ကမာၻ႕လူငယ္မ်ားေန႕ပြဲေတာ္ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးႏွင့္ လူငယ္မ်ား သန္းေခါင္ယံ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳျခင္း အစီအစဥ္။

ကမာၻ႕လူငယ္မ်ားေန႕ပြဲေတာ္ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးႏွင့္ လူငယ္မ်ား သန္းေခါင္ယံ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳျခင္း အစီအစဥ္။

ကမာၻ႕လူငယ္မ်ားေန႔ပြဲေတာ္ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးႏွင့္ လူငယ္မ်ား ဒုကၡစရိယာကားတိုင္လမ္း အတူတကြ ေလွ်ာက္လမ္းျခင္း အခမ္းအနား။

ကမာၻ႕လူငယ္မ်ားေန႔ပြဲေတာ္ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးႏွင့္ လူငယ္မ်ား ဒုကၡစရိယာကားတိုင္လမ္း အတူတကြ ေလွ်ာက္လမ္းျခင္း အခမ္းအနား။

ကမၻာ့လူငယ္မ်ားေန႕ပဲြေတာ္ ဖြြင့္ပြဲ အခမ္အနား

၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဘရာဇီးလ္ႏုိင္ငံမွာက်င္းပတဲ့ ကမၻာ့လူငယ္မ်ားေန႕ပဲြေတာ္ ဖြြင့္ပြဲ အခမ္းအနား

ကမၻာ့လူငယ္မ်ားေန႕ သမိုင္းက်ဥ္း

ကမၻာ့လူငယ္မ်ားေန႕ကုိ ကက္သလစ္ အသင္းေတာ္မွ ဦးစီး ဦးေဆာင္ က်င္းပေလ့ရွိေၾကာင္း ကမၻာတ၀ွမ္းမွာ သိထားၾကပါတယ္။ လူေတြကေတာ့ ဒါဟာ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး ဒုတိယေၿမာက္ ဂၽြန္ေပါလ္ရဲ႕ အေကာင္းဆုံး စတင္ဖန္တီးခဲ့မႈ႕ဟု ခ်ီးမြမ္းေလ့ ရွိပါတယ္။ သုိ႕ေသာ္လည္း ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး ကုိယ္တုိင္ကေတာ့ ဒါဟာ လူငယ္ေတြ ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ ဖန္တီးမႈ႕ ၿဖစ္ပါတယ္ဆုိၿပီး ၿပန္လည္ ခ်ီးမြမ္းေလ့ရွိၿပန္တယ္။ ဘယ္လုိပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ပါ - ယေန႕အခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီ ကမၻာ့လူငယ္မ်ားေန႕ပြဲေတာ္ၾကီးဟာ ထြန္းထြန္းေတာက္ေတာက္၊ ကမၻာတ၀ွမ္း သတင္းေကာင္းေတြ ပါးေနပါၿပီ။

၁၉၈၃-၈၄ ခုႏွစ္၏ ေမတၱာပန္း တနဂၤေႏြေန႕၌ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး ဒုတိယေၿမာက္ဂၽြန္ေပါလ္ဟာ ထူးထူးၿခားၿခား လူငယ္ မ်ားစြာႏွင့္ေတြ႕ဆုံဖုိ႕ အတြက္ အခမ္းအနားေလး တစ္ခု ၿပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိအခမ္းအနားကုိ စီစဥ္သူေတြကေတာ့ လူငယ္ေပါင္း ၆ေထာင္ခန္႕ တက္ေရာက္ လာမယ္လုိ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေပမယ့္ အခမ္းနားတြင္ လူငယ္ေပါင္း ႏွစ္သိန္းငါးေသာင္း တက္ေရာက္ ပါ၀င္လာပါတယ္။

