ပဥၥမ၀ါတြင္း တနဂၤေႏြေန႕ ကမၼဌာန္းရႈ႕ခ်က္

သြားေလာ့။ ေနာက္တစ္ဖန္ အၿပစ္မၿပဳေလႏွင့္။ (သံေယာဟန္ ၈း၁-၁၁)

အၿပစ္သားဘ၀မွာ ဘယ္ႏွစ္ခါေပ်ာ္ရႊင္ဖူးပါသလဲ။ ထုိ႕အၿပင္ မိမိတုိ႕က်ဴးလြန္မိေသာ အၿပစ္မ်ားကုိလည္း ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္သတိမူမိပါသလဲ။ ထုိအၿပစ္မ်ားအတြက္လည္း အၿပစ္ခြင့္လႊတ္ၿခင္းခံရဖုိ႕ ေတာင္းတေမွ်ာ္လင့္ မိဖူးပါသလား။ ေမးခြန္းမ်ားစြာက ကၽြႏု္ပ္တုိ႕စိတ္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေနပါတယ္။ ထုိေၾကာင့္ ဘ၀အေၿဖတစ္ခု ရရွိဖုိ႕အတြက္ ယေန႕ သံေယာဟန္က်မ္းတြင္ေဖာ္ၿပထားေသာ ႏႈတ္ေတာ္ထြက္ တရားေတာ္ကုိ အတူတကြ ေထာက္ရႈ႕ၾကည့္ဖုိ႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။

ယေန႕ သံေယာဟန္က်မ္းတြင္ ခရစ္ေတာ္၏အေတြ႕အၾကဳံတစ္ခုကုိ မွတ္တမ္းတင္ေရးသား ေဖာ္ၿပထားပါတယ္။ ဤၿဖစ္ရပ္တြင္ လူႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားႏွင့္ တရားစီရင္မွဴးတစ္ဦးကုိ ေတြ႕ရွိရမည္ၿဖစ္ပါတယ္။ ပထမလူအမ်ိဳးအစားကေတာ့ အၿပစ္က်ဴးလြန္စဥ္ဖမ္းမိခဲ့ေသာ အၿပစ္သည္အမ်ိဳးသမီးၿဖစ္ၿပီး ဒုတိယလူအမ်ိဳးအစားမွာ မိမိတုိ႕ကုိယ္တုိင္အၿပစ္သားမ်ားၿဖစ္ေသာ္လည္း သူတစ္ပါး၏အၿပစ္ကုိ စီရင္လုိသည့္ လူတစ္စုပင္ၿဖစ္ပါတယ္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕အတြက္ ခြန္အားၿဖစ္စရာအေၾကာင္းမွာ တရားမွ်တသည္ထက္ ေမတၱာတရားႏွင့္ၿပည့္ၿပီး ၪာဏ္ပညာၿပည့္စုံစြာ တရားစီရင္ေပးသည့္ တရား စီရင္မွဴးၾကီး ခရစ္ေတာ္ပင္ ၿဖစ္ပါတယ္။

(၁) ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ကုိယ္တုိင္ အၿပစ္သားမ်ားၿဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

(၂) ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ကုိယ္တုိင္ အၿပစ္သားၿဖစ္ေသာ္လည္း အၿခားေသာအၿပစ္သားမ်ားကုိ စီရင္လုိသူမ်ား ၿဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

