဟု ေခၚပါတယ္။ ထုိေၾကာင့္ သာသနာနယ္တစ္ခုဆီမွာ ကက္သီျဒရယ္ၾကီး တစ္ခုသာရွိျပီး က်န္သည့္ကုိးကြယ္ရာေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေတြကေတာ့ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ မွတ္သားစရာကေတာ့ သာသနာနယ္တစ္ခုဆီအတြင္းမွာရွိတဲ့ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းမ်ားထဲမွာမွ ဆရာေတာ္ၾကီးေက်ာင္းထုိင္သည့္၊ သာသနာ႔ဗဟုိဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းကုိ ကက္သီျဒရယ္ဟု ေခၚဆုိပါတယ္။ ထုိကက္သီျဒရယ္ဟာ ၾကီးမားသည့္ေက်ာင္းေတာ္ျဖစ္လွ်င္မွျဖစ္မည္၊ ခမ္းနားထည္၀ါဆုံးျဖစ္လွ်င္မွျဖစ္မည္ - အဓိကမက်ပါဘူး။ ကက္သီျဒရယ္ဆုိသည့္ ေ၀ါဟာရဟာ လာတင္ဘာသာစကားမွလာျပီး ထုိင္ခုံဟု အၾကမ္းအားျဖင့္အဓိပၸာယ္ရျပီး သမုိင္းမွာ ဆရာေတာ္လုိသြန္သင္အုပ္ထိန္းသူသာလွ်င္ ထုိင္ခုံျဖင့္ထုိင္ျပီး က်န္သည့္တရားနာအားလုံးဟာ မတ္တတ္ရပ္၍ တရားနာရသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ကက္သီျဒရယ္ဆုိတာ ဆရာေတာ္ထုိင္သည့္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဟု အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။

ဘာစီလီကာဆုိတာကေတာ့ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ရခက္ပါတယ္။ ဗိသုကာအေနျဖင့္ေတာ့ ဘာစီလီကာဆုိတာ ေရာမအင္ပါရာဗိသုကာအေမြျဖစ္ပါတယ္။ ေရာမေခတ္ကာလအတြင္းကတည္းက ဘာစီလီကာၾကီးေတြကုိ အင္ပါရာမင္းျမတ္ေတြ ေဆာက္လုပ္ေနထုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆုိလွ်င္ေတာ့ ဘာစီလီကာဆုိတာ အင္ပါရာမင္းေတြရဲ႕ နန္းသုံး ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားသည့္ ခမ္းမေဆာင္ၾကီးပါ။ အလြန္တရာၾကီးမားျပီး အခ်ိဳးစားက်က်ႏွင့္ တခမ္းတနားတည္ေဆာက္ထားသည့္ သြားလမ္းသုံးလမ္းပါျပီး မ်က္ႏွာက်က္ျမင့္မားသည့္ ခမ္းမေဆာင္ၾကီးပင္ ျဖစ္ပါတယ္။

ေလးရာစုမွာေတာ့ ေရာမအင္ပါရာ ကြန္စတန္တီႏုိမွ ခရစ္ယာန္ဘာသာတရားကုိ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ျခင္းရပ္တန္႔ကာ တရား၀င္၀တ္ျပဳကုိးကြယ္ေစခဲ့ျပီးေနာက္မွာေတာ့ ထုိအင္ပါရာမင္း၏မ်က္ႏွာသာေပးမႈ႔ႏွင့္အတူ ခရစ္ယာန္ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားက ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းေတာ္ၾကီးအခ်ိဳ႔ကုိ ထုိဘာစီလီကာမ်ားအား အတုယူကာ တည္ေဆာက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အထူးသဒၶါၾကည္ညိဳထုိက္သည့္ေနရာမ်ား၊ သာသနာ၏အထူးဂုဏ္ျပဳထုိက္သည့္ ရဟႏၶာၾကီးမ်ား၏ ေနရာမ်ားကုိ ဘာစီလီကာအျဖစ္ေဆာက္လုပ္ကာ ဂုဏ္ျပဳလ်က္ရ်ိပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘုရားဖူးေနရာမ်ားတြင္ ခရစ္ေတာ္၊ မယ္ေတာ္မာရိယာမွအစ ရဟႏၶာသူေတာ္စင္ၾကီးမ်ား၏ အသုံးအေဆာင္တစ္ခုခု၊ Relic (ပဌနာ)တစ္ခုခု ထားရွိျပီး ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးမွ ဘာစီလီကာၾကီး၊ ဘာစီလီကာငယ္ စသျဖင့္ ေခါင္းစီးတပ္ေပးပါတယ္။ ထုိ႔အတူ ျပင္သစ္ျပည္မွ လုဒ္ျမိဳ႕လုိ၊ ေပၚတူဂီမွ ဖာတီမာရြာလုိ တန္ခုိးေတာ္မ်ားျဖစ္ေပၚရာေနရာေတြမွာလည္း ဘာစီလီကာမ်ားေဆာက္လုပ္ကာ အထူးသဒၶါၾကည္ညိဳမႈ႔မ်ားေပးေစပါတယ္။ ထုိ႔ေနာက္ Shrine ဟူ၍ ဘုရားဖူးေနရာအျဖစ္လည္း ၎၏စံခ်ိန္စံႏႈန္းမ်ားမွီေသာအခါ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးမွ တရား၀င္သတ္မွတ္ေၾကျငာေပးပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကမၻာႏွင့္ခ်ီ၍ တန္ခုိးေတာ္မ်ားျဖစ္ေပၚေနသည့္အတြက္ အခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ ေဒသခံေတြသာသိတဲ့ ဘုရားဖူးေနရာေတြလည္း အမ်ားၾကီးရွိေနပါတယ္။

ကမၻာတ၀ွမ္းလုံးမွာ ဘာစီလီကာငယ္ေပါင္း ၁၄၀၀ေက်ာ္ရွိျပီး ၎တုိ႔ထဲမွ ၅၂၇ ဘာစီလီကာငယ္ဟာ အီတလီတႏုိင္ငံတည္းမွာပင္ ရွိေနပါတယ္။

မေနာေအာင္