၁၉၈၅ ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာ့ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ၾကီးမွ အၿပည္ၿပည္ဆုိင္ရာ လူငယ္မ်ားႏွစ္ အၿဖစ္ ေၾကၿငာခဲ့အၿပီး ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးသည္လည္း အသင္းေတာ္ အေနၿဖင့္ လူငယ္ မ်ိဳးဆက္အတြက္ မည္မွ် တန္ဖုိးထားေၾကာင္း၊ ဂရုစုိက္ေၾကာင္း အသိေပးသလုိၿဖစ္ေအာင္ ၎ႏွစ္ ေမတၱာပန္း တနဂၤေႏြတြင္ လူငယ္မ်ားႏွင့္ ထပ္မံေတြ႕ဆုံပြဲ ၿပဳလုပ္ဖုိ႕ စီစဥ္ ခဲ့ပါတယ္။ ထုိႏွစ္အခမ္းနားတြင္ လူငယ္ေပါင္း သုံးသိန္းဟာ ေရာမၿမိဳ႕သုိ႕ လာေရာက္ၾကၿပီး ဘုရားဖူးရင္း ဆုေတာင္းရင္း စိန္ပီတာ ရင္ၿပင္ေတာ္တြင္ အခမ္းနားကုိ ပါ၀င္ တက္ေရာက္လာေၾကာင္း ေတြ႕ရပါတယ္။

 ထုိ အခမ္းအနားႏွစ္ခု ၿပဳလုပ္အၿပီးမွာေတာ့ လူငယ္ေပါင္းမ်ားစြာဟာ ၎တုိ႕၏ စိတ္ထဲမွာ တခုခု ဆာေလာင္ ငတ္မြတ္ေနမွန္း ရိပ္မိလာၾကတယ္။ သူတုိ႕ဘာေၾကာင့္မ်ား အဲဒီ အခမ္းအနားကုိ အဲဒီေလာက္ လူအုပ္ၾကီးအၿဖစ္ သြားမိေနၾကတာလဲ ဆုိတာ ေမးခြန္း တစ္ခုၿဖစ္ေနတယ္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး ကေတာ့ လူငယ္ေတြကုိ ေမးလုိက္ပါတယ္- ယခုလုိ ေရာမၿမိဳ႕မွာ ဘုရားဖူးလာရင္း လူငယ္အခမ္းနားမွာ ပါ၀င္လာတာဟာ သင္တုိ႕ စိတ္ႏွလုံးသားထဲမွာ ခရစ္ေတာ္ကုိမ်ား သူရဲ႕ အံ့ဖြယ္ရာေတြထဲမွာ ရွာေဖြေနၾက သလား။ မွန္ပါတယ္ - သင္တုိ႕ဟာ အမွန္တရားရဲ႕ ၿပည့္စုံမႈ႕မွာ ရွာေဖြေနၾကတာပါ။ အဲဒီ အမွန္တရားဟာလည္း လူသား သမုိင္း တခြင္မွာ ခရစ္ေတာ္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ၿဖစ္ပါတယ္။

ထုိေနာက္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္မွာေတာ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ကုိ ၿဖည့္ဆည္းေပးရင္း ကမၻာ့ လူငယ္မ်ားေန႕ကုိ သာသနာ အသီးသီးမွာ က်င္းပေစခဲ့ပါတယ္။ ထုိေနာက္ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အၿပည္ၿပည္ဆုိင္ရာ ကမၻာ့ လူငယ္မ်ားေန႕ကုိ အာဂ်င္တီးနားႏုိင္ငံ၊ ဘူအဲေနာ့စ္ အုိင္ရက္စ္မွာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ထို ကမၻာ့လူငယ္မ်ားေန႕ အတြက္ သတင္းေကာင္းမွာ “ ခရစ္ေတာ္၏ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ၌ သက္ေသ ခံၾကေလာ့။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိ ၾကဲေသာသူႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းၿခင္းကုိ တည္ေဆာက္သူမ်ား ၿဖစ္ၾကေလာ့။” ဟူ၍ ၿဖစ္ပါတယ္။ 

၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ စပိန္ႏုိင္ငံ၊ ဆန္တီယာဂုိေဒ ကြန္ပုိစေတလာၿမိဳ႕မွာ က်င္းပခဲ့ၿပီး ေဆာင္ပုဒ္မွာ “ ရဟႏၱာမ်ား ၿဖစ္ဖုိ႕ မေၾကာက္ၾကႏွင့္” ၿဖစ္ပါတယ္။

၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ပုိလန္ႏုိင္ငံ၊ ခ်က္စတုိခုိ၀ါၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ က်င္းပခဲ့ၿပီး ေဆာင္ပုဒ္မွာ “ သင္တုိ႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ ကမၻာၾကီးကုိ ေတာင္းဆုိတတ္သူ ၿဖစ္ပါေစ။ ပထမဆုံး မိမိကုိယ္ကုိ ေတာင္းဆုိတတ္သူ ၿဖစ္ပါေစ။ ဘုရားသခင္ ကေလးငယ္မ်ား ၿဖစ္ၾကေလာ့။ ထုိေနာက္ ဂုဏ္ယူၾကေလာ့။” ဟူ၍ ၿဖစ္ပါတယ္။ 

၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အေမရိကရွိ ကုိလုိယာဒုိၿပည္နယ္မွ ဒမ္ဗားၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ က်င္းပခဲ့ၿပီး ေဆာင္ပုဒ္မွာ “ခရစ္ယာန္ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ၏ လူေနမႈ႕ကုိ တည္ေဆာက္ဖုိ႕ သင္တုိ႕ရဲ႕ ငယ္ရြယ္သည့္ အားအင္သစ္ေတြကုိ လွဴဒါန္းပါ။ ၿဖဴစင္ ရုိးသားသူမ်ား၊ အားနည္းသူမ်ား၊ ဆင္းရဲသားမ်ားႏွင့္ ဖိႏွိပ္ခံမ်ားအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကုိ သက္ေသခံၾကေလာ့။” ဟူ၍ ၿဖစ္ပါတယ္။

၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အေရွ႕ေတာင္ အာရွရွိ ဖီလစ္ပုိင္ႏုိင္ငံ၊ မနီလာၿမိဳ႕မွာ က်င္းပခဲ့ၿပီး လူငယ္ေပါင္း ငါသန္းခန္႕ တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိအခမ္းနားဟာ ကမၻာ့ ပရိတ္သပ္ အမ်ားဆုံး တက္ေရာက္သည့္ ၿဖစ္ရပ္ အၿဖစ္ ဂီးနက္စ္ ကမၻာ့မွတ္တမ္းမ်ားအဖြဲ႕မွ အသိမွတ္ၿပဳ ခဲ့ပါတယ္။

၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ၿပင္သစ္ႏုိင္ငံ၊ ပဲရစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ က်င္းပ ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အီတလီႏုိင္ငံ၊ ေရာမၿမိဳ႕ေတာ္မွာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၂ မွာေတာ့ ကေနဒါႏုိင္ငံ၊ တုိရမ္တုိၿမိဳ႕ေတာ္မွာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံ၊ ကုိလြန္းၿမိဳ႕ေတာ္မွာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ထုိပြဲေတာ္မွာပဲ ေသာမတ္စ္ ေဂၿဗရယ္မွ ကမၻာ့ မစၧားဟူ၍ Kyrie ကုိေရးစပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ၾသစေတးလ်မွာ က်င္းပခဲ့ၿပီး ေဆာင္ပုဒ္မွာ “သင္တုိ႕သည္ သန္႕ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ ဘုရား ဆင္းၾကြလာသည့္ အခါ တန္ခုိးေက်းဇူးေတာ္ကုိ ခံယူ ၾကရလိမ့္မည္။ ထိုေနာက္ သင္တုိ႕သည္ ငါ၏ သက္ေသခံမ်ား ၿဖစ္ၾကလိမ့္မည္။” ဟူ၍ ၿဖစ္ပါတယ္။

 
၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာ့ လူငယ္မ်ားေန႕ကုိ စပိန္ႏိုင္ငံ၊ မက္ဒရစ္ၿမိဳ႕မွာ က်င္းပခဲ့ၿပီး ေဆာင္ပုဒ္မွာ “သင္တုိ႕၏ ဘ၀ အသက္တာကုိ ေယဇူးခရစ္ေတာ္၌ အေၿခခံ၍ တည္ေထာင္ၾကေလာ့။ ယုံၾကည္ၿခင္း၌ ခုိင္ၿမဲၾကေလာ့။” ဟူ၍ ၿဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ေပါင္း ႏွစ္သန္းေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ယခုႏွစ္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ကမၻာ့လူငယ္မ်ားေန႕ကုိ ဘရာဇီးလ္ႏုိင္ငံမွာ က်င္းပမွာၿဖစ္ၿပီး ေဆာင္ပုဒ္မွာ “ သြား၍ လူမ်ိဳးတကာတုိ႕အား ငါ၏ တပည့္မ်ား ၿဖစ္ေစၾကေလာ့” ဟူ၍ ၿဖစ္ပါတယ္။