ဤႏွစ္မ်ိဳးထဲမွ မည္သည့္အမ်ိဳးအစားပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဤႏွစ္မ်ိဳးလုံးသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕အား ဘ၀ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းမွ ကင္းေ၀းေစပါတယ္။ သန္႕ရွင္းေၿဖာင့္မတ္ၿခင္းမွလည္း ကင္းေ၀းေစပါတယ္။ ထုိေၾကာင့္ ၾသတၱပၸစိတ္လည္း ရွင္းလင္းမႈရွိမည္ မရွိေစဘဲ ဘ၀လမ္းေလွ်ာက္လွမ္းရာ ေၿခလွမ္းမ်ား မွန္ကန္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းေပ်ာက္ဆုံးၿခင္းသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ဘ၀ေသဆုံးရာ အစၿဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာပါတယ္။ မိမိဟာအၿပစ္သားပါဆုိလွ်င္ မည္သူမွ် ေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းဆုိတာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ဘ၀ ေရွ႕ဆက္ဖို႕ခြန္အားၾကီးတစ္ခု ၿဖစ္ပါတယ္။ ထုိေၾကာင့္ ယေန႕တရားေတာ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕အား စစ္မွန္ေသာ၊ ၾသတၱပၸရွင္းေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ႕ေပးႏုိင္ရန္ တံခါးၿဖစ္ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္၏ ဂရုဏာတရားႏွင့္ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာဟာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕လူေတြက်င့္သုံးေနေသာ တရားမွ်တၿခင္းစာအုပ္ထက္ ပုိပါတယ္။

မိမိမွာအၿပစ္ရွိေနလုိ႕ မရွက္ပါနဲ႕။ မိမိပတ္၀န္းက်င္မွာ ကုိယ္လုိသူမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ သုိ႕ေသာ္လည္း ထုိအၿပစ္သားဘ၀မွ ရုန္းထြက္ၿခင္းက မိမိတုိ႕ပတ္၀န္းက်င္က မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ အတုယူစရာ သူရဲေကာင္းပင္ ၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဤသည္ပင္ ရဟႏၱာတုိ႕၏ က်င့္စဥ္မ်ားပင္ ၿဖစ္ပါတယ္။အၿပစ္သားမ်ားအေပၚ ခရစ္ေတာ္၏သေဘာထားမွာလည္း ရွင္းလင္းပါတယ္။ အထက္ပါလူႏွစ္မ်ိဳးလုံး၊ ဒါမွမဟုတ္ အၿပစ္သားႏွစ္မ်ိဳးလုံးအား သင့္ေလ်ာ္စြာ ဆုံးၿဖတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ “သင္တုိ႕ထဲတြင္ အၿပစ္ကင္းသူသည္ ဦးစြာပထမ သူမကုိ ေက်ာက္ခဲႏွင့္ ေပါက္ေစ” ။ အဘယ္အၿပစ္သားက တၿခားအၿပစ္သားကုိ စီရင္၀ံ့ပါအံ့နည္း။ ထုိ႕အၿပင္ ခရစ္ေတာ္သည္လည္း သူမအား “ငါသည္လည္း သင့္ကုိအၿပစ္ဒဏ္ မစီရင္ေတာ့ၿပီ။” ဟု၍ ခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့ေလသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ဘ၀တြင္ စာနာတတ္လွ်င္ ဥပေဒစာအုပ္ လုိမည္မဟုတ္ေတာ့ပါ။ သုိ႕ေသာ္လည္း လူသားဘ၀မုိ႕ ၿပည့္စုံၿခင္းမရွိ၊ အတၱတုိ႕ လႊမ္းမုိးခံရတတ္သည္မုိ႕ အခ်င္းခ်င္းကာကြယ္ရန္ ဥပေဒေပၚေပါက္လာရၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။ သုိ႕ေသာ္လည္း ခရစ္ေတာ္၏ တရားစကားကေတာ့ “သြားေလာ့။ ေနာက္တဖန္အၿပစ္မၿပဳေလႏွင့္။” တဲ့။

ဤ၀ါတြင္းကာလအတြင္း စစ္မွန္ေသာ ေနာင္တတရားႏွင့္ အၿခားသူမ်ားကုိလည္း မိမိတုိ႕၏ အတၱၿဖင့္ မစီရင္ၾကဘဲ ေမတၱာတရားႏွင့္သာ စီရင္ၾကၿပီး အၿပစ္သားကုိယ္လုိသူမ်ားကုိလည္း လမ္းေကာင္းသုိ႕ ဆြဲေခၚႏုိင္ေစကာ ရဟႏၱာတုိ႕၏လမ္းစဥ္ၿဖင့္ အသက္ရွင္သြားႏုိင္ၾကပါေစ။

ကုိရင္(ဒိုမီနီကန္)