ေခၚေတာ္မူျခင္းအစ တရားေထာက္ျခင္းက

ဘုရားသခင္၏ သာသနာ႔အမႈေတာ္ကိုထမ္းေဆာင္ႏိုင္ရန္ ေခၚေတာ္မူျခင္းရရွိေစဖို႔ အဓိကလမ္းၫႊန္ ပံ့ပိုးေပးသည့္အရာမွာ ကေလးသူငယ္မ်ား၏ တရားေထာက္ျခင္း( Assistant of Mass) က႑တစ္ခုသည္အပါအဝင္ျဖစ္ေပသည္။ ကေလးသူငယ္တေယာက္၏ ေခၚေတာ္မူျခင္းအစသည္ တရားေထာက္ျခင္းမွျဖစ္ေပၚလာသည္ဟု ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးမွဩဝါဒတခုတြင္မိန္႔ ၾကားခဲ့ပါသည္။ မွန္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကေလးသူငယ္မ်ားသည္ အတုျမင္၊အတက္သင္သည့္ အက်င့္ ဆႏၵေလးေတြရွိတက္သည္။ ကေလးသူငယ္အ႐ြယ္သည္ တုလြယ္တက္လြယ္သည့္အ႐ြယ္လည္း ျဖစ္ေပသည္။ တံငါနားနီးတံငါ၊ မုဆိုးနားနီးမုဆိုး ဆိုသည့္စကားပုံအတိုင္း ကေလးသူငယ္တို႔၏ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခံယူခ်က္မ်ားသည္ သူတို႔ရွင္သန္ႀကီးျပင္းရာ ပတ္ဝန္းက်င္ေပၚတြင္မ်ားစြာ မူတည္ေနပါသည္။ ထို႔အတူပင္ ေန႔စဥ္မစၧား တရား၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တနဂၤေႏြေန႔မစၧား တရားမ်ား၌ေသာ္လည္းေကာင္း ပုံမွန္တရားေထာက္ေနေသာ ကေလးတစ္ေယာက္သည္ ရဟန္းဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ မစၧားတရားက်င္းပပုံ၊ ဩဝါဒေပးပုံ၊ အေသြးေတာ္အသားေတာ္ဖန္ဆင္းပုံ၊ ပရိတ္သတ္မ်ားအား ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေဝေပးပုံေလးမ်ားကို အနီးကပ္ေတြ႕ျမင္ရကာ အတုယူခ်င္စိတ္မ်ား ၿဖစ္ေပၚလာေလသည္။ မိမိသည္လည္း တခ်ိန္က်လၽွင္ ထိုကဲ့သို႔ျပဳလုပ္ရလၽွင္ ေကာင္းေပမည္ဟု စိတ္ကူးေလးမ်ား ထြက္ေပၚလာတက္သည္။

စာေရးသူငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကဆိုလၽွင္ တနဂၤေႏြေန႔ ဘုရားေက်ာင္းဆင္းၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္လၽွင္ ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္အတူ မစၧားတရားေဟာတမ္းကစားခဲ့ဖူးပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ သာသနာျပဳတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္သည့္စိတ္(ေခၚေတာ္မူျခင္း)သည္ တရားေထာက္ျခင္းမွ မ်ားေသာအားျဖင့္ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။ အျခားေသာနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္လည္း ေခၚေတာ္မူျခင္းခံရသည္ မ်ားရွိပါေသာ္လည္း တရားေထာက္ျခင္းအားျဖင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေခၚေတာ္မူျခင္းသည္ ပို၍နီးစပ္ေလသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားသည္ တရားေထာက္ျခင္းကို အလြန္ပင္ႏွစ္သက္ ၾကေလသည္။ စာေရးသူဆိုလၽွင္ အသက္ ၂၂ ႏွစ္ထိပင္ တရားေထာက္ခဲ့ဖူးပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တရားေထာက္ျခင္းသည္ ပရိတ္သတ္ထက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးႏွင့္နီးကပ္စြာေနရ ျခင္းႏွင့္ မိမိကိုယ္ကို သိၾကားတမန္ေလးမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ျမင့္ျမတ္သည္ဟု ထင္မွတ္ၾကသည္။ တရားေထာက္ကေလးမ်ားသည္ ပလႅင္ေပၚမွ သိၾကားတမန္ေလးမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ မိဘမ်ားသည္ မိမိတို႔ ကေလးမ်ားပလႅင္ေပၚတြင္ တရားေထာက္ေနသည္ကိုေတြ႕ျမင္ရလၽွင္ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ကာ ဂုဏ္ယူၾကပါသည္။