မေနာေအာင္

က်မ္းစာတခုတည္း လုံေလာက္ႏုိင္ၿပီလား

ညီငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေမးလာပါတယ္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တေတြ က်မ္းစာတစ္ခုတည္းၿဖင့္ ကယ္တင္ၿခင္းကုိ ရယူႏုိင္ပါသလားတဲ့။

ဒီလုိေမးလာတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ ကၽြႏု္ပ္ေၿပးၿမင္မိတာကေတာ့ ေယဇူးခရစ္ေတာ္ အခ်ိန္ကာလက က်မ္းတတ္ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြပါပဲ။ ထုိက်မ္းတတ္ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြႏွင့္ ေယဇူးခရစ္ေတာ္ဟာ အၿမဲတမ္းလုိလုိ အခ်င္းမ်ားေနတာကုိေတြ႕ရၿပီး ခရစ္ေတာ္က ထုိက်မ္းတတ္ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြကုိ ေ၀ဖန္ေထာက္ၿပေလ့ ရွိတာကုိလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီေလာက္ က်မ္းစာကုိ တဖက္ကမ္းေရာက္ေအာင္ နားလည္ တတ္ကၽြမ္း ေနသူေတြၿဖစ္ေနၿပီး ဘာေၾကာင့္မ်ား ကယ္တင္ၿခင္းရဖုိ႕ ခက္ခဲ လြန္းေနခဲ့ၾကပါသလဲ။

 ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ က်မ္းစာ တစ္ခုတည္းၿဖင့္ ကယ္တင္ၿခင္းကုိ ရယူႏုိင္ဖုိ႕ ခဲယင္းေနပါလိမ့္မယ္။

တကယ္ေတာ့္ ခရစ္ေတာ္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္လည္း သူ၏ တပည့္ေတာ္ၾကီးမ်ားကုိ က်မ္းေရးဖုိ႕ မိန္႕မွာခဲ့တာ မရွိပါဘူး။ ကမၻာအရပ္ရပ္သုိ႕ သြား၍ သတင္းေကာင္းကုိေဟာေၿပာဖုိ႕သာ မိန္႕မွာခဲ့ပါတယ္။ ဧ၀ံေဂလိက်မ္းကုိ ေရးသားသူ တမန္ေတာ္ၾကီး သုံးဦးသာရွိၿပီး တၿခား က်မ္းမေရးသည့္ တမန္ေတာ္ၾကီးမ်ားလည္း ယုံၾကည္ၿခင္း၌ ေလ်ာ့နည္းၿခင္း မရွိပါဘူး။ က်မ္းေရး ပုဂၢိဳလ္ တမန္ေတာ္ၾကီး သံေယာဟန္ကလည္း ၎ေရးသားသည့္ က်မ္းစာဟာ မၿပည့္စုံေၾကာင္းကုိ (ေယာဟန္ ၂၀း၃၀) မွာ ယခုလုိ အသိေပးထားပါတယ္။ “ဤက်မ္းစာ၌ မွတ္တမ္းတင္ မထားသည့္ မ်ားစြာေသာ အၿခား တန္ခုိး လကၡဏာတုိ႕ကုိလည္း ေယဇူးသည္ တပည့္ေတာ္တုိ႕ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ၿပေတာမူ၏”။ ထုိေၾကာင့္ တမန္ေတာ္ၾကီး သံေယာဟန္က က်မ္းစာအၿပင္ တၿခား သက္ေသခံခ်က္မ်ားလည္း ရွိေသးေၾကာင္း ေထာက္ၿပ ထားပါတယ္။