သို႔ေသာ္ေခတ္ကာလေတြတိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမၽွ နည္းပညာေတြ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာသည္ႏွင့္အမၽွ ကေလးသူငယ္မ်ားစိတ္ဝင္စားမႈ အားနည္းလာသည္မွာ တရားေထာက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာပုဂၢိဳလ္တို႔မွာ တရားေထာက္ျခင္းကို အေရးမႀကီးသည့္အပိုင္းဟု ထင္မွတ္ၾကေလသည္။ ကေလးသူငယ္မ်ား တရားေထာက္ျခင္းတြင္ စိတ္ဝင္စားမႈအားနည္းလာသည့္ အဓိက အေၾကာင္းရင္းမ်ားစြာရွိပါသည္။ ထိုသို႔ေသာအေၾကာင္းရင္းမ်ားစြာထဲမွ ျဖစ္ႏိုင္ ေခ်ရွိသည့္ အေၾကာင္းရင္းမွာ မိဘမ်ား၏တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္မႈ အားနည္းလာျခင္းသည္ ပထမအခ်က္ပင္ျဖစ္ေလသည္။ မိဘမ်ားသည္ မိမိတို႔သားသမီးေလးမ်ားကို ဘုရားေက်ာင္းပုံမွန္တက္ တက္ရန္၊ တရားေထာက္တက္ရန္ သက္ျပႏႈိးေဆာ္သင့္ပါသည္။ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားတြင္ အခ်ိဳ႕ေသာဘုရားေက်ာင္းမ်ာတြင္ ၾကည့္လိုက္ပါက မစၧားတရားပူေဇာ္ေနခ်ိန္တြင္ ကေလးသူငယ္အမ်ား စုမွာ ဘုရားေက်ာင္းျပင္ပတြင္ ေဆာ့ကစားေနၾကသည္ကိုသာ ေတြ႕ရေလသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာဘုရားေက်ာင္းမ်ားမွာဆိုလၽွင္ မစၧားတရားတြင္တရားေထာက္မည့္သူ တစ္ေယာက္မၽွမရွိသည္ကို ဝမ္းနည္းစြာေတြ႕ရွိရေလသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားမွာတနဂၤေႏြေန႔မစၧားပူေဇာ္ျခင္း၌ပါဝင္ေနရမည့္အစား ေခတ္ကာလ၏ေရစီးေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဂိမ္းဆိုင္မ်ား၊ အင္တာနက္ဂိမ္း ( Net Game ) ဆိုင္မ်ားတြင္သာ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနသည္ကိုေတြ႕ရေလသည္။

ဤသို႔ကေလးသူငယ္မ်ား လမ္းမွားမေရာက္ရေလေအာင္၊ ကေလးသူငယ္မ်ား၏ ဝိညာဥ္ေရးရာ၌ အားနည္း မႈမရွိရေလေအာင္ မိဘမ်ားသည္ တက္ႏိုင္သမၽွ ပဲ့ျပင္ထိန္းေက်ာင္းေပးရန္လိုအပ္ပါသည္။ ပုံမွန္ဘုရားေက်ာင္းတက္ႏိုင္ရန္၊ မစၧားတရား၌ပါဝင္ တရားေထာက္တက္ရန္ သင္ျပေပးရန္လို အပ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ကေလးသူငယ္မ်ားသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ကမၻာႀကီး၏ အနာဂတ္ၾကယ္ပြင့္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ စိတ္ဝင္စားမႈအားနည္းသည့္ ဒုတိယအခ်က္မွာ ေက်ာင္းထိုင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။

ကေလးမ်ားတရားေထာက္ခ်င္သည့္စိတ္ျဖစ္ေပၚလာရန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ဆြဲေဆာင္မႈမ်ားလည္း လိုအပ္ေပသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ကေလးမ်ားသည္ တရားေထာက္ခ်င္ပါေသာ္လည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးအခ်ိဳ႕သည္ တရားေထာက္ကေလးသူငယ္မ်ား ပလႅင္ေပၚတြင္တရားေထာက္မွားသည့္အခါ ေအာ္ဆူျခင္း၊ လူထုပရိတ္သတ္ အေရွ႕တြင္ ေခါင္းေခါက္ျခင္း၊နား႐ြက္ဆြဲျခင္း စသည့္ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲသည့္အမူအက်င့္မ်ားေၾကာင့္ ကေလးမ်ားသည္ေၾကာက္လန္႔၍ တရား မေထာက္ေတာ့ျခင္း၊ လူထုပရိတ္သတ္ေရွ႕တြင္ ထိုသို႔ျပဳမူျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ရွက္၍ တရား မေထာက္ေတာ့ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေနၾကသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ ကေလးသူငယ္မ်ားအား တရားမေထာက္မွီ သဃၤန္းလဲခန္း(Sacrity) အတြင္း၌ တရားေထာက္လၽွင္ျပဳလုပ္ရမည့္အရာမ်ားကို ႀကိဳတင္မွာၾကားျခင္း၊ ပလႅင္ေပၚတြင္ တရားေထာက္မွားသည့္အခါ ပလႅင္ေပၚတြင္ ဆူျခင္း၊ အရွက္ရေအာင္ျပဳျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ပဲ မစၧားတရားၿပီးသည့္အခါ၌သာ သဃၤန္းလဲခန္းအတြင္း၌ ဆိုဆုံးမျခင္း၊ တရားေထာက္ၿပီးသည့္အခါ ကေလးသူငယ္မ်ားအား ဆုေငြခ်ီးျမႇင့္ျခင္း၊ မုန္႔ေကၽြးျခင္းမ်ား၊ တစ္ႏွစ္တာပတ္လုံး ပုံမွန္ တရားေထာက္ခဲ့သည့္ ကေလးသူငယ္မ်ားအား ပရိတ္သတ္ေရွ႕၌ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ေလးမ်ားေပးအပ္ျခင္းစသည့္ (Facility) ဝန္ေဆာင္မႈေလးမ်ားျပဳလုပ္ကာ ကေလးသူငယ္မ်ားအား တရားေထာက္လာေစရန္ ဆြဲေဆာင္မႈမ်ားလိုအပ္ေပသည္။ စိတ္ဝင္စားမႈအားနည္းသည့္ တတိယအခ်က္မွာ ကေလးသူငယ္မ်ားသည္ ရွက္ေၾကာက္ ရမည့္အရာမဟုတ္ပဲ ရွက္ေၾကာက္ေနျခင္း ႏွင့္ အျခားေသာကေလးသူငယ္မ်ားအား ေနရာမေပးပဲ တရားေထာက္ေနက် လူမ်ားသာေနရာယူထားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ကေလးသူငယ္ဘ၀သည္ ျဖဴစင္သည္၊ လြတ္လပ္သည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕ေသာကေလးသူငယ္မ်ားသည္ တရားေထာက္ျခင္းကို ရွက္စရာအျဖစ္ျမင္ေနၾကသည္။ လူထုပရိတ္သတ္မ်ားေရွ႕တြင္ တရားေထာက္ရမည္ကို ရွက္ရမည့္အ႐ြယ္မဟုတ္ပဲ ရွက္ေနၾကသည္။ ဤအခ်က္ကို မိဘမ်ားအေနျဖင့္ ျပဳျပင္ေပးသင့္သည္။