ဓမၼေဟာင္းႏွင့္ ဓမၼသစ္ကုိ ယွဥ္ၾကည့္လွ်င္လည္း ဓမၼသစ္၌ၿပဳလုပ္သမွ်အရာတုိင္းဟာ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းအတုိင္း ၿပဳလုပ္ၾကတာ မဟုတ္ေၾကာင္း ေတြ႕ၿမင္ႏုိင္ပါတယ္။ ဥပမာ- သံေပတရူးဟာ အေရဖ်ားလွီးၿခင္း မဂၤလာခံၿခင္း၊ မခံၿခင္းၿပသနာကုိ ေၿဖရွင္းသည့္အခါ က်မ္းစာအားၿဖင့္ မေၿဖရွင္းခဲ့သည္ကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ သံေပါလူးသည္လည္း (ပ-ေကာ္ရိန္သု ၁၁း၂)တြင္ ဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ားကုိ လုိက္နာ က်င့္ၾကံၾက၍ သူတုိ႕ကုိ ခ်ီးမြမ္းေၾကာင္း ေဖာ္ၿပထားပါတယ္။ က်မ္းစာတစ္ခုတည္းဟူ၍ ေဖာ္ၿပမထားဘဲ၊ ထုိကဲ့သုိ႕အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္ေစသည့္ က်မ္းကုိပင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕က်မ္းစာထဲမွာ ေဖာ္ၿပမထားပါဘူး။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဓမၼသစ္က်မ္းကုိပင္ ခရစ္ေတာ္ေကာင္းကင္ဘုံတက္ၾကြေတာ္မူအၿပီး ႏွစ္ေပါင္း (အနည္းဆုံး ၆၀)ေက်ာ္မွသာ ေရးသားခဲ့သည္ကုိ ရွာေဖြမိပါလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ဓမၼသစ္က်မ္း၏ သတင္းေကာင္းအတုိင္း ခရစ္ေတာ္အား သက္ေသခံၾကသည့္အခါ ႏႈတ္အားၿဖင့္၊ တရားေဟာၿခင္းအားၿဖင့္သာ မိမိတို႕ၾကဳံေတြ႕ခဲ့သမွ်ကုိ တပည့္ေတာ္ၾကီးတုိ႕က ၿပန္လည္သက္ေသခံၿခင္းသာ ၿဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႕အတူ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းစာကုိ မေရးသားခင္ကလည္း ဘုရားသခင္၏ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္မ်ားဟာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ လူသားေတြဆီကုိ ႏႈတ္အားၿဖင့္ တဆင့္စကား တဆင့္ပါးကာ ၾကားနားေစခဲ့ၿပီး သက္ေသခံခဲ့ၾကပါတယ္။ ထုိေနာက္မွ က်မ္းစာေတာ္ၿမတ္ကုိ အေစာဆုံးအေနၿဖင့္ ဘီစီ ၁၅၀၀ ၀န္းက်င္မွသာ ေရးသားႏုိင္ခဲ့သည္ကုိ ေလ့လာေတြ႕ရွိႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။

ထုိေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တေတြအေနၿဖင့္ ကယ္တင္ၿခင္းရႏုိင္ဖုိ႕ က်မ္းစာတစ္ခုတည္းသာ မဟုတ္ဘဲ၊ ယုံၾကည္ၿခင္းဖခင္ၾကီး၊ မိခင္ၾကီးတုိ႕ရဲ႕ လက္ဆင့္ကမ္း ဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ားကုိလည္း မွီခုိရမည္ ၿဖစ္ပါတယ္။ ထုိေၾကာင့္ အသင္းေတာ္အတြင္းမွာ တမန္ေတာ္ၾကီးမ်ားဆုိင္ရာ ဓေလ့ထုံးတမ္းေတြကုိ အစဥ္ထိန္းသိမ္း လက္ဆင့္ကမ္းဖုိ႕ဟာ အင္မတန္အေရးၾကီးပါတယ္။ ဤဓေလ့ထုံးတမ္းေပ်ာက္ပ်က္လုိ႕ မၿဖစ္ပါဘူး။ က်မ္းစာမ်ားပင္ အတုအေယာင္မ်ား၊ ၿပဳၿပင္တည္းၿဖတ္မႈ႕မ်ားၿဖင့္ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည့္အခါတုိင္း ထိုက်မ္းစာမ်ားကုိ ေရြးခ်ယ္တတ္ဖုိ႕ ထုိဓေလ့ထုံးတမ္းေတြက ကူညီေပးပါလိမ့္မယ္။

အခ်ဳပ္အားၿဖင့္ ဤမွ်စဥ္းစားႏိုင္မည္ဆုိလွ်င္ပင္ က်မ္းစာတစ္ခုတည္းၿဖင့္ ကယ္တင္ၿခင္းကုိ ရယူႏုိင္ဖုိ႕ ခက္ခဲေနမည္ၿဖစ္ၿပီး အသင္းေတာ္အတြင္း မွားယြင္းမႈ႕ေတြေပၚေပါက္ခဲ့ၿပီး စစ္မွန္တဲ့ သတင္းေကာင္းကုိ ရဖုိ႕ပင္ ခက္ခဲေၾကာင္း ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ထုိေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕အေနၿဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕၏ဘုိးေဘးေဘာင္စဥ္ကုိ ၿပန္လုိက္ၿပီး ေနာက္ဆုံး တမန္ေတာ္ၾကီးမ်ားမွ ခရစ္ေတာ္ထိတုိင္ေအာင္ မ်ိဳးရုိးထိန္းသလုိ ထိန္းသိမ္းရမည့္  ဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ားကုိလည္း မေမ့သင့္ပါဟု ထင္ပါတယ္။ 