အခ်ိဳ႕ေသာဘုရားေက်ာင္းမ်ားတြင္ တခါမွတရားမေထာက္ဖူးေသာကေလးမ်ားသည္ တရားေထာက္ခ်င္ပါေသာ လည္း စီနီယာက်ေသာ တရားေထာက္မ်ားသည္ ကေလးအသစ္မ်ားကိုေနရာမေပးျခင္း၊ ႏိုင္ထက္စီးနင္းျပဳျခင္းမ်ားကို ေတြ႕ေနရေလသည္။ ဤသို႔မျဖစ္ရေလေအာင္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားတြင္ တာဝန္က်ေသာ သီလရွင္၊ ဘရာသာရ္ (သို႔) ဓမၼဆရာမ်ားသည္ တရားေထာက္မည့္သူမ်ားကို ေန႔စဥ္ သို႔မဟုတ္ အပတ္စဥ္ အလွည့္က်ေ႐ြးခ်ယ္ေပးျခင္း၊ တရားေထာက္တက္သည့္ ကေလးႏွင့္ မေထာက္တက္သည့္ကေလးမ်ားကိုတြဲ၍ တရားေထာက္သင္ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေပးသင့္ပါသည္။ အားနည္းေနသည့္အခ်က္မ်ားကို ျပဳျပင္ၾကမည္ဆိုပါက မစၧားတရားတြင္ တရားေထာက္မရွိေတာ့သည့္ အျဖစ္အေျခအေနမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ပါလိမ့္မည္။ တရားေထာက္ကေလးမ်ားသည္ ပလႅင္ေပၚမွ သိၾကားတမန္ေလးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔သည္ သခင္ေယဇူး ၏ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကို အနီးကပ္ကူညီရျခင္း၊ သခင္ေယဇူး၏ အေသြးေတာ္အသားေတာ္ကို အနီးကပ္ဖူးေျမာ္ရျခင္းႏွင့္ လူထုပရိတ္သတ္ထက္ ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ကို ပထမဦးစြာပင့္ယူရျခင္း စသည့္ မြန္ျမတ္လွေသာအခြင့္ထူးမ်ားရရွိေလသည္။

သခင္ေယဇူးသည္ မိမိထံသို႔ကေလးသူငယ္မ်ားလာေရာက္သည္ကို တပည့္ေတာ္ႀကီးမ်ားမွ ဟန္႔တား ေသာ္လည္း သခင္ေယဇူးသည္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာစြာႀကိဳဆိုသကဲ့သို႔ မိမိကို ေအာက္ေမ့သတိရက်င္းပသည့္ မစၧားတရားေတာ္တြင္ ကေလးသူငယ္မ်ားကို ပါဝင္ကူညီရန္ သခင္ေယဇူး အလိုရွိေတာ္မူသည္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ျငင္းဆန္၍မရေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ေခၚေတာ္မူျခင္း၏ ပထမဆုံးေျခလွမ္းျဖစ္ေစမည့္ တရားေထာက္ျခင္း၌ ကေလးသူငယ္မ်ားစိတ္ဝင္စားစြာ ပါဝင္လာႏိုင္ရန္ မိဘမ်ား၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား၊ တာဝန္ရွိဓမၼဆရာမ်ားတို႔ အေနျဖင့္ လမ္းၫႊန္ကူညီသင္ျပေပးၾကပါရန္ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္လိုက္ပါသည္။

ၾသဂက္စတင္း စည္သူ (စိန္ဂ်ိဳးဇက္-ဖယ္ခုံ)