မေနာေအာင္

ေရာင္ျခည္ေတာ္ အတြဲ(၃) အမွတ္ (၁၃)

၁၄ၾကိမ္ေၿမာက္ သာမာန္တနဂၤေႏြေန႕

ရိတ္သိမ္းစရာမ်ားစြာရွိ၏။ လုပ္ေဆာင္သူကား နည္းၾက၏။ လုပ္သားမ်ား ပုိမုိေစလႊတ္  မည့္အေၾကာင္း လယ္ပုိင္ရွင္ထံမွာ ေတာင္းေလွ်ာက္ၾကေလာ့။

ယေန႕ဧ၀ံေဂလိတရားေတာ္မွာ ခရစ္ေတာ္သခင္ဟာ တပည့္ေတာ္ အပါးခုနစ္ဆယ္ကုိ ေစလႊတ္သည့္အေၾကာင္း ၾကားနာရပါလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ဤက်မ္းပုိဒ္တစ္ခုလုံးကုိ တရားမေထာက္ရႈ႕ခင္ ကၽြႏု္ပ္အေနၿဖင့္ ထုိေခတ္ထုိအခ်ိန္က ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတုိ႕အတြက္ ကိန္းဂဏန္းခုနစ္ဆယ္ဟာ ဘယ္လုိ အဓိပၸာယ္ ရွိၿပီး ဘယ္လုိက်င့္သုံးၾကသလဲဆုိတာ အနဲငယ္ေလ့လာၾကည့္ေစလုိပါတယ္။ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းတြင္ မုိးဇယ္က အီစရာအဲလ္လူမ်ိဳးေတြကုိ ေတာကႏၱာရမွာ ဦးေဆာင္ေစဖုိ႕ အၾကီးအကဲ ခုနစ္ဆယ္ကုိ ေရြးေကာက္ခဲ့ပါတယ္။ အီစရာအဲလ္လူမ်ိဳး တစ္စုလုံးအတြက္ ဂ်ဴးအုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္စီဟာ တရားစီရင္ေရးဟာ အဖြဲ႕၀င္ဦးေရ ခုနစ္ဆယ္နဲ႕ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္။ ေၿပာရမယ္ဆုိလွ်င္ၿဖင့္ ကိန္းဂဏန္းခုနစ္ဆယ္ဟာ ၎တုိ႕အတြက္ အားလုံး၊ တကမၻာလုံးကုိဟု ဆုိလုိပါတယ္။ ထုိေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္က တပည့္ေတာ္ၾကီး အပါးခုနစ္ဆယ္ကုိ ေစလႊတ္သည့္အခါ တကမၻာလုံးကုိ သတင္းေကာင္းၿဖန္႕ေ၀ေစဖုိ႕ရည္ရြယ္ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕သတင္းေကာင္းက ဘာလဲ။

သခင္ခရစ္ေတာ္ရဲ႕သတင္းေကာင္းဟာ ကယ္တင္ၿခင္းသတင္းေကာင္းၿဖစ္ၿပီး ထုိကယ္တင္ၿခင္းဟာ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားမွာ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းၿခင္းမွာ အသီးအပြင့္မ်ားေ၀ဆာမည့္အေၾကာင္းပင္ ၿဖစ္ပါတယ္။ သခင္ခရစ္ေတာ္ဟာ သူ႕ဘ၀နဲ႕ရင္းၿပီး ကၽြႏု္ပ္တုိ႕အားလုံးအတြက္ အသက္ကုိပင္စြန္႕ၿပီး ေပးဆပ္သြားတာကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ခရစ္ယာန္ေတြ ယုံၾကည္လက္ခံၾကပါတယ္။ သုိ႕ေပမယ့္လည္း တခ်ိဳ႕ခရစ္ယာန္ေတြက ဒီအေၾကာင္းအရာကုိ ၀ိညာဥ္ေရးသက္သက္သာ (စိတ္ကူးအေတြးသာသာ) သေဘာထားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ထုိသူေတြရဲ႕ၾသတၱပၸစိတ္ထဲမွာ ေ၀ဒနာဒုကၡ ၾကဳံလာရတဲ့အခါ၊ ေပးဆပ္ရဖုိ႕ၾကဳံလာတဲ့အခါ၊ ခြင့္လႊတ္ရဖို႕ၾကဳံလာရတဲ့အခါ၊ ေမတၱာတရားထားဖုိ႕ ၾကဳံလာရတဲ့အခါ - “ငါတုိ႕က ခရစ္ေတာ္မွ မဟုတ္ဘဲ - လက္ေတြ႕ဘ၀မွာေတာ့ သူ႕လုိ ဒုကၡမခံႏိုင္ဘူး။ သူလုိမေပးဆပ္ႏုိင္ဘူး။ သူ႕လုိခြင့္လႊတ္ႏုိင္ဖုိ႕မၿဖစ္ႏုိင္ဘူး။ သူ႕လုိ ခ်စ္ဖုိ႕မၿဖစ္ႏုိင္ဘူး . . .” စသၿဖင့္ ကုိယ္ေတာ္ဟာ လက္ေတြ႕မလုပ္ခဲ့သလုိလုိ ၎တုိ႕စိတ္ထဲမွာ မသိစိတ္က မသိမသာ ခံယူၿငင္းပယ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ထုိသူတုိ႕အတြက္ ကယ္တင္ၿခင္းတရားဟာ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာမွာ အက်ဥ္းမခ်ဳပ္ႏုိင္ပဲ အမုန္းမီးမ်ားၾကားမွာ ပူေလာင္ေနရင္း ပူေလာင္ေနဆဲသာၿဖစ္ပါတယ္။

ခရစ္ေတာ္ေပးဆပ္ခဲ့တာေတြဟာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ႏွင့္အလွမ္းေ၀းသည့္ ၀ိညာဥ္ေရးသက္သက္သာ မဟုတ္ဘဲ ရုပ္ခႏၱာႏွင့္ပါေပးဆပ္ခဲ့တာၿဖစ္ပါတယ္။ ထုိေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ယုံၾကည္ၿခင္း၌သာလွ်င္ လူ႕အၿဖစ္ယူၿခင္းဆုိတာ တည္ရွိပါတယ္။ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႕အၿဖစ္ကုိ ယူေတာ္မူသည္ဟု ဆုိပါတယ္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕လူသားေတြ နားလည္ႏုိင္ဖုိ႕အတြက္ ဘုရားဇာတိအၿဖစ္ႏွင့္သာ မဟုတ္ဘဲ လူ႕အေသြးအသား အၿဖစ္ႏွင့္ပင္ ဒုကၠစရိယာခံထမ္း၍ (သူ႕ဘ၀ႏွင့္ရင္းၿပီး) ေပးဆပ္ခဲ့တယ္၊ ၿပသခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ ခရစ္ယာန္ေတြဟာ ကုိယ္ေတာ္ၿပသခဲ့သည့္တရားေတြကုိ လုိက္က်င့္သည့္အခါ ၀ိညာဥ္သက္သက္ (စိတ္ကူးသက္သက္)သာ မဟုတ္ဘဲ ခႏၱာရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာႏွင့္ လူသားတုိ႕အဖုိ႕ လက္ေတြ႕က်သည့္တုိင္ က်င့္ၾကံဖုိ႕လိုပါတယ္။ ထုိေၾကာင့္လည္း သံေပါလူးက ခရစ္ယာန္တစ္ဦးအေနၿဖင့္ ၀ါၾကြားလုိလွ်င္ ေယဇူးခရစ္ေတာ္၏ကားတုိင္မွလြဲ၍ တၿခားမရွိေစႏွင့္ဟု သတိေပးထားခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ေပးဆပ္ခဲ့မႈေတြ၊ ခြင့္အလႊတ္ခဲ့မႈေတြ၊ ဒုကၡခံထမ္းခဲ့မႈေတြကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ဟာ သူ၏လူ႕အၿဖစ္ယူၿခင္းႏွင့္ ယဥ္တြဲခံယူက်င့္ၾကံၾကတဲ့အခါ ကုိယ္ေတာ္ၿပသည့္ လမ္းစဥ္ေတြကုိ မၿဖစ္မေနၾကိဳးစားဖုိ႕ စိတ္အားထက္သန္လာမွာၿဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ေတာ္က ဘုရားမုိ႕လုပ္ႏုိင္တာထက္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တေတြဟာလည္း ကုိယ္ေတာ့္လုိပဲ လုပ္ကုိလုပ္ရမယ္ဟူေသာ ယုံၾကည္ခ်က္ႏွင့္ ခရစ္ေတာ္၌ ၾကိဳးစားၾကရမွာၿဖစ္ပါတယ္။

မိမိတို႕ကုိယ္တုိင္ကေကာ ထုိသတင္းေကာင္းကို ဘယ္လုိ လက္ခံၿပီး ဘယ္လုိတုန္႕ၿပန္ၾကမလဲ။

ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ခရစ္ယာန္တုိင္းဟာ ခႏၱာတစ္ခုတည္းေသာ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းေလးေတြ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဦးေခါင္းၿဖစ္တဲ့ သခင္ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနၿပီး အသင္းေတာ္ရဲ႕သဘာ၀အေလ်ာက္ သာသနာၿပဳမ်ား ၿဖစ္ၾကပါတယ္။ ဆုိလုိခ်င္တာက - အသင္းေတာ္ရဲ႕ဦးေဆာင္ဦးရြက္ၿပဳေနသူေတြသာမဟုတ္ဘဲ ယုံၾကည္သူမ်ား ၿဖစ္တဲ့ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ကုိယ္တုိင္ကလည္း ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ သတင္းေကာင္းကုိ သက္ေသခံ မွ်ေ၀ဖုိ႕ လုိအပ္ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ တမန္ေတာ္ၾကီး ဆယ့္ႏွစ္ပါးကုိ သီးသန္႕ေရြးေကာက္ခဲ့သလုိ တပည့္ေတာ္ၾကီး အပါးခုနစ္ဆယ္ကုိလည္း တကမၻာလုံးကုိ သတင္းေကာင္းေ၀မွ်ဖုိ႕ ေရြးေကာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ကယ္တင္ၿခင္းသတင္းေကာင္းကုိ တကမၻာလုံးေ၀မွ်ဖုိ႕အတြက္ တပည့္ေတာ္ၾကီး ဆယ့္ႏွစ္ပါးမွာ တာ၀န္ရွိတာမဟုတ္ဘဲ ကိန္းဂဏန္း ခုနစ္ဆယ္ထဲမွာပါ၀င္တဲ့ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ခရစ္ယာန္ တစ္ဦးစီတုိင္းမွာလည္း တာ၀န္ရွိပါတယ္။ တကယ္ဆုိလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္မိန္႕ဆုိသလုိပဲ - ရိတ္သိမ္းစရာမ်ားစြာ ရွိေနပါတယ္။ လုပ္ေဆာင္သူက နည္းပါးလြန္းတယ္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တေတြ ေနာက္ထပ္ လုပ္ေဆာင္သူေတြ ေစလႊတ္ဖုိ႕ လယ္ပုိင္ရွင္ၾကီးဆီမွာ ေတာင္းေလွ်ာက္ရပါဦးမယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ကုိယ္ေတာ္ရွင္ရဲ႕ ကယ္တင္ၿခင္း သတင္းေကာင္းဟာ တကမၻာလုံးမွာ မေရာက္ရွိေသးပါဘူး။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ကမၻာၾကီး မၿငိမ္းခ်မ္းေသးပါဘူး။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕အသုိင္းအ၀ုိင္းေတြၾကားမွာ ေမတၱာတရား ေခါင္းပါးေနပါေသးတယ္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တေတြ လက္ခ်င္းဆက္လုိ႕ သံၿပိဳင္သီခ်င္းေတြ သီဆုိႏုိင္သည့္ေနတုိင္ေအာင္ သတင္းေကာင္း ေ၀မွ်ရင္း သက္ေသခံသြားၾကပါစုိ႕။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းဟာ အသီးအပြင့္ဆီက မဟုတ္ဘဲ - ဘုရားသခင္ဆီကပင္ ၿဖစ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ဒီလုိ သက္ေသခံေ၀မွ်ေနရသည္ကုိပင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါလိမ့္မယ္။

ကိုရင္ (ဒုိမီနီကန္)